Livovská Huta
| Państwo | |
|---|---|
| Kraj | |
| Powiat | |
| Starosta |
Helena Frandoferová[1] |
| Powierzchnia |
14,216[2] km² |
| Wysokość |
660[potrzebny przypis] m n.p.m. |
| Populacja • liczba ludności |
|
| Nr kierunkowy |
054 |
| Kod pocztowy |
086 05 (pošta Lukov) |
| Tablice rejestracyjne |
BJ |
Położenie na mapie kraju preszowskiego  | |
Położenie na mapie Słowacji  | |
| 49°14′39″N 21°01′55″E/49,244167 21,031944 | |
Livovská Huta – wieś (obec) w powiecie Bardejów w kraju preszowskim na Słowacji, w historycznym regionie Szarysz. Powierzchnia 14,216 km². Liczba ludności: 51 mieszkańców (21.05.2011 r.).
Livovská Huta leży w samym sercu Gór Czerchowskich, w zamknięciu doliny Topli, w strefie, w której przyjmuje ona swoje pierwsze dopływy: Krížovský potok i Banský potok (lewobrzeżne) oraz Hradský potok (prawobrzeżny). Wieś leży na wysokości 650 ÷ 670 m n.p.m., lecz jej kataster sięga po najwyższy szczyt tej grupy górskiej – Minčol (1157 m n.p.m.). Powstała w XVII w. na terenie feudalnego „państwa” Hertník. Na terenie wsi istniał tartak napędzany kołem wodnym oraz folusz. Działała huta szkła, produkująca butelki, a później również szlifiernia szkła, które pracowały do początków XX w.[3]
Livovská Huta jest jedną z najmniejszych pod względem liczby mieszkańców wsi tej części Słowacji, w dodatku w dalszym ciągu się wyludniającą. Część starszych domostw przekształcono już w sezonowo zamieszkiwane domy letniskowe. Mieszkańcy w większości utrzymują się z pracy w lesie. Komunikacja autobusowa z Bardejowem.
We wsi zachowało się kilka ostatnich drewnianych chałup zrębowych z dachami krytymi gontem[3]. W górnej części wsi kościół greckokatolicki pod wezwaniem św. Jakuba z 1937 r.
W granicach wsi, w jej południowo-zachodniej części, znajduje się rezerwat przyrody Pramenisko Tople, obejmujący źródliska rzeki Topli.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Zoznam zvolených starostov a primátorov podľa obcí, miest a mestských častí. Štatistický úrad Slovenskej republiky, 2014. [dostęp 2017-11-19]. (słow.).
- ↑ Registre obnovenej evidencie pozemkov. Úrad geodézie, kartografie a katastra SR, 2017-08-10. [dostęp 2017-11-19]. (słow.).
- ↑ a b Jozef Ďurček a kolektív: Čergov. Branisko. Turistický sprievodca ČSFR, wyd. Šport, slovenské telovýchovné vydavatel’stvo, Bratislava 1991. ISBN 80-7096-146-5, s. 170
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Čergov. Turistická mapa. 1:50.000, 3. vydanie, VKÚ a.s., Harmanec 2006, ISBN 80-8042-474-8.
