Żuraw rajski
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
| Grus paradisea[1] | |||
| (A.A.H. Lichtenstein, 1793) | |||
.jpg)
| |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Infragromada | |||
| Rząd | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina | |||
| Rodzaj | |||
| Gatunek |
żuraw rajski | ||
| Synonimy | |||
|
| |||
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3] | |||
 | |||
| Zasięg występowania | |||
| |||
Żuraw rajski[4], żuraw błękitny, żuraw Stanleya (Grus paradisea) – gatunek dużego ptaka z rodziny żurawi (Gruidae), występujący w Południowej Afryce i Namibii. Nie wyróżnia się podgatunków[2][5]. Narażony na wyginięcie.
- Morfologia
- Żuraw rajski jest ptakiem bardzo smukłym. Duża część podudzia ponad stawem skokowym jest nieopierzona i ciemno ubarwiona. Upierzenie ptaka jest bladoszaroniebieskie. Czubek głowy jest biały, a dziób różowy. Długie ciemnoszare skrzydła opadają prawie do samej ziemi.
- Długość ciała wynosi około 110–120 cm, rozpiętość skrzydeł 180–200 cm, zaś masa – 4900–5300 g[2].
- Zasięg, środowisko
- Żuraw rajski zamieszkuje RPA, nie zasiedla jednak większości Prowincji Przylądkowej Północnej i Limpopo. Izolowana populacja występuje w Parku Narodowym Etoszy w Namibii[6]. Środowiskiem życia gatunku są głównie naturalne, trawiaste wyżyny[2], jednak występuje też w zakrzewieniach i obszarach upraw[6].
- Pożywienie
- Wszystkożerny. Zjada zarówno owady (w tym gąsienice, prostoskrzydłe i termity Hodotermes mossambicus), kraby, kręgowce (np. ryby, płazy, gady i małe ssaki), jak i materię roślinną – liście lucerny, kukurydzę i nasiona pszenicy[6].
- Lęgi
- Monogamiczny. Gniazdo to platforma z roślin umieszczona na podłożu lub płytki dołek w ziemi wyściełany kamykami, roślinnością i ssaczymi odchodami. W zniesieniu od 1 do 2 jaj. Wysiadują je oba ptaki z pary przez 29–30 dni. Młode około 12 godzin po wykluciu opuszczają gniazdo. Są wobec siebie niezwykle agresywne; agresja częściowo ustępuje, gdy w wieku blisko 15 dni potrafią już same znajdować pożywienie. Uzyskują zdolność lotu po mniej więcej 12 tygodniach życia, a po kolejnych 2 miesiącach stają się w pełni niezależne[6].
- Status
- Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) uznaje żurawia rajskiego za gatunek narażony (VU – Vulnerable) nieprzerwanie od 1994 roku; wcześniej, od 1988 roku był on klasyfikowany jako gatunek najmniejszej troski (LC – Least Concern). Liczebność populacji szacuje się na około 17 tysięcy dorosłych osobników. Trend liczebności populacji uznawany jest za stabilny[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Anthropoides paradiseus, [w:] Integrated Taxonomic Information System [online] [dostęp 2021-04-10] (ang.).
- ↑ a b c d e Archibald, G.W., Meine, C.D. & Garcia, E.F.J.: Blue Crane (Anthropoides paradiseus). [w:] del Hoyo, J., Elliott, A., Sargatal, J., Christie, D.A. & de Juana, E. (eds.) Handbook of the Birds of the World Alive [on-line]. 2016. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-08-13)].
- ↑ a b Grus paradisea, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species [online] (ang.).
- ↑ Systematyka i nazwa polska za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Podrodzina: Gruinae Vigors, 1825 - żurawie (wersja: 2017-06-25). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-03-21].
- ↑ F. Gill, D. Donsker, P. Rasmussen (red.): Flufftails, finfoots, rails, trumpeters, cranes, limpkin. IOC World Bird List (v10.1). [dostęp 2020-03-21]. (ang.).
- ↑ a b c d Anthropoides paradiseus (Blue crane). Biodiversity Explorer. [dostęp 2020-03-21].
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Zdjęcia i materiały multimedialne. [w:] eBird [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. (ang.).