Przejdź do zawartości

1 gulden gdański 1923

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
1 gulden gdański 1923
Ilustracja
Państwo

 Wolne Miasto Gdańsk

Emitent

Bank von Danzig

Typ monety

moneta obiegowa

Nominał

1 gulden

Rocznik

1923

Emisja
Mennica

Utrecht

Nakład

1 250 000 sztuk

Data emisji

18 grudnia 1923

Data wycofania

1 kwietnia 1932

Projektant

F.Fischer

Opis fizyczny
Masa

5 g

Średnica

23,5 mm

Materiał

srebro Ag750

Rant

ząbkowany

Stempel

odwrócony

1 gulden gdański 1923 – moneta guldenowa, wprowadzona do obiegu 18 grudnia 1923 r., po ustanowieniu 20 listopada 1923 r. przez sejm i senat Wolnego Miasta Gdańska nowej waluty – guldena gdańskiego, równego stu fenigom gdańskim. Moneta została wycofana z obiegu 1 kwietnia 1932 r. rozporządzeniem Senatu Wolnego Miasta Gdańska z 18 grudnia 1931 r[1].

W centralnej części umieszczono na tarczy herb Gdańska, podtrzymywany z obydwu stron przez lwy, nad herbem gwiazda, pod herbem i lwami linia łamana, a pod nią rok „19 23”[1].

Rewers

[edytuj | edytuj kod]

Na tej stronie umieszczono statek żaglowy – kogę, nad nią gwiazdę, z lewej strony łodzi nominał 1, z prawej strony napis w dwóch wierszach „Gul / den”, poniżej napis w dwóch wierszach „Freie Stadt / Danzig” (pol.: Wolne Miasto Gdańsk)[1].

Nakład

[edytuj | edytuj kod]
Wersja lustrzana monety

Monetę bito stemplem odwróconym w mennicy w Utrechcie, w srebrze próby 750, na krążku o średnicy 23,5 mm, masie 5 gramów, z rantem ząbkowanym. Autorem projektu był F.Fischer. Nakład monety wynosił 1 250 000 sztuk[1].

Istnieją również odbitki w złocie (znane 20 sztuk) oraz egzemplarze bite stemplem lustrzanym[1].

Projekt monety jest zbliżony do projektów srebrnych gdańskich pół- i dwuguldenówki z 1923 r[2].

Moneta została zastąpiona w obiegu przez niklową guldenówką gdańską z 1932 r[3].

Istnieją bardzo trudne do rozpoznania fałszerstwa tej m monety[4].

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e Janusz Parchimowicz, Monety polskie, 2003, s. 139-145.
  2. Janusz Parchimowicz, Monety polskie, wyd. II, Szczecin: Nefryt, 2003, s. 142–143, ISBN 83-87355-37-2.
  3. Janusz Parchimowicz, Monety polskie, wyd. II, Szczecin: Nefryt, 2003, s. 139, ISBN 83-87355-37-2.
  4. Damian Marciniak, Jak sprawdzić oryginalność 1/2 i 1 gulden 1923 Gdańsk - Marciniak | Numizmatyka [online], 7 lutego 2004 [dostęp 2024-10-10] (pol.).