Żuraw mandżurski
| ||
| Grus japonensis[1] | ||
| (Statius Muller, 1776) | ||
| ||
| Systematyka | ||
| Domena | eukarionty | |
| Królestwo | zwierzęta | |
| Typ | strunowce | |
| Podtyp | kręgowce | |
| Gromada | ptaki | |
| Podgromada | neornithes | |
| Infragromada | ptaki neognatyczne | |
| Rząd | żurawiowe | |
| Rodzina | żurawie | |
| Podrodzina | żurawie | |
| Rodzaj | Grus | |
| Gatunek | żuraw mandżurski | |
| Synonimy | ||
| ||
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3] | ||
 | ||
| Zasięg występowania | ||
 okres lęgowy przeloty zimowiska | ||
Żuraw mandżurski (Grus japonensis) – gatunek dużego ptaka z rodziny żurawi (Gruidae). Jest drugim co do rozmiaru ciała dzikim żurawiem na świecie. W Azji Wschodniej jest symbolem szczęścia i wierności. Nie wyróżnia się podgatunków[2][4].
Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
Wygląd zewnętrzny: Dorosły żuraw japoński jest upierzony na biało, poza ogonem, który jest czarny, głową i szyją, które są również koloru czarnego lub szarego. Na czubku głowy żurawia japońskiego widnieje czerwona łata skóry. Jej kolor staje się jaskrawy, kiedy ptak jest pobudzony.
Rozmiary: Długość ciała – 138–152 cm, rozpiętość skrzydeł 220–250 cm[2].
Masa ciała: 7–10 kg, zimą do 12 kg[2].
Występowanie[edytuj | edytuj kod]
Zasięg występowania: W wiosnę i lato żuraw mandżurski gniazduje w południowo-wschodniej Rosji, północno-wschodnich Chinach i na przyległym obszarze w skrajnie wschodniej Mongolii, ponadto na Hokkaido w Japonii. Populacja kontynentalna migruje na zimowiska do Korei, wschodnio-środkowych Chin[2], czasem zalatuje na Tajwan[3], populacja japońska nie migruje[2][3].
Środowisko: Bagna, pola ryżowe, tereny podmokłe.
Pożywienie[edytuj | edytuj kod]
Małe płazy, ryby, gryzonie, owady, wodne bezkręgowce oraz rośliny[2].
Rozród[edytuj | edytuj kod]
Zwykle składa dwa jaja, z których wykluwa się tylko jedno młode.
Status[edytuj | edytuj kod]
Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) po raz pierwszy sklasyfikowała żurawia mandżurskiego w 1988 roku jako gatunek zagrożony (T – Threatened). W 1994 roku uznała go za gatunek narażony (VU – Vulnerable), a od roku 2000 do tej pory klasyfikuje go jako gatunek zagrożony (EN – Endangered). W 2016 roku liczebność populacji szacowano na 1830 dorosłych osobników, a trend jest malejący. Głównym zagrożeniem dla gatunku jest utrata i degradacja siedlisk[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Grus japonensis, [w:] Integrated Taxonomic Information System [online] (ang.).
- ↑ a b c d e f g Archibald, G.W., Meine, C.D. & Garcia, E.F.J.: Red-crowned Crane (Grus japonensis). W: del Hoyo, J., Elliott, A., Sargatal, J., Christie, D.A. & de Juana, E. (red.). Handbook of the Birds of the World Alive [on-line]. Lynx Edicions, Barcelona, 2020. [dostęp 2020-04-02].
- ↑ a b c d Grus japonensis, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species [online] (ang.).
- ↑ F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Flufftails, finfoots, rails, trumpeters, cranes, limpkin (ang.). IOC World Bird List (v10.1). [dostęp 2020-04-02].
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Red-crowned Crane (ang.). International Crane Foundation. [dostęp 2020-04-02].