NSÍ Runavík

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
NSÍ Runavík
Pełna nazwa

Nes Sóknar
Ítróttarfelag Runavík

Przydomek

NSÍ

Barwy

czarno-żółte

Data założenia

24 marca 1957

Debiut w najwyższej lidze

1976

Liga

Betrideildin

Państwo

 Dania

Terytorium zależne

 Wyspy Owcze

Adres

Runavík

Stadion

Við Løkin
(Pojemność: 2 000)

Prezes

Dánial Hansen

Trener

Guðjón Þórðarson

Stroje
domowe
Stroje
wyjazdowe
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

NSÍ Runavík – farerski klub piłkarski z siedzibą w miejscowości Runavik, grający w Betrideildin. Klub powstał w 1957 i od tego czasu zdobył jedno mistrzostwo kraju (2007)[1] oraz dwa Puchary Wysp Owczych (1986 i 2002)[2]. Barwy teamu to żółty i czarny.

Historia[edytuj | edytuj kod]

1957 – 1979[edytuj | edytuj kod]

Klub został założony 24 marca 1957 roku[3]. Początkowo zajmował się on głównie wioślarstwem, piłką ręczną oraz badmintonem, później wprowadzono główną obecnie sekcję piłkarską[3]. W rozgrywkach pierwszoligowych zagrał po raz pierwszy w sezonie 1976, przegrywając wszystkie dwanaście spotkań, co skutkowało spadkiem do niższej klasy rozgrywek[4]. W kolejnym roku klub zajął czwarte miejsce w 2. deild, by w 1978 wygrać rozgrywki drugoligowe i awansować do 1. deild[4]. Sezon 1979 zakończył się kolejną porażką klubu z Runavik, który ponownie odpadł z rozgrywek pierwszoligowych[4].

Lata 80.[edytuj | edytuj kod]

W roku 1980 NSÍ Runavík zajął czwarte miejsce w 2. deild, rok później szóste, a w kolejnym sezonie drugie, co wówczas nie dawało awansu do 1. deild[5]. Klub zdołał jednak dotrzeć do finału Pucharu Wysp Owczych 1980[2]. Awans przypadł drużynie w 1983 roku i w kolejnym sezonie zagrała ona ponownie w najwyższej klasie rozgrywek[5]. Zespół zajął siódme miejsce w lidze, dzięki czemu utrzymał się w niej[4]. Spośród czternastu spotkań zespół wygrał dwa i zremisował siedem, do ostatniej kolejki utrzymując się na szóstej pozycji, którą ostatecznie odebrał mu GÍ Gøta, dzięki bardziej korzystnej różnicy bramek[4]. W 1985 roku zespół zajął szóste miejsce w tabeli po czterech zwycięstwach (1:0 i 4:0 z ÍF Fuglafjørður, 3:1 z LÍF Leirvík oraz 3:1 z GÍ Gøta) i trzech remisach na czternaście spotkań[4]. Rok później trenerem został grający jeszcze w klubie Abraham Løkin, który doprowadził klub do pierwszego, większego sukcesu w historii – zdobycia Pucharu Wysp Owczych[2]. Drużyna zajęła wtedy czwarte miejsce w tabeli ligowej z siedmioma zwycięstwami, dwoma remisami i pięcioma porażkami na koncie[4]. W kolejnym sezonie również udało jej się osiągnąć czwarte miejsce, jednak w 1988 zdołała wygrać jedynie cztery z osiemnastu meczów i ostatniego miejsca w tabeli spadła do 2. deild, gdzie rok później zajęła trzecie miejsce[4].

