Quercus brantii
Wygląd
Pokrój | |||||
Systematyka[1][2] | |||||
Domena | |||||
---|---|---|---|---|---|
Królestwo | |||||
Podkrólestwo | |||||
Nadgromada | |||||
Gromada | |||||
Podgromada | |||||
Nadklasa | |||||
Klasa | |||||
Nadrząd | |||||
Rząd | |||||
Rodzina | |||||
Rodzaj | |||||
Gatunek |
Quercus brantii | ||||
Nazwa systematyczna | |||||
Quercus brantii Lindl. Bot. Reg. 26: t. 41 1840[3] | |||||
| |||||
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[4] | |||||
Quercus brantii Lindl. – gatunek roślin z rodziny bukowatych (Fagaceae Dumort.). Występuje naturalnie w zachodniej Turcji, Syrii, północnym Iraku oraz zachodniej i południowej części Iranu (góry Zagros)[5][6][7].
Morfologia
[edytuj | edytuj kod]- Pokrój
- Drzewo dorastające do 10 m wysokości. Korona drzewa jest zaokrąglona. Pień osiąga do 0,8 m średnicy. Kora jest spękana i ma szarą barwę. Gałęzie są tęgie i rozpostarte. Młode Pędy są żółtawo owłosione. Pąki są owłosione, mają stożkowaty kształt i 2–5 mm długości[6].
- Liście
- Blaszka liściowa jest skórzasta i ma owalny lub podługowato owalny kształt. Mierzy 6–12 cm długości oraz 4–8 cm szerokości, jest z 8–14 parami ząbków z guzkami (niemal tak długimi jak same ząbki) na brzegu, ma nasadę zaokrągloną lub sercowatą i ostry wierzchołek. Górna powierzchnia ma szarawozieloną barwę, jest nieco gwiaździście owłosiona, natomiast od spodu jest żółtawa, gruczołowato omszona, z gwiaździstymi, gruczołowatymi włoskami. Ma 8–16 par żyłek drugorzędnych. Ogonek liściowy mierzy 1–2 cm długości[6].
- Kwiaty
- Są rozdzielnopłciowe. Kwiatostany męskie osiągają 4–5 mm średnicy, natomiast żeńskie mierzą 15 cm długości[6].
- Owoce
- Orzechy zwane żołędziami dorastające do 5 cm długości, z zagłębionym wierzchołkiem oraz silnie uwypukloną blizną u nasady. Osadzone są pojedynczo w niemal siedzących miseczkach o półokrągłym lub stożkowym kształcie, które mierzą 2–3 cm długości i 4 cm średnicy, z owłosionymi, wąskimi łuskami (górne są zakrzywione). Dojrzewają w następnym roku[6].
Biologia i ekologia
[edytuj | edytuj kod]Występuje na wysokości od 300 do 1700 m n.p.m. Rośnie od 7. do 8. strefy mrozoodporności. Znosi wszystkie typy gleb, ale preferuje te wapienne. Jest gatunkiem bardzo odpornym na suszę. W uprawie charakteryzuje się powolnym tempem wzrostu[6].
Zmienność
[edytuj | edytuj kod]Tworzy mieszańce z Q. libani (Q. × oophora) i Q. infectoria (Q. × squamulosa)[6].
Zastosowanie
[edytuj | edytuj kod]Owoce tego gatunku są jadalne[6].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
- ↑ Peter F. Stevens , Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2017-04-04] (ang.).
- ↑ a b Quercus brantii Lindl.. The Plant List. [dostęp 2017-04-04]. (ang.).
- ↑ Quercus brantii, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
- ↑ Discover Life: Point Map of Quercus brantii. Encyclopedia of Life. [dostęp 2017-04-04]. (ang.).
- ↑ a b c d e f g h Quercus brantii. Oaks of the World. [dostęp 2017-04-04]. (ang.).
- ↑ Quercus brantii. Plantes & botanique. [dostęp 2017-04-04]. (fr.).
Identyfikatory zewnętrzne (takson):