Alfredów (okręg berdyczowski)
| Państwo | |
|---|---|
| Republika związkowa | |
| Okręg |
berdyczowski |
| Populacja • liczba ludności |
|
| Data zniszczenia |
do 1 października 1941 |
| Powód zniszczenia |
nieznany |
| Obecnie |
nie istnieje |
Alfredów (ukr. Альфредів, ros. Альфредов) – były chutor w rejonie lubarskim okręgu berdyczowskim. Podlegał pod Radę wiejską z centrum we wsi Kazenna Hromada.
Demografia[edytuj | edytuj kod]
Pod koniec XIX wieku liczba mieszkańców wynosiła 34 osoby, domów 5[1][2], w 1906 r. – 39 osób, domów 7[3], w 1923 r. – 60 osób, liczba podwórek – 10[4].
Według spisu ludności ZSRR 17 grudnia 1926 r. liczył 58 osób, w tym 30 mężczyzn i 28 kobiet; według narodowości: Ukraińcy – 37, Żydzi – 6, Polacy – 15. Liczba gospodarstw domowych – 14[5].
Historia[edytuj | edytuj kod]
Rok założenia – 1872[5]. Nazwany na cześć założyciela Alfreda Wodzickiego. Pod koniec XIX w. był to folwark w powiecie nowogradwołyńskim, gmina Lubar, położony w odległości 94 wiorsty (105 km) od miasta Nowogród Wołyński. Należał do dóbr lubarskich, posiadłość ziemi – 1 282 dziesięciny[1][2].
W 1906 r. wchodził w skład wołosci lubarskiej w powiecie nowogradwołyńskim guberni wołyńskiej. Odległość do centrum powiatu miasta Nowogród Wołyński wynosiła 94 wiorsty, do administracji wołosnej w miasteczku Lubar – 2 wiorsty. Urząd pocztowy – Lubar[3].
W marcu 1921 r. wołost lubarska znalazła się w składzie nowo utworzonego powiatu połońskiego. W 1923 r. folwark (od 1926 r. – chutor) został podporządkowany do nowo utworzonej Rady wiejskiej we wsi Kazenna Hromada, która 7 marca 1923 r. została włączona do nowo utworzonego rejonu lubarskiego w okręgu żytomierskim[6]. Znajdował się w odległości 5 wiorst od centrum rejonu miasteczka Lubar i 4,5 wiorsty od siedziby Rady wiejskiej we wsi Kazenna Hromada[4]. W czerwcu 1925 r. rejon lubarski został włączony do składu okręgu berdyczowskiego. Odległość od chutora do centrum okręgu miasta Berdyczów wynosiła 61 wiorst, do centrum rejonu miast. Lubar – 3 wiorsty, do centrum Rady wiejskiej – 3 wiorsty, do najbliższej stacji kolejowej Peczaniwka – 20 wiorst[5].
Na dzień 1 października 1941 r. nie zarejestrowany na liście osiedli[6].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Alfredów, folw.…, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 1: Abablewo – Januszowo, Warszawa 1900, s. 22.
- ↑ a b Цинкаловський О.: Стара Волинь і Волинське Полісся. Краєзнавчий словник від найдавніших часів до 1914 р.. T. 1. Winnipeg: Товариство «Волинь», 1984, s. 53. ISBN 978-611-01-1587-2. [dostęp 2024-03-02]. (ukr.).
- ↑ a b Список населенных мест Волынской губернии. Instytut Historii Ukrainy, Narodowa Akademia Nauk Ukrainy. Żytomierz: Волинская губернская типография. 1906 s. 133. [dostęp 2024-03-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-12-14)]. (ros.).
- ↑ a b Материалы по административно-территориальному делению Волынской губернии 1923 года. Żytomierz: Издание Волынского Губернского Отдела Управления, 1923, s. 157. [dostęp 2024-03-02]. (ros.).
- ↑ a b c Список населених пунктів Бердичівської округи (Попередні дані Всесоюзного перепису населення 17-XII 1926 р.). Instytut Historii Ukrainy, Narodowa Akademia Nauk Ukrainy. Berdyczów. 1927 s. 50–51. [dostęp 2024-03-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-11-21)]. (ukr.).
- ↑ a b Кондратюк Р., Самолюк Д., Табачник Б: Адміністративно-територіальний устрій Житомирщини 1795-2006 роки. Довідник: офіційне видання. Instytut Historii Ukrainy, Narodowa Akademia Nauk Ukrainy. Żytomierz: «Волинь», 2007 s. 8, 22, 121, 190. [dostęp 2024-03-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-10-08)]. (ukr.).