Lata 90.[edytuj | edytuj kod]

W roku 1990 NSÍ Runavík wywalczył awans do 1. deild, zajmując pierwsze miejsce w drugoligowej tabeli[5]. Rok później zajął miejsce ósme w tabeli najwyższej klasy rozgrywek na archipelagu, by w kolejnym objąć miejsce dziesiąte i ponownie spaść do 2. deild[4]. W 1993 roku bez większego trudu NSÍ zajął pierwsze miejsce w drugiej lidze, co dało mu ponownie prawo do gry w 1. deild[5]. Jack Jacobsen został wówczas najlepszym strzelcem drugiej ligi z czternastoma golami na koncie[5]. Piłkarzom NSÍ udało się utrzymać w najwyższej lidze przez kolejne dwa sezony (1994: 6. miejsce, 1995: 10. miejsce)[4]. W 1996 roku ponownie wywalczyli mistrzostwo 1. deild i jak dotąd po raz ostatni grali wówczas w drugiej lidze[5]. W sezonie 1997 NSÍ wywalczył szóste miejsce w tabeli, a w 1998 i 1999 piąte[4].

2000 – 2009[edytuj | edytuj kod]

W 1. deild 2000 zespół zajął czwarte miejsce w lidze, wygrywając połowę z osiemnastu spotkań i remisując trzy[4]. Nieco lepszy rezultat (osiem zwycięstw i cztery remisy) w kolejnym sezonie dał klubowi miejsce piąte[4]. W 2002 roku po raz drugi w historii NSÍ Runavík sięgnął po Puchar Wysp Owczych oraz po raz pierwszy po wicemistrzostwo archipelagu[4]. Trenerem zespołu był wówczas dawny szkoleniowiec kadry narodowej Wysp Owczych Jógvan Martin Olsen. Sukcesu nie udało się powtórzyć w sezonie 2003, jednak rok później klub ponownie brał udział w finale Pucharu Wysp Owczych, tym razem ulegając jednak HB Tórshavn 1:3[6]. W tabeli ligowej zespół zajął wówczas szóste miejsce[4]. Jako wicemistrzowi archipelagu, w sezonie 2003/2004 klubowi przysługiwał udział w rundzie kwalifikacyjnej Pucharu UEFA 2003/04. Oba mecze przeciwko Lyn Fotball zakończyły się porażką (1:3, 0:6)[7]. Honorową bramkę dla NSÍ Runavík zdobył Justinus Hansen w 87. minucie pierwszego meczu[8]. W roku 2004 klub brał udział w pierwszej rundzie Pucharu Intertoto, gdzie uległ Esbjerg fB 1:3 i 0:4[9]. Bramkę dla farerskiego zespołu zdobył Ian Højgaard w 30. minucie pierwszego spotkania[10].

Sezon 2005 gracze NSÍ Runavík zakończyli na miejscu czwartym w ligowej tabeli[4]. Christian Høgni Jacobsen zapisał się wówczas jako pierwszy król strzelców w historii klubu[11]. Będąc finalistą Pucharu Wysp Owczych, z uwagi na to, że HB Tórshavn został wówczas także mistrzem archipelagu, NSÍ zagrał w pierwszej rundzie kwalifikacyjnej Pucharu UEFA 2005/06, gdzie przegrał oba mecze przeciwko Liepājas Metalurgs 0:3 i 0:3[12]. W kolejnym sezonie NSÍ zajął miejsce piąte, wygrywając dwanaście i remisując sześć z dwudziestu siedmiu spotkań[4]. Jacobsen ponownie został wówczas królem strzelców[11]. Sezon 2007 zapisał się w kartach historii klubu, jako jedyny, podczas którego wywalczył on Mistrzostwo Wysp Owczych[4]. Z 29 spotkań NSÍ przegrał jedynie cztery, przy dziewiętnastu wygranych[4]. Na miejscu lidera znalazł się w 23. kolejce i do końca nie oddał już prowadzenia[4]. W kolejnym sezonie ponownie znalazł się na czwartym miejscu w tabeli, jednak wystąpił jedyny do tej pory raz w swojej historii w pierwszej rundzie kwalifikacyjnej Ligi Mistrzów[4]. Pierwsze spotkanie z Dinamo Tbilisi przegrał 0:3, drugie zaś zwyciężył 1:0, jednak stosunek bramek (1:3) wyeliminował go z dalszej rywalizacji w turnieju[13]. Zdobywcą honorowej bramki był Milan Pejcić[14]. Sezon 2009 klub zakończył ponownie na pozycji czwartej w pierwszoligowej tabeli[4]. Wystąpił też w pierwszej rundzie kwalifikacyjnej Ligi Europy 2009/10, gdzie przegrał 1:3 i 0:3 z klubem Rosenborg BK[15]. Jedyną bramkę dla NSÍ w meczu wyjazdowym zdobył Károly Potemkin w szóstej minucie[16].

