Aleksander Falewicz
| Data urodzenia | |
|---|---|
| Data śmierci | |
| Miejsce spoczynku | |
| Zawód, zajęcie | |
| Alma Mater |
Aleksander Falewicz herbu Pobóg (ur. 30 października 1824, zm. 21 lipca 1882) – polski inżynier dróg i mostów działający na terenie Rosji.
Życie[edytuj | edytuj kod]
Absolwent Instytutu Korpusu Inżynierów Komunikacji w Petersburgu (1843)[1]. Jako pomocnik Stanisława Kierbedzia (1810–1899)[2] uczestniczył w latach 1842–1850 w budowie pierwszej stałej przeprawy przez Newę łączącą centralną część Petersburga z Wyspą Wasilewską – Mostu Błagowieszczeńskiego w Petersburgu[3][4]. W latach 1865–1870 był zastępcą kierownika budowy linii kolejowej Moskwa–Kursk – pułkownika Walerego Semiczewa[5].
Od Stanisława Gawrońskiego zakupił majątek Marwa pod Kownem, gdzie osiadł jako generał major na emeryturze. Majątek ten odziedziczyła jego córka Helena wraz z mężem, po 1920 został skonfiskowany przez władze litewskie[6].
Został pochowany na cmentarzu Bernardyńskim w Wilnie (kwatera II)[7].
Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]
Syn ziemianina Jana. Od 1850 mąż Kamilli z Haciskich (1833–1917). Mieli córki: Kamilę (1855–1921) żonę Stanisława Żylińskiego (1842–1914), Aleksandrę (1859–1911) żonę Ksawerego Puzyny (1846–1911) i Helenę (1864–1944) żonę Wojciecha Falewicza (1863–1935)[8][9].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Списокъ окончившихъ курсъ въ Институтѣ Инженеровъ Путей Сообщенія Императора Александра I за сто лѣтъ 1810–1910, Санкт-Петербург 1910, c. 22, 70, 218
- ↑ Janusz Jankowski, Leningradskij ordiena Lenina Institut inżenierow żeleznodorożnogo transporta imieni akadiemika W. N. Obrazcowa 1809–1959. Wsiesojuznoje izdatielsko-poligraficzeskoje objedinienije Ministierstwa putiej soobszczenija, Moskwa 1960, s. 338. [recenzja], "Kwartalnik Historii Nauki i Techniki" t. 8/2, 1963, s. 293
- ↑ Most Błagowieszczenskij – Благовещенский мост – Polski Petersburg [dostęp 2.03.2023]
- ↑ Stanisław Kunicki, Krótki zarys rozwoju budowy mostów kolejowych w ciągu stulecia 1825–1925, ze szczególnem uwzględnieniem prac Inżynierów-Polaków, "Przegląd Techniczny" nr 3 z 1926, s. 26
- ↑ П. Кузнецов, История железнодорожного транспорта в России (1837–1880-х гг.), "Historicus" [dostęp 3.08.2023]
- ↑ Marwa, [w:] Roman Aftanazy, Dzieje rezydencji na dawnych kresach Rzeczypospolitej, wyd. drugie przejrzane i uzupełnione, t. 3: Województwo trockie, Księstwo Żmudzkie, Inflanty Polskie, Księstwo Kurlandzkie, Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1992, s. 85–87, ISBN 83-04-03947-8, ISBN 83-04-03701-7 (całość).
- ↑ Cmentarz Bernardyński Wilno. Litwa - Spis, Genealogia Polaków [dostęp 3.08.2023]
- ↑ Aleksander Falewicz h. Pobóg, M.J. Minakowski, Genealogia potomków Sejmu Wielkiego [dostęp 3.08.2023]
- ↑ Aleksander Falewicz h. Pobóg, Geni [dostęp 3.08.2023]