Acacia harpophylla

*Acacia harpophylla*
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	rośliny
Podkrólestwo	rośliny zielone
Nadgromada	rośliny telomowe
Gromada	rośliny naczyniowe
Podgromada	rośliny nasienne
Nadklasa	okrytonasienne
Klasa	Magnoliopsida
Nadrząd	różopodobne
Rząd	bobowce
Rodzina	bobowate
Podrodzina	brezylkowe
Rodzaj	akacja
Gatunek	Acacia harpophylla
	Nazwa systematyczna
	Acacia harpophylla F.Muell. ex Benth.; Fl. Austral. 2: 389 (1864)
Synonimy
	Racosperma harpophyllum (F.Muell. ex Benth.) Pedley Austrobaileya 2: 349 (1987);
	Racosperma harpophyllum (F.Muell. ex Benth.) Pedley Austrobaileya 2: 349 (1987);
	Kategoria zagrożenia (CKGZ)
	; najmniejszej troski
	Systematyka w Wikispecies
	Multimedia w Wikimedia Commons

Acacia harpophylla – gatunek rośliny z rodziny bobowatych i podrodziny brezylkowych (dawniej w mimozowych). Endemit roślinnego państwa australijskiego.

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Pokrój: Drzewo o wysokości do 25 metrów i koronie kształtu parasolowatego. Tworzy odrośla korzeniowe.
Liście: Sierpowate liściaki o długości 10–20 cm i szerokości 7–20 mm, skórzaste, równolegle unerwione (z czego 3 do 7 żyłek wyraźniejsze).
Kwiaty: 4-, rzadziej 5-krotne, na szypułkach o długości 10-20(30) mm, zebrane w krótkie (2-10 mm) grona, powabnią są pęki żółtych pręcików.
Owoce: Strąki proste lub lekko zakrzywione, o długości do 20 cm i szerokości 5–10 mm, podłużnie unerwione, nieowłosione, brązowe nasiona o długości 10-18 mm.
Gatunki podobne: A. argyrodendron, A. cambagei.

Występowanie: Preferuje gleby gliniaste. Dominant formacji roślinnej brigalow we wschodniej Australii^[4]. Zdolna do odnowień odroślowych.

↑ Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
↑ Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2020-05-02] (ang.).
↑ Acacia harpophylla, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
↑ Zbigniew Podbielkowski: Fitogeografia części świata. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1995. ISBN 83-0107583-X.