Aleksandra Trapszo

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Aleksandra Julianna Trapszo
„Aleksandra Milońska”
Ilustracja
Imię i nazwisko

Aleksandra Ficzkowska

Data i miejsce urodzenia

19 lutego 1854
Kraków

Data i miejsce śmierci

22 stycznia 1909
Warszawa

Zawód

aktorka, śpiewaczka

Współmałżonek

Marceli Trapszo (aktor)

Lata aktywności

1875-1906

Zespół artystyczny
Teatr w Krakowie,
Warszawskie Teatry Rządowe

Aleksandra Julianna Trapszo, z domu Ficzkowska, pseud. Aleksandra Milońska, ur. 19 lutego 1854 w Krakowie, zm. 22 stycznia 1909 w Warszawie) – polska aktorka i śpiewaczka.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Była córką aktora prowincjonalnego w Galicji – Antoniego Ficzkowskiego i Marianny z Motłoszyńskich (Motłosińskich), żoną aktora Marcelego Trapszo, matką aktorki Mieczysławy Ćwiklińskiej.

Gry aktorskiej i śpiewu uczyła się u Antoniny Hoffmann. Do roku 1878 występowała pod nazwiskiem panieńskim w teatrze krakowskim. W latach 1878-82 w zespole prowincjonalnym Anastazego Trapszy, m.in. w Lublinie, Łowiczu, Puławach i Kaliszu. W lecie 1881 wyszła za aktora Marcelego Trapszo i przez pewien czas używała zapożyczonego od męża pseudonimu „Milońska”, a od ok. 1883 nazwiska Trapszo.

W lecie 1883 występowała w warszawskim teatrzyku ogródkowym „Eldorado”. W 1883-90 należała do zespołu teatru miejskiego w Poznaniu[1]. W latach 1890 – 1894 należała do zespołu teatru łódzkiego, a w roku 1893 brała udział w jego występach w Lublinie i Piotrkowie. W 1896 r. grała także w gmachu warszawskiego Cyrku. W roku 1899 debiutowała w WTR. W 1906 z powodu złego stanu zdrowia musiała zrezygnować z dalszej pracy artystycznej.

W początkowym okresie działalności śpiewała w operetkach takie partie, jak np. Orest („Piękna Helena”), Ganimed („Piękna Galatea”), występowała też w operach, m.in. w partii Zofii („Halka”), Azuceny („Trubadur”). Później grała role charakterystyczne w farsach i komediach: Podstolina („Zemsta”), Mirska („Klub kawalerów”), Macocha („Popychadło”), Teściowa („Noc poślubna”)[2].

Pochowana na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 29-1/2-1/2)[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Edward Webersfeld, Teatr prowincjonalny w Galicji. 1850-1908 „Scena i Sztuka” 1908, nr 46
  2. Adam Grzymała-Siedlecki, Świat aktorski moich czasów, Warszawa 1973.
  3. Cmentarz Stare Powązki: FRANCISZKA OSTROWSKA, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2020-05-24].

Źródła[edytuj | edytuj kod]

  • Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, (red. Zbigniew Raszewski), PWN Warszawa 1973.
  • Mieczysława Ćwiklińska, „Teatr”, 1953, nr 1.
  • Adam Grzymała-Siedlecki, Świat aktorski moich czasów, Warszawa 1973.
  • Jerzy Got, Teatr krakowski pod dyrekcją Adama Skorupki i Stanisława Koźmiana. 1865-1885, Wrocław 1962.