3 grosze (1810–1814)
| |
| Dane podstawowe | |
| Emitent | |
|---|---|
| Nominał |
3 grosze |
| Rocznik |
1810, 1811, 1812, 1813, 1814 |
| Emisja | |
| Mennica | |
| Nakład |
17 868 677 sztuk |
| Data emisji |
25 czerwca 1810 |
| Data wycofania | |
| Opis fizyczny | |
| Masa |
8,6 g |
| Średnica |
26 mm |
| Materiał | |
| Rant |
ozdobny z ornamentem |
| Stempel | |
| Uwagi | |
3 grosze (1810–1814) – miedziana moneta trzygroszowa Księstwa Warszawskiego, bita na podstawie dekretu Fryderyka Augusta, króla saskiego, księcia warszawskiego, z 25 czerwca 1810 r.[1]
Awers[edytuj | edytuj kod]
W centralnej części znajduje się herb sasko-polski – na dwupolowej tarczy nakrytej królewską koroną saską, w lewym polu herb saski, w prawym polu orzeł polski. Po bokach tarczy umieszczono dwie gałązki palmowe skrzyżowane u dołu[2][3].
Rewers[edytuj | edytuj kod]
Na tej stronie umieszczono nominał 3, pod nim napis „GROSZE”, poniżej rok bicia 1810, 1811, 1812, 1813 lub 1814, a na samym dole inicjały intendenta mennicy w Warszawie – I.S. (Jan Stockman 1810, 1811) lub I.B. (Jakub Benik 1811, 1812, 1813, 1814)[4].
Opis[edytuj | edytuj kod]
Monetę bito w mennicy w Warszawie, w miedzi, na krążku o średnicy 26 mm, masie 8,6 grama, z rantem ozdobnym z ornamentem[4]. Przez cały rok 1815, również po likwidacji Księstwa Warszawskiego i utworzeniu Królestwa Kongresowego, mennica biła trzygroszówkę z datą wsteczną – 1814[5]. Wg sprawozdań mennicy w latach 1810–1815 w obieg wpuszczono 17 868 677 sztuk[6][7]. Stopień rzadkości poszczególnych roczników i typów monet przedstawiono w tabeli[8]:
| Rocznik | Znak intendenta | Stopień rzadkości | Liczba egzemplarzy | Uwagi | Zdjęcie |
|---|---|---|---|---|---|
| 3 grosze 1810 | I.S. | R | 80 001–400 000 | znane są 4 odmiany[3] |
|
| 3 grosze 1811 | I.S. | > 400 000 | znane są 4 odmiany[3] | 
| |
| 3 grosze 1811 | I.B. | > 400 000 | znane są 2 odmiany[3] | 
| |
| 3 grosze 1812 | I.B. | > 400 000 | znane są 3 odmiany[3] | 
| |
| 3 grosze 1813 | I.B. | R | 80 001–400 000 | znane są 2 odmiany[3] | 
|
| 3 grosze 1814 | I.B. | > 400 000 | znane są 2 odmiany[3] | 
|
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Karol Plage, Monety bite dla prowincyi polskich przez Astryię i Prusy oraz monety Wolnego Miasta Gdańska Księstwa Warszawskiego i w oblężeniu Zamościa, Warszawa: Polskie Towarzystwo Archeologiczne Komisja Numizmatyczna, 1970, s. 13-14.
- ↑ Tadeusz Kałkowski, Tysiąc lat monety polskiej, 1981, s. 367.
- ↑ a b c d e f g Karol Plage, Monety bite dla prowincyi polskich przez Astryię i Prusy oraz monety Wolnego Miasta Gdańska Księstwa Warszawskiego i w oblężeniu Zamościa, Warszawa: Polskie Towarzystwo Archeologiczne Komisja Numizmatyczna, 1970, s. 30-31.
- ↑ a b Janusz Parchimowicz, Monety polskie, 2003, s. 78-81.
- ↑ Karol Plage, Monety bite dla Królestwa Polskiego w latach 1815–1864 i monety bite dla miasta Krakowa w roku 1835 XXXVIII tablic, Warszawa: Polskie Towarzystwo Archeologiczne i Numizmatyczne Komisja Numizmatyczna, 1972, s. 5,41.
- ↑ Karol Plage, Monety bite dla prowincyi polskich przez Astryię i Prusy oraz monety Wolnego Miasta Gdańska Księstwa Warszawskiego i w oblężeniu Zamościa, Warszawa: Polskie Towarzystwo Archeologiczne Komisja Numizmatyczna, 1970, s. 15.
- ↑ Karol Plage, Monety bite dla Królestwa Polskiego w latach 1815–1864 i monety bite dla miasta Krakowa w roku 1835 XXXVIII tablic, Warszawa: Polskie Towarzystwo Archeologiczne i Numizmatyczne Komisja Numizmatyczna, 1972, s. 43.
- ↑ Edmund Kopicki, Ilustrowany skorowidz pieniędzy polskich i z Polską związanych, Warszawa: Polskie Towarzystwo Numizmatyczne Zarząd Główny, 1995, s. 163-164.