Ždiare
Ždiare (słow. Sedlo Ždiare; 972 m n.p.m.) – przełęcz w Górach Czerchowskich w północno-wschodniej Słowacji. W dawniejszej literaturze słowackiej jako Sedlo Forgáčky.[1]
Położenie, charakterystyka[edytuj | edytuj kod]
Przełęcz znajduje się w głównym grzbiecie Gór Czerchowskich, w miejscu, w którym lokalnie wybrzusza się on nieznacznie w kierunku południowym, pomiędzy szczytami Forgáčka (1025 m n.p.m.) od strony wsch. i Hyrová (1071 m n.p.m.) od strony zach. Siodło przełęczy dość płytkie, szerokie (zwłaszcza po stronie wsch.) i płaskie, stoki opadające spod przełęczy niezbyt strome. W kierunku pn. spod przełęczy spływa jeden ze źródłowych potoków Topli, natomiast w kierunku pd. - Milpošský potok, lewobrzeżny dopływ Torysy. Otoczenie przełęczy porastają lasy, na samym siodle niewielka polana z pojedynczymi drzewami.
Znaczenie komunikacyjne[edytuj | edytuj kod]
Przełęcz nie ma większego znaczenia komunikacyjnego. Prowadzi przez nią jedynie leśna droga z Livovskej Huty na pn. do Milpoša na pd.
Turystyka[edytuj | edytuj kod]
Głównym grzbietem Gór Czerchowskich przez przełęcz biegną niebieskie znaki szlaku turystycznego z Minčola na Čergov. Od strony pd. na przełęcz wyprowadzają znaki żółte z Kamenicy oraz znaki zielone (pierwotnie: czerwone) z Červenicy pri Sabinove w dolinie Torysy.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Ďurček Jozef: Čergov. Branisko. Turistický sprievodca..., s. 84
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Ďurček Jozef: Čergov. Branisko. Turistický sprievodca ČSFR, Bratislava: Šport, slovenské telovýchovné vydavatel’stvo, 1991, ISBN 80-7096-146-5;
- Mária Fábryová, Juraj Kordováner (red.): Čergov. Turistická mapa. 1:50.000, 3. vydanie, VKÚ a.s., Harmanec, 2006