Aleksander Michałowski (pianista)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez Regan1973 (dyskusja | edycje) o 11:20, 27 paź 2011. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.
Aleksander Michałowski

Aleksander Michałowski (ur. 5 maja 1851 w Kamieńcu Podolskim, zm. 17 października 1938 w Warszawie)[1] – polski pianista, kompozytor i pedagog.

Urodził się w Kamieńcu Podolskim, studiował w Lipsku u Ignaza Moschelesa i Carla Reinecke. Tam też debiutował jako pianista w 1868, wykonując koncert e-moll Chopina w sali lipskiego Gewandhausu. Swoją naukę kontynuował u Karola Tausiga oraz w Galicyjskim Towarzystwie Muzycznym u Karola Mikulego, ucznia Chopina.

Był profesorem w warszawskim konserwatorium a następnie w Wyższej Szkole Muzycznej im. Fryderyka Chopina Warszawskiego Towarzystwa Muzycznego. Zasłynął jako wybitny wykonawca dzieł Chopina oraz znakomity pedagog. Jest uważany za jednego z twórców polskiej szkoły pianistycznej przełomu XIX i XX wieku. Do jego najbardziej znanych uczniów należą Róża Etkin, Jerzy Lefeld, Wanda Landowska, Heinrich Neuhaus (niektórzy tego nie potwierdzają), Jerzy Żurawlew, Władysław Szpilman.

  1. Małgorzata Kosińska: Aleksander Michałowski. culture.pl. [dostęp 2011-10-27]. (pol.).
{{Przypisy}} Nieprawidłowe pola: przypisy.

Bibliografia

Szablon:Bibliografia start

  • Stanisław Dybowski, Aleksander Michałowski. Rzecz o wielkim chopiniście i muzycznej Warszawie jego czasów, ISBN 83-910515-6-0, [1]

Szablon:Bibliografia stop