Alois Kreidl
Alois Kreidl (ur. 18 stycznia 1864 w Gratzen, zm. 6 grudnia 1928 w Wiedniu) – austriacki fizjolog.
Studiował medycynę na Uniwersytecie Wiedeńskim, tytuł doktora medycyny otrzymał w 1888. W 1897 został Privatdozentem fizjologii, w 1900 roku profesorem nadzwyczajnym, w 1906 profesorem zwyczajnym. Od 1918 kierował wiedeńskim Instytutem Fizjologii Ogólnej i Porównawczej[1].
Doświadczalnie wykazał, że otolity u ryb stanowią część zmysłu równowagi. Razem z Karplusem zajmował się badaniami podwzgórza[2][3].
Wybrane prace[edytuj | edytuj kod]
- Karplus JP, Kreidl A. Über Totalexstirpationen einer und beider Großhirnhemisphären an Affen (Macacus rhesus). Archiv für Physiologie 1/2, ss. 155-212 (1914)
- Beiträge zur Physiologie des Verdauungstrakte. I. Mitteilung. Muskelausschaltungen am Magendarmtrakt[4]. (1907)
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Kreidl, Alois (1864–1928), Physiologe W: Österreichisches Biographisches Lexikon 1815–1950 Bd. 4 (Lfg. 18), s. 244
- ↑ Stanley. Finger: Origins of neuroscience : a history of explorations into brain function. Oxford: Oxford University Press, 2001, s. 285. ISBN 0-19-514694-8.
- ↑ Dick Frans Swaab, Schade Johannes Petrus: Integrative hypothalamic activity. Amsterdam: ; Elsevier Scientific Pub. Co., 1974, s. 35. ISBN 0-444-41239-5.
- ↑ Alois Kreidl, Beiträge zur Physiologie des Verdauungstraktes, „Archiv für die gesamte Physiologie des Menschen und der Tiere”, 116 (3-4), 1907, s. 159–162, DOI: 10.1007/BF01678012, ISSN 0365-267x (niem.).