Adam euroazjatycki

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Adam euroazjatycki, Adam, który wyszedł z Afryki[1] – określenie mężczyzny, który stał się wspólnym przodkiem w linii męskiej (patrylinearnym) wszystkich mężczyzn z polimorfizmem pojedynczego nukleotydu powstałym na skutek mutacji "M168" chromosomu Y[2]. Epitet „euroazjatycki” jest określeniem niedokładnym, jako że potomkowie Adama euroazjatyckiego obejmują większość mieszkańców Afryki. Innymi słowami, chodzi o ostatniego wspólnego przodka w linii męskiej wszystkich mężczyzn haplogrupy CT, największej haplogrupy świata obejmującej większość Afrykanów i wszystkich innych, definiuje się go jako wspólnego przodka posiadającego M168.

Zgodnie ze współczesnymi badaniami, prawdopodobnie żył w Afryce[3], a jego potomkowie i jego linia męska to jedyni prehistoryczni ludzie, którzy przetrwali poza Afryką do czasów obecnych. Dominują oni również w męskiej populacji Afryki.

Termin powstał w nawiązaniu do pomysłu znanego znacznie lepiej Y-chromosomalnego Adama, wskazując na ważny status drugiego większego punktu w ludzkiej historii patrylinearnej. Termin wskazuje na ważny status jako „ojca-założyciela” wielkiej linii męskiej, jednakże nie odpowiada on Adamowi z Biblii. Adam euroazjatycki jest też dalekim potomkiem Y-chromosomalnego Adama, patrylinearnego ostatniego wspólnego przodka wszystkich żyjących obecnie mężczyzn. Adam ten nie jest również pierwszym mężczyzną, u którego pojawiła się mutacja M168. M168 to po prostu pierwsza odkryta cecha pozwalająca zróżnicować tę linię męską od haplogrup A i B.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Genes, Culture, and Human Evolution: A Synthesis, By Linda Stone, Paul F. Lurquin, 2007, ISBN 1-4051-5089-0, page 187
  2. Darwinian Detectives: Revealing the Natural History of Genes and Genomes, by Norman A. Johnson, 2007, ISBN 0-19-530675-9, ISBN 978-0-19-530675-0
  3. Tatiana M. Karafet i inni, New Binary Polymorphisms Reshape and Increase Resolution of the Human Y-Chromosomal Haplogroup Tree, „Genome Research”, 18 (5), 2008, s. 830-8, DOI10.1101/gr.7172008, PMID18385274.