⅓ talara (1810–1814)
| |
| Dane podstawowe | |
| Emitent | |
|---|---|
| Nominał |
⅓ talara |
| Rocznik |
1810, 1811, 1812, 1813, 1814 |
| Emisja | |
| Mennica | |
| Nakład |
9 777 107 sztuk |
| Data emisji |
25 czerwca 1810 |
| Data wycofania | |
| Opis fizyczny | |
| Masa |
8,6 g |
| Średnica |
29 mm |
| Materiał |
srebro Ag625 |
| Rant |
ozdobny z ornamentem |
| Stempel | |
| Uwagi | |
⅓ talara (1811–1814) – moneta o wartości ⅓ części talara Księstwa Warszawskiego, zwana również dwuzłotówką, bita na podstawie dekretu Fryderyka Augusta, króla saskiego, księcia warszawskiego, z dnia 25 czerwca 1810 r.[1]
Awers[edytuj | edytuj kod]
Na tej stronie umieszczono prawy profil popiersia księcia warszawskiego Fryderyka Augusta, dookoła otokowy napis:
FRID. AVG. REX SAX. DUX VARSOV.
tzn. Fryderyk August król saski, książę warszawski[2].
Rewers[edytuj | edytuj kod]
W centralnej części znajduje się herb sasko-polski – na dwupolowej tarczy nakrytej królewską koroną saską, w lewym polu herb saski, w prawym polu orzeł polski. Po bokach tarczy umieszczono dwie skrzyżowane gałązki palmowe, po obu stronach skrzyżowania gałązek znak intendenta mennicy w Warszawie – I.S. (Jan Stockman 1810, 1811) lub I.B. (Jakub Benik 1812, 1813, 1814). U góry, po obydwu stronach korony, znajduje się rok bicia 18 10, 18 11, 18 12, 18 13 lub 18 14, na samym dole napis „⅓ TALARA”[3][4].
Opis[edytuj | edytuj kod]
Monetę bito w mennicy w Warszawie, w srebrze próby 625, na krążku o średnicy 29 mm, masie 8,6 grama, z rantem ozdobionym ornamentem[2][5]. Według sprawozdań mennicy w latach 1810–1815 w obieg wpuszczono 9 777 107 sztuk dwuzłotówki, moneta więc była najprawdopodobniej również bita przez cały rok 1815, ze wsteczną datą 1814[6]. Stopień rzadkości poszczególnych roczników przedstawiono w tabeli[7]:
| Rocznik | Stopień rzadkości | Liczba egzemplarzy | Uwagi | Zdjęcie |
|---|---|---|---|---|
| ⅓ talara 1810 | R1 | 15 001–80 000 |
| |
| ⅓ talara 1811 | R | 80 001–400 000 | gałązki na rewersie jak w roku 1810 oraz nowe | 
|
| nowy układ gałązek na rewersie | 
| |||
| ⅓ talara 1812 | > 400 000 | 
| ||
| ⅓ talara 1813 | R | 80 001–400 000 | 
| |
| ⅓ talara 1814 | > 400 000 | 
|
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Karol Plage, Monety bite dla prowincyi polskich przez Astryię i Prusy oraz monety Wolnego Miasta Gdańska Księstwa Warszawskiego i w oblężeniu Zamościa, Warszawa: Polskie Towarzystwo Archeologiczne Komisja Numizmatyczna, 1970, s. 13-14.
- ↑ a b Janusz Parchimowicz, Monety polskie, 2003, s. 78-81.
- ↑ Tadeusz Kałkowski, Tysiąc lat monety polskiej, 1981, s. 367.
- ↑ Karol Plage, Monety bite dla prowincyi polskich przez Astryię i Prusy oraz monety Wolnego Miasta Gdańska Księstwa Warszawskiego i w oblężeniu Zamościa, Warszawa: Polskie Towarzystwo Archeologiczne Komisja Numizmatyczna, 1970, s. 30-31.
- ↑ Władysław Terlecki, Mennica Warszawska 1765-1965, Wrocław-Warszawa-Kraków: Ossolineum, 1970, s. 270.
- ↑ Karol Plage, Monety bite dla prowincyi polskich przez Astryię i Prusy oraz monety Wolnego Miasta Gdańska Księstwa Warszawskiego i w oblężeniu Zamościa, Warszawa: Polskie Towarzystwo Archeologiczne Komisja Numizmatyczna, 1970, s. 15.
- ↑ Edmund Kopicki, Ilustrowany skorowidz pieniędzy polskich i z Polską związanych, Warszawa: Polskie Towarzystwo Numizmatyczne Zarząd Główny, 1995, s. 163-164.