1. deild Wysp Owczych (1988)
| |||
| Szczegóły | |||
| Państwo | |||
|---|---|---|---|
| Terytorium zależne | |||
| Termin | |||
| Liczba meczów |
90 | ||
| Liczba stadionów |
7 (w 7 miejscowościach) | ||
| Liczba bramek |
190 | ||
| Zwycięzca | |||
| Król strzelców |
| ||
W roku 1988 odbyła się 46. edycja 1.deild (dziś, od 2012 roku zwanej Effodeildin), czyli pierwszej ligi piłki nożnej archipelagu Wysp Owczych. Obrońcą tytułu mistrzowskiego był klub piłkarski TB Tvøroyri, jednak nowym liderem został HB Tórshavn.
Obecnie w pierwszej lidze Wysp Owczych występuje 10 zespołów. Po raz pierwszy liczba ta pojawiła się właśnie w roku 1988, kiedy ich liczbę zwiększono z ośmiu. Liczba klubów rozgrywających mecze w 1.Deild często się zmieniała w zależności od tego, jak wiele drużyn pojawiało się na archipelagu. Możliwość degradacji zespołu do drugiej ligi pojawiła się po raz pierwszy w roku 1976, ale od 1988 zamiast jednego odpadają dwa kluby. Tym razem był to NSÍ Runavík z dziesiątego miejsca oraz TB Tvøroyri, poprzedni mistrz Wysp Owczych.
Wprowadzenie dziesięciu drużyn do rozgrywek nie było jedyną zmianą, jaka zaszła w tamtym czasie na farerskiej arenie piłkarskiej. Zespół B36 Tórshavn po latach zajmowania najniższych miejsc w pierwszej lidze i ciągłych degradacji do drugiej wreszcie zajął trzecie miejsce w tabeli. Dobrze poradził sobie także drugi z awansowanych zespołów ÍF Fuglafjørður zajmując miejsce zaraz po drużynie ze stolicy archipelagu. Poprawił się także klub VB Vágur z ósmego zajmując miejsce szóste. Znaczny spadek zaś spotkał KÍ Klaksvík, z piątego na ósme, względem poprzedniego sezonu.
Królem strzelców obrano Kurta Morkore, wielokrotnego reprezentanta swego kraju, który strzelił 13 goli. Był to pierwszy i ostatni zawodnik LÍF Leirvík, który został wyróżniony tym tytułem.
Za zwycięstwo w tych rozgrywkach przyznawano jeszcze dwa punkty, a nie trzy, jak to ma obecnie miejsce.
Uczestnicy[edytuj | edytuj kod]
| Uczestnicy 1. deild 1987 | |||
|---|---|---|---|
| TB | TB Tvøroyri 
|
1 | |
| HB | HB Tórshavn 
|
2 | |
| GÍ | GÍ Gøta | 3 | |
| NSÍ | NSÍ Runavík | 4 | |
| KÍ | KÍ Klaksvík | 5 | |
| B68 | B68 Toftir | 6 | |
| LÍF | LÍF Leirvík | 7 | |
| VB | VB Vágur | 8 | |
 Awans z 2. deild 1987
| |||
| ÍF | ÍF Fuglafjørður | 1 | |
| B36 | B36 Tórshavn | 2 | |
|
Oznaczenia:
| |||
Rozgrywki[edytuj | edytuj kod]
Tabela ligowa[edytuj | edytuj kod]
| Lp. |
Drużyna |
M |
Z |
R |
P |
Bramki |
Różn. |
Pkt |
Uwagi | |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1 | HB Tórshavn (M) | 18 | 11 | 3 | 4 | 36 | 19 | +17 | 25 | |
| 2 | B68 Toftir | 18 | 11 | 2 | 5 | 31 | 14 | +17 | 24 | |
| 3 | B36 Tórshavn | 18 | 8 | 5 | 5 | 29 | 20 | +9 | 21 | |
| 4 | ÍF Fuglafjørður | 18 | 6 | 6 | 6 | 23 | 25 | −2 | 18 | |
| 5 | GÍ Gøta | 18 | 8 | 1 | 9 | 21 | 25 | −4 | 17 | |
| 6 | VB Vágur | 18 | 6 | 4 | 8 | 24 | 27 | −3 | 16 | |
| 7 | LÍF Leirvík | 18 | 6 | 4 | 8 | 26 | 31 | −5 | 16 | |
| 8 | KÍ Klaksvík | 18 | 6 | 3 | 9 | 29 | 43 | −14 | 15 | |
| 9 | TB Tvøroyri (S) | 18 | 4 | 6 | 8 | 16 | 23 | −7 | 14 | Spadek do 2. deild |
| 10 | NSÍ Runavík (S) | 18 | 4 | 6 | 8 | 15 | 23 | −8 | 14 | |
Oznaczenia: (M) – tytuł mistrzowski, (A) – awans, (S) – spadek.
Zasady ustalania kolejności: 1. liczba zdobytych punktów; 2. różnica zdobytych bramek; 3. większa liczba zdobytych bramek.
Wyniki spotkań[edytuj | edytuj kod]
Sędziowie[edytuj | edytuj kod]
Następujący arbitrzy sędziowali poszczególne mecze 1.deild 1988:
| Lp. | Sędzia | Mecze |
|---|---|---|
| 1. |  Baldvin Baldvinsson
|
6 |
| 2. |  Hans Henrik Bøttger
|
1 |
| 3. | Nemus N. Djurhuus
|
3 |
| 4. | Kim Ejdesgaard
|
3 |
| 5. | Magni Eidesgaard
|
1 |
| 6. | Petur Erhard Kjærbo
|
3 |
| 7. | Niklas á Líðarenda
|
5 |
| 8. | Herman Midjord
|
2 |
| 9. | Øssur Mohr
|
3 |
| 10. | Sjúrður Norðbúð
|
2 |
| 11. | ? | 71 |
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Faroe Islands – Participants 1951-1975 and Final Tables 1976-1999. The Rec.Sport.Soccer Statistics Foundation. [dostęp 2012-08-21].
- Tabele Formuladeildin od 1968 roku. FaroeSoccer.com. [dostęp 2012-08-21].