Alaksandr Swiryd

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Alaksandr Swiryd
Аляксандр Свірыд
Pełne imię i nazwisko

Alaksandr Uładzimirawicz Swiryd

Data i miejsce urodzenia

7 listopada 1946
Nacz

Deputowany do Izby Reprezentantów Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi I kadencji
Okres

od 27 listopada 1996
do 21 listopada 2000

Poprzednik

stanowisko utworzone

Deputowany do Rady Najwyższej Republiki Białorusi XIII kadencji
Okres

od 9 stycznia 1996
do 9 stycznia 2000
(od 27 listopada 1996 nie uczestniczył w pracach)

Przynależność polityczna

Partia Komunistów Białoruska, frakcja komunistów

Następca

wybory nie odbyły się

Alaksandr Uładzimirawicz Swiryd (biał. Аляксандр Уладзіміравіч Свірыд[a], ros. Александр Владимирович Свирид, Aleksandr Władimirowicz Swirid; ur. 7 listopada 1946 w Naczu) – białoruski kołchoźnik i polityk, deputowany do Rady Najwyższej Republiki Białorusi XIII kadencji, w latach 1996–2000 deputowany do Izby Reprezentantów Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi I kadencji.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Młodość i praca[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 7 listopada 1946 roku we wsi Nacz, w rejonie hancewickim obwodu brzeskiego Białoruskiej SRR, ZSRR. W 1980 roku ukończył Mińską Wyższą Szkołę Partyjną, w 1986 roku – Białoruską Państwową Akademię Gospodarstwa Wiejskiego, uzyskując wykształcenie ekonomisty organizatora produkcji rolnej. W latach 1973–1975 pracował jako zastępca przewodniczącego, a następnie w latach 1981–1988 – przewodniczący kołchozu „Rossija”[1]. W latach 1975–1979 był przewodniczącym Komitetu Wykonawczego sielsowietu Deniskowicze w rejonie hancewickim. W latach 1979–1981 był instruktorem w Wydziale Organizacyjnym. W latach 1988–1991 pełnił funkcję przewodniczącego Komisji Kontrolnej przy Hancewickim Komitecie Rejonowym Komunistycznej Partii Białorusi. W latach 1991–1993 pracował jako główny zootechnik w kołchozie „Prawda”. W latach 1993–1996[2] był dyrektorem Hancewickiej Filii Handlu Hurtowego brzeskiej regionalnej firmy hurtowo-pośredniczej Brestapthandal[3]. W latach 1991–1996 należał do Partii Komunistów Białoruskiej. Od 1996 roku należał do Komunistycznej Partii Białorusi[2].

Działalność parlamentarna[edytuj | edytuj kod]

W drugiej turze wyborów parlamentarnych 28 maja 1995 roku został wybrany na deputowanego do Rady Najwyższej Republiki Białorusi XIII kadencji z Hancewickiego Okręgu Wyborczego Nr 15[3]. 9 stycznia 1996 roku został zaprzysiężony na deputowanego[4]. Od 23 stycznia pełnił w Radzie Najwyższej funkcję członka[5], a potem sekretarza[6] Stałej Komisji ds. Praw Człowieka, Kwestii Narodowościowych, Środków Masowego Przekazu, Kontaktu ze Zjednoczeniami Społecznymi i Organizacjami Religijnymi[5]. Należał do frakcji komunistów. Od 3 czerwca był przewodniczącym grupy roboczej Rady Najwyższej ds. współpracy z parlamentem Republiki Tureckiej[6]. Poparł dokonaną przez prezydenta Alaksandra Łukaszenkę kontrowersyjną i częściowo nieuznaną międzynarodowo zmianę konstytucji. 27 listopada 1996 roku przestał uczestniczyć w pracach Rady Najwyższej i wszedł w skład utworzonej przez prezydenta Izby Reprezentantów Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi I kadencji[7]. Pełnił w niej funkcję zastępcy przewodniczącego Komisji ds. Praw Człowieka i Stosunków Narodowościowych[2]. Zgodnie z Konstytucją Białorusi z 1994 roku jego mandat deputowanego do Rady Najwyższej zakończył się 9 stycznia 2000 roku; kolejne wybory do tego organu jednak nigdy się nie odbyły. Jego kadencja w Izbie Reprezentantów zakończyła się 21 listopada 2000 roku.

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Alaksandr Swiryd jest żonaty, ma dwóch synów[2]. W 1995 roku mieszkał w mieście Hancewicze w obwodzie brzeskim[3].

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Zapis według oficjalnego wariantu języka białoruskiego. Alternatywna forma zapisu, według tzw. wariantu klasycznego (taraszkiewicy): Аляксандар Уладзімеравіч Сьвірыд (czyt. Alaksandar Uładzimierawicz Świryd).

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Kto…, s. 248
  2. a b c d Kto…, s. 249
  3. a b c Спіс дэпутатаў Вярхоўнага Савета Рэспублікі Беларусь, выбраных у другім туры галасавання 28 мая 1995 года. Centralna Komisja Republiki Białorusi ds. Wyborów i Prowadzenia Republikańskich Referendów. [dostęp 2019-06-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-12-05)]. (biał.).
  4. С. Шарецкий: Постановление Верховного Совета Республики Беларусь от 9 января 1996 г. №4-XIII. pravo.levonevsky.org, 1996-01-09. [dostęp 2018-06-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-09-13)]. (ros.).
  5. a b С. Шарецкий: Постановление Верховного Совета Республики Беларусь от 23 января 1996 г. №38-XIII. pravo.levonevsky.org, 1996-01-23. [dostęp 2019-06-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-06-16)]. (ros.).
  6. a b С. Шарецкий: Постановление Президиума Верховного Совета Республики Беларусь от 3 июня 1996 г. №345-XIII. bankzakonov.com, 1996-06-03. [dostęp 2019-06-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-11-12)]. (ros.).
  7. А. Лукашенко: Закон Республики Беларусь от 27 ноября 1996 г. № 819-XIII. Izba Reprezentantów Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi, 1996-11-27. [dostęp 2019-06-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-09-15)]. (ros.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Centrum Naukowo-Analityczne „Białoruska Perspektywa”: Kto jest kim w Białorusi. Białystok: Podlaski Instytut Wydawniczy, 2000, s. 313, seria: Biblioteka Centrum Edukacji Obywatelskiej Polska – Białoruś. ISBN 83-913780-0-4.