Abderos

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Abderos
Występowanie

mitologia grecka

Rodzina
Ojciec

Hermes

Abderos – w mitologii greckiej syn Hermesa zabity przez klacze Diomedesa.

Bohater ten pochodził z miasta Opuntu w Lokris. Był ukochanym towarzyszem Heraklesa[1], a być może nawet jego kochankiem[2]. Niekiedy za brata Abderosa uznaje się Patroklosa[3]

Drzewo genealogiczne Abderosa[1]
Zeus
 
 
Hermes
 
 
Abderos

Abderos wyruszył wraz z Heraklesem, swym towarzyszem, gdy ten realizował ósmą pracę: uprowadzenie koni Diomedesa. Ten ostatni władał Bistonami[4] w Tracji[1] i znany był z hodowli klaczy (można natrafić też na wersję z ogierami), które karmił mięsem ludzkim[4]. Przykute łańcuchami do żłobów z brązu[5] zwierzęta nosiły imiona Podargos, Ksantos, Dejnos, Lampon[6]. Wyprawa ukończyła się dla Abderosa nieszczęśliwie: został zjedzony przez konie, zanim jeszcze Herakles rzucił im do pożarcia samego króla Diomedesa[4]. Otóż heros pokonał ludzi władcy strzegących klaczy, po czym wziął je we władanie. Miejscowi podjęli jednak próbę odzyskania zwierząt swego monarchy. Herakles ruszył z nimi walczyć, natenczas powierzając klacze młodziutkiemu jeszcze Abderosowi[1], podobno na wzniesieniu[5]. Ten nie mógł zapanować nad klaczami, w rezultacie czego został przez nie stratowany. Heraklesowi udało się wygrać potyczkę i ponownie zdobyć konie[1], teraz już najedzone ciałem Abderosa[5]. Po śmierci Diomedesa heros założył miasto, które ku pamięci chłopca nazwał Abderą[1]. Klacze natomiast padły ofiarą dzikich zwierząt z gór Olimpu[7].

Robert Graves chciał widzieć w tym podaniu echo rozszarpywania przez kobiety, przebrane za konie, przedhelleńskiego władcy, a w późniejszych czasach, wleczenie go przywiązanego do ogonów czterech koni ciągnących rydwany. Próbował odwoływać się tutaj do podobnego zwyczaju babilońskiego, w którym króla na jeden dzień zastępować miał interrex, chłopiec, który po tym krótkim panowaniu ginął w zastępstwie władcy[8]. Usiłował również powiązać mit z podbiciem Abdery przez Teos i zakazaniu tego zwyczaju, a nawet w ogóle wyścigu rydwanów na pogrzebach. Autor ten podał jeszcze inną wersję mitu, wedle której Abderos miałby służyć Diomedesowi lub też być synem Opiana Menojtiosa, przyjaciela Heraklesa, który założył Abderę w okolicy grobu Abderosa[9].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f Grimal 2008 ↓, s. 73.
  2. Grimal 2008 ↓, s. 142.
  3. Graves 1992 ↓, s. 630.
  4. a b c Schmidt 2006 ↓, s. 138.
  5. a b c Graves 1992 ↓, s. 433.
  6. Grimal 2008 ↓, s. 74.
  7. Grimal 2008 ↓, s. 73-74.
  8. Graves 1992 ↓, s. 205.
  9. Graves 1992 ↓, s. 434.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Robert Graves: Mity greckie. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1992. ISBN 83-06-02284-X.
  • Pierre Grimal: Słownik mitologii greckiej i rzymskiej. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich – Wydawnictwo we Wrocławiu, 2008. ISBN 978-83-04-04673-3.
  • Joël Schmidt: Słownik mitologii greckiej i rzymskiej. Katowice: Książnica, 2006, seria: Słowniki Encyklopedyczne Książnicy. ISBN 978-83-7132-841-1.