35 Dywizja Rakietowa
| |
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Organizacja | |
| Dyslokacja |
Barnaul[1] |
| Rodzaj sił zbrojnych | |
| Podległość | |
35 Dywizja Rakietowa(ros. 35-я ракетная Краснознамённая, орденов Кутузова и Александра Невского дивизия) – związek taktyczny Wojsk Rakietowych Przeznaczenia Strategicznego Związku Radzieckiego, następnie – Federacji Rosyjskiej
Dywizja stacjonuje w mieście Sybirski w Ałtajskim Kraju[2]. W 2008 dysponowała 36 zestawami strategicznych rakiet balistycznych RS-12M[3]. Wchodzi w skład 33 Gwardyjskiej Armii Rakietowej[4].
Struktura organizacyjna[edytuj | edytuj kod]
2011[2]
- dowództwo – Barnauł[5]
- 307 Gwardyjski Kołobrzeski pułk rakietowy
- 479 Pomorski pułk rakietowy
- 480 Drezdeński pułk rakietowy
- 867 Gwardyjski Połocki pułk rakietowy
- 3911 techniczna baza rakietowa
- 738 węzeł łączności
- 1443 ruchomy SD
- 729 węzeł łączności
- batalion inżynieryjno-saperski
- batalion ochrony i rozpoznania
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Janik 2018 ↓, s. 187.
- ↑ a b Depczyński 2015 ↓, s. 342.
- ↑ Depczyński 2015 ↓, s. 55.
- ↑ Grabowski 2011 ↓, s. 80.
- ↑ Zarychta 2016 ↓, s. 413.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Marek Depczyński: Rosyjskie siły zbrojne: od Milutina do Putina. Warszawa: Bellona SA, 2015. ISBN 978-83-11-13505-5.
- Tomasz Grabowski: Rosyjska siła. Siły Zbrojne i główne problemy polityki obronnej Federacji Rosyjskiej w latach 1991-2010. Częstochowa: Instytut Geopolityki, 2011. ISBN 978-83-61294-52-8.
- Robert Janik: Zmiany organizacyjno-funkcjonalne w Silach Zbrojnych Federacji Rosyjskiej. W: Szymon Markiewicz (red.): Rosyjska wizja prowadzenia operacji militarnych. Warszawa: Akademia Sztuki Wojennej, 2018. ISBN 978-83-7523-671-2.
- Stanisław Zarychta: Broń jądrowa w kształtowaniu bezpieczeństwa 1945–2015. Warszawa: Bellona SA, 2016. ISBN 978-83-11-14235-0.