Akamir

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Akamir (gr. Ἀκάμηρος) – żyjący pod koniec VIII wieku władca osiadłego w Tesalii słowiańskiego plemienia Welegezytów, znany z kroniki Teofana Wyznawcy.

W marcu 799 roku wmieszał się w spisek greckich dowódców przeciwko cesarzowej Irenie. Konspiratorzy planowali uwolnić więzionych w Atenach synów Konstantyna V, a następnie wprowadzić jednego z nich na tron w Konstantynopolu[1][2]. Irena dowiedziała się jednak zawczasu o spisku i nakazała oślepić zagrażających jej pretendentów do tronu[1][2]. Dalsze losy Akamira są nieznane[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Warren T. Treadgold: The Byzantine Revival, 780-842. Stanford: Stanford University Press, 1988, s. 113-114.
  2. a b c Florin Curta: Southeastern Europe in the Middle Ages, 500-1250. Cambridge: Cambridge University Press, 2006, s. 110.