Po 2010[edytuj | edytuj kod]

W sezonie 2010 zespół zajął trzecie miejsce w lidze, a Christian Høgni Jacobsen po raz trzeci i ostatni został królem strzelców sezonu, razem z Arnbjørnem Hansenem[11]. Zespół ponownie zagrał w pierwszej rundzie kwalifikacyjnej Ligi Europy UEFA, ulegając szwedzkiemu Gefle IF 0:2 i 1:2[17]. Jedynego gola dla zespołu z Wysp Owczych zdobył Károly Potemkin w czwartej minucie doliczonego czasu gry drugiego spotkania[18]. Podczas Vodafonedeildin 2011 zespół zakończył sezon na miejscu czwartym z jedenastoma zwycięstwami i ośmioma remisami[4]. Raz jeszcze zagrał w rundzie kwalifikacyjnej Ligi Europy UEFA, gdzie w dwumeczu klubowi Fulham 0:3 (0:3, 0:0)[19]. Kolejny sezon zespół zakończył na miejscu siódmym[4]. Ze względu na wysoką pozycję w roku poprzednim dostał możliwość gry w rundzie kwalifikacyjnej Ligi Europy UEFA 2012/13, gdzie przegrał z luksemburskim FC Differdange 03 0:3, 0:3[20]. W sezonach 2013 i 2014 zespół zajął czwarte miejsca w lidze[4]. Klæmint Olsen dwukrotnie został wówczas królem strzelców ligi[11].

W rozgrywkach Effodeildin 2015 klub zajął drugie miejsce w ligowej tabeli[4], dotarł też do finału Pucharu Wysp Owczych 2015, w którym uległ Víkingurowi Gøta 0:3[2]. W pierwszej rundzie kwalifikacyjnej Ligi Europy 2015/16 zmierzył się z Linfield, któremu uległ w pierwszym meczu 0:2, wygrywając drugi 4:3, co jednak nie pozwoliło mu awansować do kolejnej rundy[21]. NSÍ Runavík w rozrgywkach Effodeildin 2016 zajął trzecie miejsce w tabeli z dorobkiem osiemnastu zwycięstw, jednego remisu i ośmiu porażek[4]. W Pucharze Wysp Owczych 2016 dotarł do półfinału, przegrywając dwumecz przeciwko KÍ Klaksvík 1:4 (1:4, 0:0)[2]. W pierwszej rundzie kwalifikacyjnej Ligi Europy 2016/17 przegrał dwumecz z Szachciorem Soligorsk 0:7 (0:2, 0:5) i odpadł z rozgrywek[22].

Sukcesy[edytuj | edytuj kod]

Krajowe[edytuj | edytuj kod]

Indywidualne[edytuj | edytuj kod]

Poszczególne sezony[edytuj | edytuj kod]

Wyniki ze wszystkich sezonów NSÍ Runavík

Objaśnienia:

  1. Zmiana nazwy na Formuladeildin ze względu na sponsora – Formula.
  2. Zmiana nazwy na Vodafonedeildin ze względu na sponsora – Vodafone.
  3. Zmiana nazwy na Effodeildin ze względu na sponsora – Effo.

