Alfons Rzeszotarski
.jpg)
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Miejsce spoczynku | |
| Zawód, zajęcie | |
| Alma Mater | |
Alfons Rzeszotarski (ros. Альфонс Александрович Ржешотарский; ur. 3 listopada 1847 we wsi Klwatka Szlachecka, zm. 16 stycznia?/29 stycznia 1904 w Petersburgu) – metalurg i metaloznawca narodowości polskiej.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Ukończył gimnazjum w Radomiu. Studiował w warszawskiej Szkole Głównej, a następnie w Petersburgu na wydziale mechanicznym Instytutu Technologicznego[1]), który ukończył w 1875 z dyplomem inżyniera technologa.
Przez krótki czas pracował w Zakładach Putiłowskich, a następnie przeszedł do Zakładów Obuchowskich, gdzie stał się najbliższym współpracownikiem Dmitrija Czernowa. W 1878 roku przejął po Czernowie kierownictwo stalowni bessemerowskiej. W 1889 roku został odznaczony złotym medalem przez ministerstwo marynarki wojennej.
W 1895 stworzył w Zakładach Obuchowskich pierwsze laboratorium metalurgiczne w Imperium Rosyjskim[2], którym kierował. W 1899 roku objął stanowisko głównego metalurga Zakładów Obuchowskich.
Od 1876 prowadził działalność naukową, publikując artykuły w czasopismach fachowych. W 1900 nie przyjął propozycji objęcia katedry na Warszawskim Instytucie Politechnicznym im. Cara Mikołaja II, w 1902 został kierownikiem Katedry Metalurgii na Państwowym Uniwersytecie Politechnicznym w Sankt Petersburgu.
Zmarł na zapalenie płuc. Pochowany na warszawskich Starych Powązkach (kwatera 28-4-16/17)[3].
Publikacje książkowe[edytuj | edytuj kod]
- Tieorija zakałki (1882)
- Mietałłurgija stali (1884)
- Mikroskopiczeskoje issledowanije żeleza, stali i czuguna (1898)
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Księga pamiątkowa inżynierów technologów Polaków wychowańców Instytutu Technologicznego w Petersburgu : (w rocznicę stulecia uczelni), Warszawa , 1933, s. 96.
- ↑ Ржешотарский Альфонс Александрович - это... Что такое Ржешотарский Альфонс Александрович? [online], Словари и энциклопедии на Академике [dostęp 2017-05-27] (ros.).
- ↑ Cmentarz Stare Powązki: RZESZOTARSCY, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2020-05-15].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Rzeszotarski Alfons, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2017-05-27].
- Polski wkład w przyrodoznawstwo i technikę. Słownik polskich i związanych z Polską odkrywców, wynalazców oraz pionierów nauk matematyczno-przyrodniczych i techniki. T. III: M–R. Warszawa: 2015, s. 503–504. ISBN 978-83-7545-572-4.