Anatolij Babkou
Pełne imię i nazwisko |
Anatolij Kanstancinawicz Babkou |
---|---|
Data i miejsce urodzenia |
10 września 1947 |
Deputowany do Izby Reprezentantów Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi I i II kadencji | |
Okres |
od 27 listopada 1996 |
Poprzednik |
stanowisko utworzone |
Deputowany do Rady Najwyższej Republiki Białorusi XIII kadencji | |
Okres |
od 9 stycznia 1996 |
Przynależność polityczna |
bezpartyjny, bez frakcji |
Następca |
wybory nie odbyły się |
Odznaczenia | |
Anatolij Kanstancinawicz Babkou (biał. Анатолій Канстанцінавіч Бабкоў, ros. Анатолий Константинович Бобков, Anatolij Konstantinowicz Bobkow; ur. 10 września 1947 w Birczy w rejonie bobrujskim) – białoruski oficer milicji, sędzia śledczy i polityk, deputowany do Rady Najwyższej Republiki Białorusi XIII kadencji, w latach 1996–2004 deputowany do Izby Reprezentantów Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi I i II kadencji.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Młodość i praca
[edytuj | edytuj kod]Urodził się 10 września 1947 roku we wsi Bircza, w rejonie bobrujskim obwodu bobrujskiego Białoruskiej SRR, ZSRR. W 1983 roku ukończył Białoruską Państwową Akademię Gospodarstwa Wiejskiego[1], uzyskując wykształcenie ekonomisty[2], w 1990 roku – Mińską Wyższą Szkołę Ministerstwa Spraw Wewnętrznych ZSRR[1], uzyskując wykształcenie prawnika[2]. Posiada stopień pułkownika milicji[1].
Pracę rozpoczął jako ślusarz w bazie samochodowej miasta Bobrujska. Odbył służbę w szeregach Sił Zbrojnych ZSRR[2]. W latach 1971–1985 pracował jako inspektor, starszy inspektor[1] w Wydziale do Walki z Kradzieżą Własności Socjalistycznej, starszy śledczy Wydziału Spraw Wewnętrznych Bobrujskiego Rejonowego Komitetu Wykonawczego[2]. W latach 1985–1996 był sędzią śledczym, starszym sędzią śledczym, kierownikiem Wydziału Śledczego[1] Ministerstwa Spraw Wewnętrznych Białoruskiej SRR[2] w rejonach bobrujskim, hłuskim i kirowskim; kierownikiem biura śledczego, zastępcą kierownika, kierownikiem[1] Wydziału Spraw Wewnętrznych Bobrujskiego Rejonowego Komitetu Wykonawczego[2].
Działalność parlamentarna
[edytuj | edytuj kod]W drugiej turze uzupełniających wyborów parlamentarnych 10 grudnia 1995 roku został wybrany na deputowanego do Rady Najwyższej Republiki Białorusi XIII kadencji z Bobrujskiego Wiejskiego Okręgu Wyborczego Nr 161. 19 grudnia 1995 roku został zarejestrowany przez centralną komisję wyborczą[3], a 9 stycznia 1996 roku zaprzysiężony na deputowanego[4]. Od 23 stycznia pełnił w Radzie Najwyższej funkcję członka Stałej Komisji ds. Praw Człowieka, Kwestii Narodowościowych, Środków Masowego Przekazu, Kontaktu ze Zjednoczeniami Społecznymi i Organizacjami Religijnymi[5]. Był bezpartyjny[3], nie należał do żadnej z frakcji parlamentarnych. Od 3 czerwca był członkiem grupy roboczej Rady Najwyższej ds. współpracy z parlamentem Republiki Litewskiej[6]. Poparł dokonaną przez prezydenta Alaksandra Łukaszenkę kontrowersyjną i częściowo nieuznaną międzynarodowo zmianę konstytucji. 27 listopada 1996 roku przestał uczestniczyć w pracach Rady Najwyższej i wszedł w skład utworzonej przez prezydenta Izby Reprezentantów Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi I kadencji[7]. Pełnił w niej funkcję członka Komisji Praw Człowieka i Stosunków Narodowościowych[1], a następnie przewodniczącego Komisji ds. Prawodawstwa i członka Rady Izby Reprezentantów[2]. Zgodnie z Konstytucją Białorusi z 1994 roku jego mandat deputowanego do Rady Najwyższej zakończył się 9 stycznia 2001 roku; kolejne wybory do tego organu jednak nigdy się nie odbyły[8].
