Adam Rzewuski (generał broni)
| |
| generał kawalerii | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne | |
| Stanowiska |
generalny inspektor Czerwonego Krzyża w zachodniej Rosji |
| Główne wojny i bitwy | |
Adam Rzewuski herbu Krzywda (ur. 21 października 1847[1] w Warszawie[2], zm. 27 października 1932 w Bydgoszczy)[3][4][5] – generał kawalerii Armii Imperium Rosyjskiego.
Był synem Adama Rzewuskiego, hrabiego, właściciela ordynacji dóbr Wierzchownia i Pohrebyszcze na Ukrainie, generała-adjutanta. Miał przyrodniego brata hr. Leona Rzewuskiego, właściciela ordynacji Pohrebyszcze, Hajworon na Ukrainie.
Ukończył Szkołę Kadetów w Kijowie, studiował na Akademii Wojskowej w Petersburgu. Następnie służył w pułku żółtych kirasjerów. W 1873 r. brał udział jako ochotnik w wojnie serbskiej. Po wojnie udał się na Kaukaz by walczyć jako ochotnik w wojsku Terskich Kozaków Kaukaskich przeciwko armiom tureckim. Tam też uzyskał stopień hetmana (atamana). Na Kaukazie, Krymie, Turkiestanie, Erywaniu oraz u stóp góry Ararat spędził w sumie 43 lata. W uznaniu zasług wojskowych został mianowany generałem-gubernatorem kraju Terskiego na Kaukazie, a później generałem-gubernatorem kraju Erywańskiego.
Przed I wojną światową przebywał w swych dobrach w Piatigorsku na Kaukazie. Wraz z początkiem wojny został mianowany generalnym inspektorem Czerwonego Krzyża na zachodnią i północną Rosję. Po skończonej wojnie wyjechał z Rosji wraz z najmłodszą córką i synem Aleksanderm (wówczas oficerem gwardii, a później artystą malarzem i dominikaninem - ojcem Marią-Czesławem Rzewuskim, który odbył nowicjat w klasztorze Saint Maximin na południu Francji).
W czasie wojny bolszewickiej przyjechał do Warszawy gdzie się zgłosił i został przyjęty na służbę do Polskiego Czerwonego Krzyża.
Po skończonej wojnie udał się do siedziby hr. Rzewuskich w Arcugowie koło Gniezna, a ostatecznie osiadł w Bydgoszczy gdzie zmarł 27 października 1932 w samo południe. Pogrzeb odbył się 29 października 1932 r. na cmentarzu na Bielawkach, poprzedzony nabożeństwem żałobnym w Bazylice Św. Wincentego a Paulo[6].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Rzewuski Adam (1847 – 1932) – cmentarze Bydgoszczy [online], cmentarz.bydgoszcz.pl [dostęp 2022-02-08].
- ↑ Dziennik Bydgoski, 1932, R.26, nr 254, str. 8, 1932 [dostęp 2022-02-08] (pol.).
- ↑ Gazeta Bydgoska 1932.11.03 R.11 nr 253, str. 5, 1932 [dostęp 2022-02-08] (pol.).
- ↑ Adam Rzewuski [online], Wzmianka o Adamie (data urodzenia i zgonu) w biogramie jego ojca – również Adama – www.ipsb.nina.gov.pl [dostęp 2022-02-08] (pol.).
- ↑ Polski Petersburg [online], www.polskipetersburg.pl [dostęp 2022-02-10].
- ↑ nekrolog – Gazeta Bydgoska 1932.10.29 R.11 nr 250, str. 10, 1932 [dostęp 2022-02-08] (pol.).
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Alexey Likhotvorik: Ржевусский (Ржевуский) Людомир Александрович. Русская армия в Первой мировой войне, 2012-07-21. [dostęp 2023-04-24]. (ros.).
- Ржевуский Людомир Александрович. Офицеры русской императорской армии. [dostęp 2023-04-24].