Airspeed Courier
| |
| Dane podstawowe | |
| Państwo | |
|---|---|
| Producent |
Airspeed Ltd. |
| Typ |
lekki samolot komunikacyjny |
| Konstrukcja |
jednosilnikowy dolnopłat konstrukcji mieszanej |
| Załoga |
pilot + 4–5 pasażerów |
| Historia | |
| Data oblotu |
11 kwietnia 1933 |
| Dane techniczne | |
| Napęd |
1 silnik gwiazdowy Armstrong Siddeley Cheetah V |
| Moc |
305 hp (227 kW) |
| Wymiary | |
| Rozpiętość |
14,33 m |
| Długość |
8,69 m |
| Powierzchnia nośna |
23,23 m² |
| Masa | |
| Własna |
1056 kg |
| Startowa |
1814 kg |
| Osiągi | |
| Prędkość maks. |
266 km/h na wys. 0 m |
| Prędkość przelotowa |
233 km/h na wys. 305 m |
| Pułap |
5180 m |
| Zasięg |
1030 km |
| Dane operacyjne | |
| Użytkownicy | |
| Wielka Brytania | |
| Rzuty | |
| |
Airspeed AS.5 Courier – brytyjski lekki samolot pasażerski i transportowy z okresu dwudziestolecia międzywojennego. Kilka egzemplarzy było używanych przez Royal Air Force podczas II wojny światowej.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Airspeed AS.5 Courier został zaprojektowany w 1931 roku przez jednego ze współzałożycieli wytwórni lotniczej Airspeed Ltd., A. H. Tiltmana. Ponieważ nowo powstała firma nie dysponowała odpowiednim kapitałem, prace nad budową prototypu ruszyły dopiero we wrześniu 1932 roku. Oblot pierwszego egzemplarza, napędzanego silnikiem gwiazdowym Armstrong Siddeley Lynx IVC, nastąpił 11 kwietnia 1933 roku.
Airspeed Courier wyróżniał się wśród podobnych konstrukcji z tego okresu chowanym podwoziem, będąc pierwszym produkowanym seryjnie brytyjskim samolotem wyposażonym w tę nowinkę techniczną. Samoloty seryjne odróżniały się od prototypu osłoną silnika w postaci pierścienia Townenda. Produkowano dwie wersje różniące się zastosowanym napędem. Ogółem powstało 16 egzemplarzy AS.5.
W 1934 roku jedna z maszyn została zakupiona przez Royal Air Force jako dyspozycyjna. Pozostałe trafiły do lotnictwa cywilnego jako lekkie samoloty komunikacyjne. W 1934 roku egzemplarz o numerze rejestracyjnym G-ACJL wziął udział w długodystansowym rajdzie lotniczym MacRobertson Air Race z Wielkiej Brytanii do Melbourne w Australii. Po wybuchu II wojny światowej RAF przejął jeszcze dziewięć samolotów cywilnych, używając ich do celów łącznikowych i transportowych. Tylko jeden egzemplarz powrócił po zakończeniu wojny w ręce prywatnych właścicieli i był używany do końca 1947 roku.
Opis konstrukcji[edytuj | edytuj kod]
Airspeed AS.5 Courier był jednosilnikowym, wolnonośnym dolnopłatem konstrukcji drewnianej, krytej sklejką i płótnem. Napęd stanowił silnik gwiazdowy Armstrong Siddeley Lynx IVC o mocy 240 hp (179 kW) w wersji AS.5A lub Armstrong Siddeley Cheetah V o mocy 305 hp (227 kW) w wersji AS.5B. Jedna z maszyn była w celach eksperymentalnych wyposażona w silnik Napier Rapier IV o mocy 325 hp (242 kW). Podwozie było klasyczne, trójpodporowe z płozą ogonową, chowane w locie.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- David Mondey, The Hamlyn Concise Guide to British Aircraft of World War II, Londyn, 2006, ISBN 978-0-753714-62-1