Piłkarze[edytuj | edytuj kod]

Stan na 5 marca 2015[28][29]
Nr Poz. Piłkarz
1 BR Węgry András Gángó
2 OB Wyspy Owcze Per Langgaard
3 OB Wyspy Owcze Monrad Jacobsen
4 OB Wyspy Owcze Jens Joensen
6 PO Wyspy Owcze Andras Frederiksberg
7 PO Wyspy Owcze Jann Martin Mortensen
9 PO Wyspy Owcze Jonleif Højgaard
10 NA Wyspy Owcze Klæmint Olsen
Nr Poz. Piłkarz
11 PO Wyspy Owcze Árni Frederiksberg
12 OB Wyspy Owcze Einar Tróndargjógv
13 OB Wyspy Owcze Pól Jóhannus Justinussen
15 PO Wyspy Owcze Johan Jacobsen
17 NA Wyspy Owcze Jónhard Frederiksberg
19 PO Wyspy Owcze Haraldur Højgaard
20 OB Wyspy Owcze Hákun Edmundsson
29 BR Wyspy Owcze Karstin Hansen

Dotychczasowi trenerzy[edytuj | edytuj kod]

Następujący trenerzy prowadzili dotąd klub NSÍ Runavík[4]:

Stan na 5 marca 2015
Lp. Imię i nazwisko Okres urzędowania
1.
 Wyspy Owcze Sverri Jacobsen
1979
?
2.
 Wyspy Owcze Abraham Løkin
1983
1984
1984
sierpień 1984
3.
 Wyspy Owcze Asbjørn Mikkelsen
sierpień 1984
1985
4.
 Anglia Ian Salter
1985
1986
5.
 Wyspy Owcze Abraham Løkin
1986
1987
6.
 Dania Kim Truesen
1987
1988
7.
 Wyspy Owcze Petur Henryson Mohr
1990
1991
8.
 Anglia Bobby Bolton
1991
maj 1992
9.
 Wyspy Owcze Trygvi Mortensen
maj 1992
1993
10.
 Wyspy Owcze Petur Simonsen
1993
1994
11.
 Anglia Ian Salter
1995
lipiec 1995
12.
 Wyspy Owcze Meinhard Dalbúð
lipiec 1995
1996
Wyspy Owcze Jógvan Nordbúð
13.
 Wyspy Owcze Petur Henryson Mohr
1996
1999
14.
 Milan Cimburović
1999
kwiecień 1999
15.
 Wyspy Owcze Trygvi Mortensen
maj 1999
2001
16.
 Wyspy Owcze Petur Henryson Mohr
2001
2002
17.
 Wyspy Owcze Jógvan Martin Olsen
2002[30]
2005[30]
18.
 Wyspy Owcze Trygvi Mortensen
2005
wrzesień 2006[31]
19.
 Wyspy Owcze Arnfinn Langgaard
sierpień 2006[31]
2007
Wyspy Owcze Bogi Lervig
20.
 Wyspy Owcze Jóhan Nielsen
2007
2009
21.
 Wyspy Owcze Pauli Poulsen
2009
2012
22.
 Wyspy Owcze Kári Reynheim
1 stycznia 2012[32]
31 stycznia 2012[33]
23.
 Wyspy Owcze Abraham Løkin
2013
2013
24.
 Wyspy Owcze Heðin Askham
2013
29 października 2013[34]
25.
 Wyspy Owcze Trygvi Mortensen
7 listopada 2013[35]
20 grudnia 2015[36]
26.
 Dania Anders Gerber
20 grudnia 2015[36]

Statystyki[edytuj | edytuj kod]

Europejskie puchary[edytuj | edytuj kod]

Legenda do wszystkich tabel:

