Alaksandr Razhanau
Pełne imię i nazwisko |
Alaksandr Iwanawicz Razhanau |
---|---|
Data i miejsce urodzenia |
6 lutego 1953 |
Deputowany do Izby Reprezentantów Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi I, IV i V kadencji | |
Okres |
od 27 listopada 1996 |
Poprzednik |
stanowisko utworzone |
Okres |
od 27 października 2008 |
Deputowany do Rady Najwyższej Republiki Białorusi XIII kadencji | |
Okres |
od 9 stycznia 1996 |
Przynależność polityczna |
bezpartyjny |
Następca |
wybory nie odbyły się |
Przewodniczący Mohylewskiego Rejonowego Komitetu Wykonawczego | |
Okres |
od 21 maja 1999 |
Odznaczenia | |
Alaksandr Iwanawicz Razhanau (biał. Аляксандр Іванавіч Разганаў[a], ros. Александр Иванович Розганов, Aleksandr Iwanowicz Rozganow; ur. 6 lutego 1953 w Prudku w rejonie sławogradzkim) – białoruski polityk, deputowany do Rady Najwyższej Republiki Białorusi XIII kadencji, w latach 1996–2000 i od 2008 roku deputowany do Izby Reprezentantów Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi I, IV i V kadencji.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Młodość i praca
[edytuj | edytuj kod]Urodził się 6 lutego 1953 roku we wsi Prudok, w rejonie sławogradzkim obwodu mohylewskiego Białoruskiej SRR, ZSRR[1]. W 1975 roku ukończył Żylickie Technikum Sowchozowe, w 1982 roku – Białoruską Państwową Akademię Gospodarstwa Wiejskiego ze specjalnością „Agronomia”[2][3]. W latach 1975–1979[1] pracował jako brygadzista brygady upraw polowych w kołchozie „Zara” (pol. Świt) w rejonie sławogradzkim[2][3], kierownik wydziału produkcyjnego[4] oddziału „Rogi” tego kołchozu[2][3]. W latach 1979–1981 był zastępcą przewodniczącego kołchozu „Sowiecka Białoruś”[1] w rejonie sławogradzkim[3]. W latach 1981–1985 pracował jako zastępca przewodniczącego[1], a w latach 1985–1995 przewodniczący kołchozu „Zara”. W latach 1995–1999 pełnił funkcję zastępcy przewodniczącego ds. plonów w Komitecie ds. Gospodarstwa Wiejskiego i Żywności w Mohylewskim Obwodowym Komitecie Wykonawczym. Od 21 maja 1999 roku był przewodniczącym Mohylewskiego Rejonowego Komitetu Wykonawczego[2][3].
Działalność parlamentarna
[edytuj | edytuj kod]W drugiej turze wyborów parlamentarnych 28 maja 1995 roku został wybrany na deputowanego do Rady Najwyższej Republiki Białorusi XIII kadencji ze Sławogradzkiego Okręgu Wyborczego Nr 174[5]. 9 stycznia 1996 roku został zaprzysiężony na deputowanego[6]. Od 23 stycznia pełnił w Radzie Najwyższej funkcję członka Stałej Komisji ds. Rolnych i Rozwoju Socjalnego Wsi[7]. Był bezpartyjny[5]. Poparł dokonaną przez prezydenta Alaksandra Łukaszenkę kontrowersyjną i częściowo nieuznaną międzynarodowo zmianę konstytucji. 27 listopada 1996 roku przestał uczestniczyć w pracach Rady Najwyższej i wszedł w skład utworzonej przez prezydenta Izby Reprezentantów Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi I kadencji[8]. Pełnił w niej funkcję członka Stałej Komisji ds. Rolnych[1]. Zgodnie z Konstytucją Białorusi z 1994 roku jego mandat deputowanego do Rady Najwyższej zakończył się 9 stycznia 2000 roku; kolejne wybory do tego organu jednak nigdy się nie odbyły.
27 października 2008 roku został deputowanym do Izby Reprezentantów IV kadencji z Mohylewskiego Wiejskiego Okręgu Wyborczego Nr 88[9]. Pełnił w niej funkcję zastępcy przewodniczącego Stałej Komisji ds. Rolnych[2]. Od 13 listopada 2008 roku był członkiem Narodowej Grupy Republiki Białorusi w Unii Międzyparlamentarnej[10]. Był także deputowanym do Zgromadzenia Parlamentarnego Euroazjatyckiej Wspólnoty Gospodarczej, w której wchodził w skład Komisji ds. Polityki Rolnej, Eksploatacji Przyrody i Ekologii. 18 października 2012 roku został deputowanym do Izby Reprezentantów V kadencji z Mohylewskiego Wiejskiego Okręgu Wyborczego Nr 88[11]. Pełni w niej funkcję zastępcy przewodniczącego Stałej Komisji ds. Rolnych[2].
Odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]- Order Honoru (2001)[2][3];
- Podziękowanie Prezydenta Republiki Białorusi (2003)[3];
- gramoty pochwalne Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi[2];
- Gramota Pochwalna Zgromadzenia Międzyparlamentarnego Euroazjatyckiej Wspólnoty Gospodarczej[4];
- Order Św. Cyryla Turowskiego[4];
- Tytuł „Człowiek roku” (2003)[3].
Życie prywatne
[edytuj | edytuj kod]Alaksandr Razhanau jest żonaty, ma dwie córki[2][4]. W 1995 roku mieszkał we wsi Swiensk w rejonie sławogradzkim[5].
Uwagi
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Zapis według oficjalnego wariantu języka białoruskiego. Alternatywna forma zapisu, według tzw. wariantu klasycznego (taraszkiewicy): Аляксандар Іванавіч Разганаў (czyt. Alaksandar Iwanawicz Razhanau).
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e Kto… ↓, s. 217
- ↑ a b c d e f g h i Розганов Александр Иванович. Izba Reprezentantów Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi. [dostęp 2019-09-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-10-12)]. (ros.).
- ↑ a b c d e f g h Разганаў Аляксандр Іванавіч. Mohylewska Biblioteka Obwodowa im. W.I.Lenina. [dostęp 2019-09-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-09-16)]. (biał.).
- ↑ a b c d Розганов Александр Иванович. Izba Reprezentantów Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi. [dostęp 2019-09-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-10-12)]. (ros.).
- ↑ a b c Спіс дэпутатаў Вярхоўнага Савета Рэспублікі Беларусь, выбраных у другім туры галасавання 28 мая 1995 года. Centralna Komisja Republiki Białorusi ds. Wyborów i Prowadzenia Republikańskich Referendów. [dostęp 2019-06-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-12-05)]. (biał.).
- ↑ С. Шарецкий: Постановление Верховного Совета Республики Беларусь от 9 января 1996 г. №4-XIII. pravo.levonevsky.org, 1996-01-09. [dostęp 2018-06-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-09-13)]. (ros.).
- ↑ С. Шарецкий: Постановление Верховного Совета Республики Беларусь от 23 января 1996 г. №31-XIII. pravo.levonevsky.org, 1996-01-23. [dostęp 2019-09-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-08-31)]. (ros.).
- ↑ А. Лукашенко: Закон Республики Беларусь от 27 ноября 1996 г. № 819-XIII. Izba Reprezentantów Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi, 1996-11-27. [dostęp 2019-06-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-09-15)]. (ros.).
- ↑ В. Андрейченко: Постановление Палаты представителей Национального собрания Республики Беларусь от 27 октября 2008 г. № 4-П4/I. pravo.levonevsky.org, 2008-10-27. [dostęp 2019-09-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-12-08)]. (ros.).
- ↑ В. Андрейченко: Постановление Палаты представителей Национального собрания Республики Беларусь от 13 ноября 2008 г. №40-П4/I. pravo.levonevsky.org, 2008-11-13. [dostęp 2019-09-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-12-08)]. (ros.).
- ↑ В. Андрейченко: Постановление Палаты представителей Национального собрания Республики Беларусь от 18 октября 2012 г. №4-П5/I. Narodowy Internetowy Portal Prawny Republiki Białorusi, 2012-10-18. [dostęp 2019-09-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-01-16)]. (ros.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Centrum Naukowo-Analityczne „Białoruska Perspektywa”: Kto jest kim w Białorusi. Białystok: Podlaski Instytut Wydawniczy, 2000, s. 313, seria: Biblioteka Centrum Edukacji Obywatelskiej Polska – Białoruś. ISBN 83-913780-0-4.
- Absolwenci Białoruskiej Państwowej Akademii Gospodarstwa Wiejskiego
- Deputowani do Izby Reprezentantów Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi I kadencji
- Deputowani do Izby Reprezentantów Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi IV kadencji
- Deputowani do Izby Reprezentantów Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi V kadencji
- Deputowani do Rady Najwyższej Republiki Białorusi XIII kadencji
- Odznaczeni Gramotą Pochwalną Zgromadzenia Międzyparlamentarnego Euroazjatyckiej Wspólnoty Gospodarczej
- Odznaczeni Gramotą Pochwalną Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi
- Odznaczeni Orderem Honoru (Białoruś)
- Przewodniczący kołchozów i dyrektorzy sowchozów na Białorusi
- Przewodniczący rejonowych komitetów wykonawczych Białorusi
- Urodzeni w 1953