6 Samodzielny Batalion Piechoty Zmotoryzowanej (Ukraina)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
6 Samodzielny Batalion Piechoty Zmotoryzowanej „Zbrucz”
ilustracja
Historia
Państwo

 Ukraina

Nazwa wyróżniająca

Zbrucz

Działania zbrojne
wojna w Donbasie
Organizacja
Dyslokacja

obwód tarnopolski

Rodzaj sił zbrojnych

wojska lądowe

Rodzaj wojsk

piechota zmotoryzowana

Podległość

128 Zakarpacka Samodzielna Brygada Piechoty Górskiej

6 Samodzielny Batalion Piechoty Zmotoryzowanej „Zbrucz”batalion Wojsk Lądowych Ukrainy, podporządkowany 128 Zakarpackiej Samodzielnej Brygadzie Piechoty Górskiej. Jako batalion obrony terytorialnej brał udział w konflikcie na wschodniej Ukrainie. Batalion stacjonuje w obwodzie tarnopolskim[1].

Wykorzystanie bojowe[edytuj | edytuj kod]

Batalion został rozlokowany 26 lipca 2014 roku w obwodzie chersońskim, gdzie miał pełnić zadania ochronne na punktach kontrolnych (obwód ten graniczy m.in. od południa z Krymem. 26 września doszło do incydentu we wsi Kajirka, gdzie lokalny mieszkaniec został śmiertelnie raniony strzałem z karabinka, gdy próbował odebrać go żołnierzowi batalionu. 3 października w wyniku eksplozji granatu zginął jeden żołnierz Zbrucza. W listopadzie 2014 roku batalion przeniesiono do obwodu tarnopolskiego, gdzie został włączony w struktury 128 Zakarpackiej Samodzielnej Brygady Piechoty Górskiej. W tym samym miesiącu pojawiły się informacje, że batalion zostanie rozwiązany, a część jego personelu wejdzie w skład innych jednostek 128 Brygady. Po tej informacji prokuratura wojskowa wszczęła śledztwo w sprawie pięćdziesięciu żołnierzy batalionu, którzy odmówili udania się do strefy walk. 1 lutego 2015 roku w okolicy wsi Czerwonyj Czaban (obecnie Preobrażenka) doszło do pożaru obozu, w którym stacjonował batalion, w wyniku którego eksplodowały zapasy amunicji w jednym z namiotów. Zginęło sześciu, a rannych zostało jedenastu żołnierzy. Podczas akcji gaśniczej zaginęło też dziesięciu kolejnych żołnierzy. Przyczyną pożaru okazało się wlanie benzyny do kuchenki polowej przez jednego z sierżantów. Później, tego samego miesiąca, część żołnierzy Zbrucza wysłano pod Donieck, w rejon Hranitne-Szyrokyne-Wołodarśke[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Załącznik nr 5 – Podporządkowanie batalionów piechoty zmechanizowanej, [w:] Przemysław Gawryś, Wykorzystanie sił obrony terytorialnej na przykładzie konfliktu na wschodniej Ukrainie, Gdynia: Akademia Marynarki Wojennej im. Bohaterów Westerplatte, 2017, s. 125-126.
  2. Rozdział III – Działalność batalionów obrony terytorialnej, [w:] Przemysław Gawryś, Wykorzystanie sił obrony terytorialnej na przykładzie konfliktu na wschodniej Ukrainie, Gdynia: Akademia Marynarki Wojennej im. Bohaterów Westerplatte, 2017, s. 65-66.