Alfons Walicki
 Alfons Walicki | |
| Data urodzenia |
1806? |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| profesor | |
| Specjalność: języki klasyczne | |
| Alma Mater | |
| Doktorat |
1833 – filozofia |
| uczelnia | |
| Okres zatrudn. |
1833-1858 |
Alfons Walicki (ur. 1806?, zm. 24 października 1858 w Charkowie) – polski tłumacz z języków klasycznych.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodził się w 1806 na Litwie. Nauki pobierał na Uniwersytecie Wileńskim, gdzie był uczniem Ernesta Grodka. Był beneficjentem funduszu utworzonego przez Michała Walickiego dla młodych ludzi noszących nazwisko Walicki[1]. W 1828 dostał skierowanie do Akademii Nauk w Petersburgu i w 1833 uzyskał w Cesarskim Uniwersytecie Dorpackim stopień doktora filozofii.
Był członkiem dorpackiej korporacji akademickiej Konwent Polonia[2].
Dostał skierowanie do Charkowa i na tamtejszym uniwersytecie wykładał język grecki i łaciński. Zanim opanował wystarczająco język rosyjski wykłady prowadził po łacinie. Był autorem przekładów m.in. Ajschylosa, Sofoklesa, Eurypidesa, jak i części I Fausta J.W.Goethego. Był osobą towarzyską i otwartą stąd też był lubianym wykładowcą i miał duży autorytet wśród studentów.
W 1837 ożenił się z Emilią z domu Rozenek i mieli sześcioro dzieci. Prowadzili wspólnie pensjonat dla studentów.
Zmarł niespodziewanie 24 października 1858.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Joanna Puchalska: Kresowi sarmaci. Warszawa: FRONDA, 2015, s. 16, 19. ISBN 978-83-8079-010-0. (pol.).
- ↑ Konwent Polonia - alfons-walicki - » Album Polonorum [online] [dostęp 2021-01-22] (pol.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- S. Orgelbrand: Encyklopedia Powszechna. T. XXVI. Warszawa: S. Orgelbrandt, 1867, s. 340. [dostęp 2021-01-09]. (pol.).
- Artur Kijas. Uczeni wileńscy na Uniwersytecie Charkowskim w pierwszej połowie XIX wieku. „Biuletyn Historii Wychowania”. nr 5/6 (27-42), s. 34, styczeń 1997. DOI: 10.14746/bhw.1997.5.6.4. [dostęp 2021-01-15]. (pol.).
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Alfons Walicki – rękopisy w bibliotece Polona