Aleksandra Dargiel
| Data urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Zawód, zajęcie |
nauczycielka |
Aleksandra Dargiel (ps. Teresa) (ur. 1890, zm. 27 kwietnia 1959) – polska nauczycielka, działaczka oświatowa i społeczna.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Pracowała jako nauczycielka, wspólnie z Anną Oderfeldt napisała jeden z elementarzy pt. "Chcę czytać", który w latach 1916-1933 miał kilkanaście wydań[1]. Podczas II wojny światowej kierowała jednym z warszawskich biur Rady Głównej Opiekuńczej (RGO). 16 czerwca 1943 stanęła na czele Referatu do spraw Opieki nad Dzieckiem, który w strukturach Żegoty miał zapewnić bezpieczeństwo żydowskim dzieciom. Przedstawiła wówczas trzy plany umieszczenia dzieci, były to sierocińce klasztorne i opiekuńcze RGO, domy prywatne oraz stworzenie filii "Naszego Domu". W ciągu miesiąca załatwiła ponad pięćset ulokowań oraz rozpoczęła dwadzieścia dwa kolejne. Przeprowadziła również spis dzieci, których sytuacja była stabilna. Z końcem września wobec braku możliwości pogodzenia pracy w RGO z działalnością w referacie zakończyła pracę i przekazała swoje stanowisko Irenie Sendlerowej. W czerwcu i lipcu 1944 zarejestrowała dzieci handlujące papierosami jako polskie sieroty, dzięki czemu otrzymywały talony na darmowe obiady[2]. Po II wojnie światowej pracowała jako kierownik szkół w Warszawie, była założycielką i pierwszym prezesem Inwalidzkiej Spółdzielni Emerytowanych Nauczycieli "Wspólna Sprawa"[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Franciszek Pilarczyk: Elementarze polskie od ich XVI wiecznych początków do II wojny światowej. Próba monografii księgoznawczej t.1-2. Zielona Góra: Uniwersytet Zielonogórski, 2003. s. 161 ISBN 83-89321-15-7
- ↑ Aleksandr Dargielowa, Archiwum Getta Warszawskiego
- ↑ 75 lat temu powstał referat dziecięcy "Żegoty", Polscy Sprawiedliwi