Aktywność wody

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Aktywność wody – stosunek ciśnienia pary wodnej nad powierzchnią roztworu do ciśnienia nad powierzchnią czystej chemicznie wody przy tym samym ciśnieniu atmosferycznym i temperaturze[1]. Ze wzrostem stężenia związków rozpuszczalnych aktywność wody spada poniżej wartości 1[2].

Aktywność wody, przy której szybkość wzrostu drobnoustrojów jest najwyższa, określana jest jako optymalna. Przy niższych wartościach szybkość wzrostu drobnoustrojów zmniejsza się. Poniżej wartości aktywności minimalnej wzrost drobnoustrojów zostaje zahamowany[3]. Większość drobnoustrojów może rosnąć w środowiskach, których aktywność wody wynosi minimalne 0,91 (bakterie G+) lub 0,95 (bakterie G-), a optymalna wartość to 0,99[1]. W przypadku drożdży i grzybów strzępkowych wartość minimalna 0,88−0,80, dla bakterii halofilnych oraz drożdży osmotolerancyjnych i kserofilnych grzybów strzępkowych wskaźnik ten sięga poziomu 0,75−0,60[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Szewczyk, K., Wzrost Listeria monocytogenes a warunki środowiskowe, Przemysł spożywczy 11/2015 (69), str. 12-15, ISSN 0033-250X
  2. Aktywność wody. [w:] Słownik bezpieczeństwa zdrowotnego żywności [on-line]. Centralna Biblioteka Rolnicza Warszawa, 2015. [dostęp 2015-12-29]. (pol.).
  3. a b Krystyna Kowal: Wpływ aktywności wody na wzrost drobnoustrojów. Wydawnictwo SIGMA-NOT Sp. z o.o.. [dostęp 2015-12-29]. (pol.).