Ahat-abisza
Ahat-abisza (akad. Aḫāt-abīša, w transliteracji z pisma klinowego zapisywane MÍ.NIN-AD-šá; tłum. „Siostra jej ojca”)[1] – asyryjska księżniczka, córka króla Sargona II (722–705 p.n.e.), siostra Sennacheryba (704–681 p.n.e.).
Ojciec wydał ją za anatolijskiego księcia Ambarisa z Bit-Purutasz, królestwa, które obejmowało obszary leżące wokół współczesnego tureckiego miasta Kayseri[2]. Posagiem księżniczki było królestwo Hilakku, a sojusz obu tych królestw uczynił Ambarisa najważniejszym z władców krainy Tabal, jak na początku I tys. p.n.e. nazywano obszar na południowy wschód od jeziora Tuz[2]. Nowe królestwo Ambarisa miało być potężnym proasyryjskim państwem buforowym w Anatolii wspierającym Asyrię w walce z Urartu i Frygią[2]. W inskrypcjach królewskich Sargona II opisujących szczegóły sojuszu imię asyryjskiej księżniczki, przyszłej żony Ambarisa, nie jest wymieniane, ale znana jest ona nam jako Ahat-abisza ze wzmianki w liście Sennacheryba, który wysłał, jeszcze jako następca tronu, do swego ojca Sargona II: „Przysłali mi z Tabal list od Nabu-le'i, majordoma Ahat-abiszy. Przesyłam go do króla, mego pana”[2]. W 713 r. p.n.e. Ambaris zdradził Sargona II i zawarł przymierze z Rusą I z Urartu i Mitą z Frygii[2]. W odwecie Sargon II najechał i zdobył jego królestwo, przekształcając je w asyryjską prowincję Tabal[2]. Sam Ambaris został pojmany i wraz z rodziną oraz ważniejszymi dostojnikami deportowany do Asyrii[2]. Los Ahat-abiszy nie jest znany: zdaniem jednych naukowców mogła być deportowana do Asyrii wraz z mężem, zdaniem innych mogła pozostać na miejscu, zarządzając z woli swego ojca nowo powstałą prowincją[1]. List Sennacheryba nie pozwala rozstrzygnąć tej kwestii, gdyż nie jest datowany[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- More on the Cimmerian Defeat (list Sennacheryba, w którym wspomniana została Ahat-abisza). oracc.museum.upenn.edu. [dostęp 2019-11-08]. (ang.).