  • Q – runda eliminacyjna, 1/16, 1/8, 1/4, 1/2 – odpowiednia faza rozgrywek, Grupa – runda grupowa, 1r gr – pierwsza runda grupowa, 2r gr – druga runda grupowa, F – finał, R – runda, PO – play-off
  • k. – rzuty karne, los. – losowanie, Dogr. – dogrywka, w. – zasada bramek strzelonych na wyjeździe
Sezon Rozgrywki Runda Klub Dom Wyjazd Ogólnie
2003/04 Puchar UEFA Q Norwegia Lyn Fotball 1–3 0–6 1–9
2004 Puchar Intertoto 1R Dania Esbjerg fB 0–4 1–3 1–7
2005/06 Puchar UEFA 1Q Łotwa Liepājas Metalurgs 0–3 0–3 0–6
2008/09 Liga Mistrzów 1Q Gruzja Dinamo Tbilisi 1–0 0–3 1–3
2009/10 Liga Europy 1Q Norwegia Rosenborg BK 0–3 1–3 1–6
2010/11 Liga Europy 1Q Szwecja Gefle IF 0–2 1–2 1–4
2011/12 Liga Europy 1Q Anglia Fulham 0–0 0–3 0–3
2012/13 Liga Europy 1Q Luksemburg Differdange 0–3 0–3 0–6
2015/16 Liga Europy 1Q Irlandia Północna Linfield 4–3 0–2 4–5
2016/17 Liga Europy 1Q Białoruś Szachtior Soligorsk 0–2 0–5 0–7
2017/18 Liga Europy 1Q Białoruś Dynama Mińsk 0–2 1–2 1–4
2018/19 Liga Europy 1Q Szkocja Hibernian 4–6 1–6 5–12
2019/20 Liga Europy PQ Irlandia Północna Ballymena United 0–0 0–2 0–2
2020/21 Liga Europy PQ Walia Barry Town 5–1 (D)
1Q Szkocja Aberdeen 0–6 (W)
2021/22 Liga Konferencji Europy 1Q Finlandia FC Honka 1–3 0–0 1–3

