Aleksander Nakonieczny

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Aleksander Nakonieczny
Data urodzenia

1 stycznia 1945

Data i miejsce śmierci

28 lutego 2013
Warszawa

Miejsce spoczynku

Cmentarz Wojskowy na Powązkach

Zawód, zajęcie

inżynier mechaniki precyzyjnej

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Srebrny Krzyż Zasługi
Grób Aleksandra Nakoniecznego na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach

Aleksander Nakonieczny (ur. 1 stycznia 1945, zm. 28 lutego 2013 w Warszawie) – polski inżynier mechaniki precyzyjnej.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Studiował na Wydziale Mechanicznym Energetyki i Lotnictwa Politechniki Warszawskiej, po ukończeniu w 1969 podjął pracę w Instytucie Mechaniki Precyzyjnej. W 1978 obronił pracę doktorską, a w 1991 w moskiewskim Instytucie Mašinovedenia w Rosyjskiej Akademii Nauk obronił pracę habilitacyjną. Trzy lata później objął stanowisko dyrektora Instytutu Mechaniki Precyzyjnej, w 2002 otrzymał tytuł profesora, a w 2009 Kaliningradzki Państwowy Instytut Technologiczny nadał Aleksandrowi Nakoniecznemu godność doktora honoris causa. Przedmiotem badań Aleksandra Nakoniecznego była optymalizacja technologii obróbki tworzyw naturalnych w celu podwyższenia trwałości i bezawaryjności części maszyn i konstrukcji przy użyciu mechanicznych, cieplnych i chemicznych metod kształtowania właściwości wyrobów metalowych. Dorobek naukowy obejmuje piętnaście publikacji książkowych, pięć norm oraz dwadzieścia cztery patenty. Pochowany na cmentarzu Powązki Wojskowe w Warszawie (kwatera C31-4-8)[1].

Członkostwo[edytuj | edytuj kod]

  • Członek Komitetu Wykonawczego International Federation for Heat Treatment and Surfach Engineering – IFHTSE;
  • The Baltic Association of the Mechanical Engineering – BAME – prezydent;
  • Prezes Stołecznego Oddziału Stowarzyszenia Polskich Wynalazców i Racjonalizatorów;
  • Członek VII kadencji Rady Głównej Instytutów Badawczych;
  • Międzynarodowy Komitet Naukowy Technologii Obróbki Plastycznej – członek;,
  • Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Mechaników Polskich – członek;
  • Komitet Wykonawczy Akademii Inżynierskiej w Polsce – członek;
  • Rada Krajowa i Rada Główna Instytutów Badawczych, Rad Naukowych – członek;
  • Międzynarodowe Targi Poznańskie – członek;
  • „Surfprotekt” w Sosnowcu – członek;
  • Redaktor naczelny kwartalnika „Inżynieria Powierzchni”;

Ponadto był członkiem Międzynarodowego Komitetu Naukowego pisma „Physico Chemical Mechanics of Materials”, Ukraińskiej Akademii Nauk. Senior Adviser Heat Treatment of Metals Chińskiego Stowarzyszenia Obróbki Cieplnej.

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Za działalność wynalazczą odznaczony:

  • Medal Grand Oficer;
  • Krzyż Komandorski, Krzyż Oficerski Orderu Wynalazczości nadany przez Komisję Odznaczeń Królestwa Belgii.

Był laureatem 34 złotych i 29 srebrnych medali na międzynarodowych Targach Wynalazczości w Brukseli, Paryżu, Londynie, Seulu, Moskwie oraz 12 nagród Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego za międzynarodowe osiągnięcia wynalazcze.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]