Alma (imię męskie)
Alma (deseret 𐐈𐐢𐐣𐐈)[1] – imię męskie występujące w wyznaniach należących do ruchu świętych w dniach ostatnich (mormonów). Pochodzi z Księgi Mormona, w której nosiły je dwie kluczowe postacie. Pojawiło się w źródłach już w początkach mormonizmu. Popularne w zdominowanym przez świętych w dniach ostatnich stanie Utah. Występuje wśród wyznających mormonizm Maorysów, jak również w odwołujących się do mormonizmu grupach praktykujących małżeństwa pluralistyczne. Znalazło odzwierciedlenie w szerszej mormońskiej kulturze. Jako imię wywiedzione z pism świętych uznawane jest za powód do dumy. Ma także wywierać pozytywny wpływ na życie duchowe noszącego je człowieka.
Pochodzenie[edytuj | edytuj kod]
Pochodzi z Księgi Mormona, jednego z pism świętych przynależnych do kanonu tej tradycji religijnej. Nosiły je w tym tekście dwie kluczowe postacie. Pierwsza, wyższy kapłan, żyć miała w II wieku p.n.e.[2] Druga, syn poprzedniego, wyższy kapłan oraz naczelny sędzia, działać miała na przełomie II i I wieku p.n.e.[3]
Perspektywa historyczna[edytuj | edytuj kod]
Imię pojawia się w źródłach historycznych w początkach mormonizmu. Nosiło je kilka postaci z wczesnej historii Kościoła Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich. Wymienia się tutaj Almę Pratta[4], jednego z synów Parleya P. Pratta oraz Hannahetty Snively[5], a także Almę Kimballa, jednego z wnuków Hebera C. Kimballa. Jednym z pierwszych misjonarzy wysłanych do Japonii oraz autorem tłumaczenia Księgi Mormona na język japoński był z kolei Alma O. Taylor[6].
Jego historyczne występowanie nie jest wszakże ograniczone do postaci pamiętanych przede wszystkim z aktywności religijnej. Nieco później nosił je bowiem Alma Richards, lekkoatleta, mistrz olimpijski ze Sztokholmu (1912)[7] oraz pierwszy mieszkaniec Utah ze złotym medalem olimpijskim w dorobku[8].
Występowanie i popularność[edytuj | edytuj kod]
Wśród świętych w dniach ostatnich jest popularnym i dość chętnie wybieranym imieniem. Częściowo wynika to z jego silnego zakorzenienia w materiałach publikowanych przez Kościół[9]. Inne, rzadziej wykorzystywane imiona bowiem, takie jak Szule czy Zenok, w podręcznikach, przemówieniach czy prasie kościelnej pojawiają się znacznie rzadziej[10].
Często spotyka się je w zdominowanym przez mormonów stanie Utah, choć szczyt jego popularności tamże przypadł na 1913[11]. Z uwagi na przemożny wpływ mormonizmu na kulturę Utah zalicza się je do najbardziej oczywistych imion kojarzonych ze stanem[12].
Jako imię specyficznie mormońskie znalazło odbicie w kulturze Kościoła, z którego wierzeń wyrosło. Artykuł na łamach pisma „Friend” z maja 1994 wskazuje choćby, że imię zaczerpnięte z Księgi Mormona może być powodem do dumy oraz wywierać pozytywny wpływ na życie duchowe noszącego je człowieka[13]. Podobną tematykę porusza numer tego samego pisma z lutego 1995[14].
Występuje nie tylko w Kościele Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich, głównej denominacji świętych. Pojawia się też wśród wiernych należących do mniejszych odłamów, w tym do Fundamentalistycznego Kościoła Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich[15]. Nosili je także przywódcy praktykującej małżeństwa pluralistyczne grupy mormońskiej osiadłej w Meksyku, Alma Dayer LeBaron, Sr. oraz jego syn Alma Dayer LeBaron, Jr.[16]
Międzynarodowa ekspansja mormonizmu przyczyniła się do pojawienia się imienia Alma również poza granicami Stanów Zjednoczonych. Występuje chociażby wśród nowozelandzkich Maorysów (w zapisie Arami)[17].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
- Alma – imię żeńskie
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Brigham Young University: ALMA. [w:] Book of Mormon Onomasticon [on-line]. byu.edu. [dostęp 2021-10-26]. (ang.).
- ↑ George Reynolds: A Dictionary of the Book of Mormon, Comprising Its Biographical, Geographical and Other Proper Names. Salt Lake City: Joseph Hyrum Perry, 1891, s. 18.
- ↑ George Reynolds: A Dictionary of the Book of Mormon, Comprising Its Biographical, Geographical and Other Proper Names. Salt Lake City: Joseph Hyrum Perry, 1891, s. 34.
- ↑ Jared Pratt Family Association: Alma Pratt. jared.pratt-family.org. [dostęp 2021-11-03]. (ang.).
- ↑ Jared Pratt Family Association: Parley P. Pratt Wives and Children. jared.pratt-family.org. [dostęp 2021-10-26]. (ang.).
- ↑ The Church of Jesus Christ of Latter-day Saints: Translations of the Book of Mormon. [w:] Church History [on-line]. churchofjesuschrist.org. [dostęp 2021-11-03]. (ang.).
- ↑ J. Michael Hunter: Mormons and popular culture. The global influence of an American phenomenon. Volume 2, Literature, art, media, tourism, and sports. Santa Barbara: Praeger, 2013, s. 248. ISBN 978-0-313-39167-5.
- ↑ BYU ATHLETICS: ALMA RICHARDS. byucougars.com. [dostęp 2021-10-27]. (ang.).
- ↑ Jennifer R. Mansfield: “IT’S WRAYLYNN – WITH A W”: DISTINCTIVE MORMON NAMING PRACTICES. Logan: Utah State University, 2012, s. 13.
- ↑ Jennifer R. Mansfield: “IT’S WRAYLYNN – WITH A W”: DISTINCTIVE MORMON NAMING PRACTICES. Logan: Utah State University, 2012, s. 13–15.
- ↑ Utah Baby Namer: The most distinctive Utah names of all time, ranked. utahbabynamer.com, 2018-04-02. [dostęp 2021-06-14]. (ang.).
- ↑ Kirsten Sorenson: Unusual names declare, "I’m a Utah Mormon". [w:] The Herald Journal [on-line]. wesclark.com, 1997-06-30. [dostęp 2021-11-03]. (ang.).
- ↑ Jennifer R. Mansfield: “IT’S WRAYLYNN – WITH A W”: DISTINCTIVE MORMON NAMING PRACTICES. Logan: Utah State University, 2012, s. 28.
- ↑ Jennifer R. Mansfield: “IT’S WRAYLYNN – WITH A W”: DISTINCTIVE MORMON NAMING PRACTICES. Logan: Utah State University, 2012, s. 28–29.
- ↑ Watson 2007 ↓, s. 105.
- ↑ Yucatan Times: The LeBaron family in Mexico… a history of conflict. theyucatantimes.com, 2019-11-05. [dostęp 2021-10-27]. (ang.).
- ↑ Karaitiana N. Taiuru: Baby names: Christian, Mormon and non religious Māori first names and their equivalent English name. 2016, s. 4. ISBN 978-0-9582597-2-9.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Marianne T. Watson. The 1948 Secret Marriage of Louis J. Barlow: Origins of FLDS Placement Marriage. „Dialogue: A Journal of Mormon Thought”. 40 (1), s. 83–136, 2007. Dialogue Foundation. ISSN 1554-9399.