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Effodeildin. FSF Føroya. [dostęp 2015-03-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-02-28)]. (far.).
  2. ↑ a b c d e Denis Polsinelli: Faroe Islands - List of Cup Finals. RSSSF, 2014-08-04. [dostęp 2015-03-05]. (ang.).
  3. ↑ a b Søgan. NSÍ Runavík. [dostęp 2015-03-05]. (far.).
  4. ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y z aa ab ac ad ae Effodeildin. FaroeSoccer. [dostęp 2015-03-05]. (far.).
  5. ↑ a b c d e f 1. deild. FaroeSoccer. [dostęp 2015-03-05]. (far.).
  6. ↑ NSÍ - HB 1 - 3. FaroeSoccer. [dostęp 2015-03-05]. (far.).
  7. ↑ Karel Stokkermans: UEFA Cup 2003-04. RSSSF, 2008-11-07. [dostęp 2015-03-05]. (ang.).
  8. ↑ NSÍ - Lyn 1 - 3. FaroeSoccer. [dostęp 2015-03-05]. (far.).
  9. ↑ Puchar UEFA Intertoto (2004). 90minut.pl. [dostęp 2015-03-05]. (pol.).
  10. ↑ Esbjerg FB - NSÍ 3 - 1. FaroeSoccer. [dostęp 2015-03-05]. (far.).
  11. ↑ a b c d Igor Kramarsic: Faroe Islands - List of Topscorers. RSSSF, 2014-11-20. [dostęp 2015-03-05]. (ang.).
  12. ↑ Karel Stokkermans: UEFA Cup 2005-06. RSSSF, 2006-11-08. [dostęp 2015-03-05]. (ang.).
  13. ↑ UEFA Champions League 2008/2009 - Qualifying. UEFA. [dostęp 2015-03-05]. (ang.).
  14. ↑ UEFA Champions League 2008/2009 - Qualifying - NSÍ-Dinamo Tbilisi. UEFA. [dostęp 2015-03-05]. (ang.).
  15. ↑ UEFA Europa League 2009/2010 - Qualifying. UEFA. [dostęp 2015-03-05]. (ang.).
  16. ↑ UEFA Europa League 2009/2010 - Qualifying - Rosenborg-NSÍ. UEFA. [dostęp 2015-03-05]. (ang.).
  17. ↑ UEFA Europa League 2010/2011 - Qualifying. UEFA. [dostęp 2015-03-05]. (ang.).
  18. ↑ UEFA Europa League 2010/2011 - Qualifying - Gefle-NSÍ. UEFA. [dostęp 2015-03-05]. (ang.).
  19. ↑ UEFA Europa League 2011/2012 - Qualifying. UEFA. [dostęp 2015-03-05]. (ang.).
  20. ↑ UEFA Europa League 2012/2013 - Qualifying. UEFA. [dostęp 2015-03-05]. (ang.).
  21. ↑ UEFA Europa League 2015/2016 - Qualifying. UEFA. [dostęp 2017-01-03]. (ang.).
  22. ↑ NSÍ Runavík 2016/2017. UEFA. [dostęp 2017-01-03]. (ang.).
  23. ↑ a b c d Player of the Year Awards. SoccerAndEquipment.com, 2007-11-28. [dostęp 2015-03-01]. (ang.).
  24. ↑ Player of the Year Awards. SoccerAndEquipment.com, 2010-10-13. [dostęp 2015-03-01]. (ang.).
  25. ↑ Player of the Year Awards. SoccerAndEquipment.com, 2015-10-04. [dostęp 2017-01-03]. (ang.).
  26. ↑ Rannvá og Sølvi ársins spælarar. FSF Føroya, 2016-10-29. [dostęp 2017-01-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-11-04)]. (far.).
  27. ↑ Player of the Year Awards. SoccerAndEquipment.com, 2011-10-25. [dostęp 2015-03-01]. (ang.).
  28. ↑ NSÍ Runavík. FaroeSoccer.com. [dostęp 2015-03-05]. (far.).
  29. ↑ Leikarar. NSÍ Runavík. [dostęp 2015-03-05]. (far.).
  30. ↑ a b Jógvan Martin Olsen appointed new Faroe Islands coach. SoccerAndEquipment.com, 2005-08-28. [dostęp 2015-03-05]. (ang.).
  31. ↑ a b Skála – NSÍ Runavík 2-0 (0-0). SoccerAndEquipment.com, 2006-09-11. [dostęp 2015-03-05]. (ang.).
  32. ↑ NSÍ Runavík. SoccerAndEquipment.com, 2011-11-20. [dostęp 2015-03-05]. (ang.).
  33. ↑ And on to coaches now. SoccerAndEquipment.com, 2012-10-31. [dostęp 2015-03-05]. (ang.).
  34. ↑ Tróndur Arge: Heðin Askham nýggjur venjari hjá HB. in.fo, 2013-10-29. [dostęp 2015-03-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-08-08)]. (far.).
  35. ↑ Sølvi: Trygvi er nýggjur venjari hjá NSÍ. NSÍ Runavík, 2013-11-07. [dostęp 2015-03-03]. (far.).
  36. ↑ a b Sølvi: Anders Gerber høvuðsvenjari hjá NSÍ!. NSÍ Runavík, 2015-12-20. [dostęp 2017-01-03]. (far.).
  37. ↑ NSÍ - LÍF 2 - 1. FaroeSoccer. [dostęp 2015-03-06]. (far.).
  38. ↑ NSÍ - 07 Vestur 9 - 0. FaroeSoccer. [dostęp 2015-03-06]. (far.).
  39. ↑ KÍ - NSÍ 10 - 1. FaroeSoccer. [dostęp 2015-03-06]. (far.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Mistrzostwa Wysp Owczych w piłce nożnej
Sezony
Meistaradeildin
1. deild
Formuladeildin
Vodafonedeildin
Effodeildin
Betrideildin
Kluby w sezonie
2024
Byłe kluby ligi
Zwycięzcy
Inne
Drugi poziom ligowych rozgrywek piłkarskich na Wyspach Owczych
Sezony
Meðaldeildin
2. deild
1. deild
Kluby w sezonie
2024
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=NSÍ_Runavík&oldid=72393674”