Kolec

Kolec – ostro zakończony i zwykle sztywny twór u roślin lub zwierząt.

U roślin: Kolec (łac. aculeus^[1]) to wytwór epidermy oraz tkanek znajdujących się pod nią^[2]. Wykształca się na łodygach (np. u jeżyny i puchowca), liściach (np. u ostrokrzewu i ostu) lub owocach (np. u agrestu i kasztanowca). W odróżnieniu od podobnych i pełniących podobne funkcje cierni nie posiada połączenia z wiązkami przewodzącymi, daje się łatwiej oderwać^[2]. Zbudowany jest ze sklerenchymy. Chroni roślinę przed zjedzeniem przez zwierzęta roślinożerne.

U zwierząt: Mianem kolców określa się sztywne, zaostrzone wyrostki ciała. Powstają one ze sztywnych włosów, promieni płetw, przekształconych łusek i wypustek rogowych, np. u jeży, kolczatki australijskiej, jeżozwierzy lub ryb. U wielu gatunków kolce są połączone z gruczołami jadowymi.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

↑ Lucjan Rutkowski: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006, s. 654. ISBN 83-01-14342-8.
↑ ^a ^b Alicja Szweykowska, Jerzy Szweykowski (red.): Słownik botaniczny. Wyd. II, zmienione i uzupełnione. Warszawa: Wiedza Powszechna, 2003. ISBN 83-214-1305-6.