Aciphylla colensoi

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Aciphylla colensoi
Ilustracja
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

astropodobne

Rząd

selerowce

Rodzina

selerowate

Rodzaj

jeżyca

Gatunek

Aciphylla colensoi

Nazwa systematyczna
Aciphylla colensoi Hook.f.
Handb. N. Zeal. Fl. 92 1864[3]
Synonimy
  • Aciphylla colensoi var. conspicua Kirk[3]

Aciphylla colensoi Hook.f. – gatunek roślin z rodziny selerowatych (Apiaceae Lindl.). Występuje endemicznie w Nowej Zelandii.

Rozmieszczenie geograficzne[edytuj | edytuj kod]

Gatunek jest rozprzestrzeniony od góry Hikurangi na Wyspie Północnej do regionu Canterbury na Wyspie Południowej[4].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Pokrój
Rośnie w postaci pojedynczej lub wielokrotnej rozety, która osiąga do 40–50 cm wysokości i 90 cm średnicy[4].
Liście
Sztywne, długie i wąskie, z bardzo ostro zakończonymi wierzchołkami. Rozłożone są we wszystkich kierunkach. Mają najczęściej zieloną lub szarozieloną barwę z pomarańczowymi bądź czerwonawymi przebarwieniami[4].
Kwiaty
Zebrane są w baldachy, a te z kolei w kwiatostan złożony na łodydze, która może osiągnąć do 1 m wysokości. Kwiaty są drobne i mają żółtawą barwę. Między kwiatami znajdują się długie i wąskie kolce[4].

Biologia i ekologia[edytuj | edytuj kod]

Roślina zielna. Występuje w klimacie subalpejskim na wysokości od 900 do 1500 m n.p.m. Naturalnymi stanowiskami są zarośla i łąki, najczęściej w miejscach wilgotnych[4].

Dawniej uważano, że gatunek ten wytworzył kolce na kwiatostanach, aby je chronić przed żerowaniem, wymarłych obecnie, ptaków moa. Jednak ten pogląd został obalony ze względu na łatwość żerowania przez sprowadzone zwierzęta, takie jak owce, króliki czy zające. Bardziej prawdopodobnym wyjaśnieniem jest to, że charakterystyczne kolce wytworzyły się pod wpływem środowiska. Mają one za zadanie chronić roślinę przez odwadniającym oddziaływaniem wiatrów[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2013-10-10] (ang.).
  3. a b Aciphylla colensoi Hook.f.. The Plant List. [dostęp 2014-02-06]. (ang.).
  4. a b c d e f Aciphylla colensoi. Royal New Zealand Institute of Horticulture. [dostęp 2014-02-06]. (ang.).