21 listopada 2000 roku został deputowanym do Izby Reprezentantów II kadencji z Bobrujskiego Okręgu Wyborczego Nr 65[9]. Pełnił w niej funkcję członka Stałej Komisji ds. Bezpieczeństwa Narodowego. Wchodził w skład zjednoczenia deputackiego „Za Związek Ukrainy, Białorusi i Rosji” oraz grupy deputackiej „Jedność”[2]. Jego kadencja w Izbie Reprezentantów zakończyła się 16 listopada 2004 roku[10].
Odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]- Medal „Za nienaganną służbę” I klasy (ZSRR);
- Medal „Za nienaganną służbę” II klasy (ZSRR);
- Medal „Za nienaganną służbę” III klasy (ZSRR)[2].
Życie prywatne
[edytuj | edytuj kod]Anatolij Babkou jest żonaty[1], ma córkę[2].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e f g h Kto… ↓, s. 35
- ↑ a b c d e f g h i j Бобков Анатолий Константинович. Izba Reprezentantów Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi. [dostęp 2019-07-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-10-12)]. (ros.).
- ↑ a b Спіс дэпутатаў Вярхоўнага Савета Рэспублікі Беларусь трынаццатага склікання, зарэгістраваных 19 снежня 1995 года. Centralna Komisja Republiki Białorusi ds. Wyborów i Prowadzenia Republikańskich Referendów. [dostęp 2020-10-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-07-31)]. (biał.).
- ↑ С. Шарецкий: Постановление Верховного Совета Республики Беларусь от 9 января 1996 г. №4-XIII. pravo.levonevsky.org, 1996-01-09. [dostęp 2018-06-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-09-13)]. (ros.).
- ↑ С. Шарецкий: Постановление Верховного Совета Республики Беларусь от 23 января 1996 г. №36-XIII. pravo.levonevsky.org, 1996-01-23. [dostęp 2020-10-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-08-31)]. (ros.).
- ↑ С. Шарецкий: Постановление Президиума Верховного Совета Республики Беларусь от 3 июня 1996 г. №345-XIII. bankzakonov.com, 1996-06-03. [dostęp 2019-06-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-11-12)]. (ros.).
- ↑ А. Лукашенко: Закон Республики Беларусь от 27 ноября 1996 г. № 819-XIII. Izba Reprezentantów Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi, 1996-11-27. [dostęp 2019-06-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-09-15)]. (ros.).
- ↑ М. Грыб: Канстытуцыя 1994 года. Narodowy Internetowy Portal Prawy Republiki Białorusi, 1994-03-15. [dostęp 2020-10-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-04-28)]. (biał.).
- ↑ В. Попов: Постановление Палаты представителей Национального собрания Республики Беларусь от 21 ноября 2000 г. №5-П2/I. pravo.levonevsky.org, 2000-11-21. [dostęp 2019-06-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-01-18)]. (ros.).
- ↑ В. Коноплев: Постановление Палаты представителей Национального собрания Республики Беларусь от 16 ноября 2004 г. №4-П3/I. pravo.levonevsky.org, 2004-11-16. [dostęp 2019-06-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-01-20)]. (ros.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Centrum Naukowo-Analityczne „Białoruska Perspektywa”: Kto jest kim w Białorusi. Białystok: Podlaski Instytut Wydawniczy, 2000, s. 313, seria: Biblioteka Centrum Edukacji Obywatelskiej Polska – Białoruś. ISBN 83-913780-0-4.
- Absolwenci Białoruskiej Państwowej Akademii Gospodarstwa Wiejskiego
- Absolwenci Mińskiej Wyższej Szkoły Ministerstwa Spraw Wewnętrznych ZSRR
- Białoruscy milicjanci
- Białoruscy sędziowie
- Deputowani do Izby Reprezentantów Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi I kadencji
- Deputowani do Izby Reprezentantów Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi II kadencji
- Deputowani do Rady Najwyższej Republiki Białorusi XIII kadencji
- Ludzie związani z Bobrujskiem
- Odznaczeni Medalem „Za nienaganną służbę”
- Urodzeni w 1947