Przejdź do zawartości

Aglutynacja płytek indukowana ristocetyną

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Aglutynacja płytek indukowana ristocetyną (ang. RIPARistocetin Induced Platelet Agglutination) – badanie in vitro aktywności czynnika von Willebranda, służące do diagnozowania choroby von Willebranda. Posiada przewagę nad, wykorzystywanym również w diagnostyce tej choroby, badaniem aktywności kofaktora ristocetyny, ponieważ umożliwia wykrycie typu 2B VWD oraz zespołu Bernarda-Souliera.

Antybiotyk ristocetyna indukuje łączenie czynnika von Willebranda do receptora płytkowegoglikoproteiny Ib (GPIb), co w efekcie powoduje aglutynację płytek krwi.

Wyniki

[edytuj | edytuj kod]
  • ristocetyna dodana do próbki krwi zdrowego człowieka - prawidłowe krzepnięcie
  • ristocetyna dodana do próbki krwi osoby chorej na chorobę von Willebranda – nieprawidłowe krzepnięcie:
    • typ 1 VWD – brak krzepnięcia
    • typ 2A VWD – brak krzepnięcia
    • typ 2B VWD – nadmierne krzepnięcie
    • typ 2N VWD – prawidłowe krzepnięcie
    • typ 3 VWD – brak krzepnięcia