Mamutak
| Aepyornis maximus | |
| I.Geoffroy Saint-Hilaire, 1850 | |
| |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Podtyp | |
| Gromada | |
| Podgromada | |
| Infragromada | |
| Rząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj |
Aepyornis |
| Gatunek |
mamutak |
Mamutak, struś madagaskarski, epiornis, ptak-słoń (†Aepyornis maximus) – gatunek wymarłego nielotnego ptaka z rodziny mamutaków (Aepyornithidae).
Ten przedstawiciel megafauny mierzył 3 metry wysokości i ważył około 500 kg. Występował na moczarach Madagaskaru od plejstocenu do co najmniej 1000 roku[1]. Nie wiadomo dokładnie, w którym stuleciu gatunek wyginął (przypuszczalnie między XIV a XVII wiekiem), wiadomo jednak, że mamutaki żyły współcześnie z ludźmi, a ich jaja były dla ludzi pokarmem. Jedynymi pozostałościami po tych ptakach są szkielety i resztki jaj. Opowieści o tych ptakach mogły mieć wpływ na Księgę tysiąca i jednej nocy, gdzie pojawiają się ruki, olbrzymie sępy zdolne pochwycić i unieść w powietrze słonia[2].
Mamutaki składały największe jaja, których wymiary dochodziły do 34 cm długości, 1 m obwodu oraz do 10 kg masy, co czyni je rekordzistami w świecie współczesnych zwierząt. Jest to równowartość 5 lub 6 jaj strusia afrykańskiego lub około 160 jaj kurzych[3].
Jajo mamutaka mierzące 32 cm długości i 70 cm w obwodzie można zobaczyć na wystawie „Świat zwierząt” w Muzeum Przyrodniczym Uniwersytetu Wrocławskiego[3].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Hawkins, A.F.A., Goodman, S. M.: Goodman, S.M. & Benstead, J.P. (eds): The Natural History of Madagascar. University of Chicago Press, 2003, s. 1019–1044. ISBN 978-0-226-30307-9. (ang.).
- ↑ Edward Osborne Wilson, Janusz Ruszkowski: Przyszłość życia. Poznań: Zysk i S-ka, 2003, s. 127. ISBN 83-7298-332-1.
- ↑ a b Strona Muzeum Przyrodniczego nt. mamutaków
-
Szkielet mamutaka w Muzeum Historii Naturalnej w Paryżu -
Łapa mamutaka -
Czaszka mamutaka -
