Agnieszka Sadowska
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Zawód, zajęcie |
fotografka i fotoreporterka prasowa |
Agnieszka Sadowska (ur. 1962 w Ełku) – polska fotografka i fotoreporterka. Dokumentuje wydarzenia społeczno-kulturalne w regionie podlaskim.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Absolwentka dwuletniego kursu dla instruktorów fotografii II stopnia na Uniwersytecie Ludowym w Radawnicy (1984) oraz Wyższego Studium Fotografii w Warszawie (1989). Współtworzyła zespół fotograficzny Państwowego Przedsiębiorstwa Pracownie Konserwacji Zabytków. Następnie pracowała jako fotoreporterka i fotoedytorka w tygodniku „Plus" oraz od 1992 w „Gazecie Wyborczej" w Białymstoku, z którą jest związana do tej pory[1].
W 1985 została wyróżniona pierwszą nagrodą na IV Biennale Fotografii Artystycznej „Dziecko" przez jury, któremu przewodniczyła Zofia Rydet. Do lat 90. brała udział w wystawach poplenerowych Białostockiego Towarzystwa Fotograficznego. W 2002 jej zdjęcia pojawiły się w albumie Fotografie Gazety Wyborczej[2], zaś w 2021 zaprezentowano je na wystawie zbiorowej Jedyne. Nieopowiedziane historie polskich fotografek w Domu Spotkań z Historią, a sama Sadowska została jedną z bohaterek książki o tym samym tytule autorstwa Moniki Szewczyk-Wittek[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Jedyne. Niedopowiedziane historie polskich fotografek. Wśród nich nasza Agnieszka [online], bialystok.wyborcza.pl, 5 czerwca 2021 [dostęp 2022-01-22].
- ↑ Monika Szewczyk-Wittek, Jedyne. Nieopowiedziane historie polskich fotografek, wyd. I, Warszawa: Dom Spotkań z Historią instytucja kultury m.st. Warszawy, 2021, s. 244, ISBN 978-83-66068-33-9, OCLC 1262592710.
- ↑ Jedyne. Nieopowiedziane historie polskich fotografek | wystawa [online], dsh.waw.pl [dostęp 2022-01-22] (pol.).