Andrzej Konopka (prawnik)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Andrzej Konopka
Data i miejsce urodzenia

22 lipca 1935
Sokółka

Poseł na Sejm kontraktowy
Okres

od 18 czerwca 1989
do 25 listopada 1991

Przynależność polityczna

Stronnictwo Demokratyczne

Członek Krajowej Rady Sądownictwa powołany przez prezydenta RP
Okres

od 1996
do 1998

Poprzednik

Jerzy Jasiński

Następca

Marek Celej

Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi

Andrzej Konopka (ur. 22 lipca 1935 w Sokółce) – polski prawnik, sędzia, poseł na Sejm X kadencji.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W latach 1955–1970 pracował w charakterze technika dentystycznego w Wałczu. W 1969 ukończył studia na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika, uzyskując tytuł zawodowy magistra prawa. W latach 70. pracował jako aplikant, następnie orzekał jako asesor i sędzia. Był przewodniczącym Wydziału Cywilnego Sądu Powiatowego we Włocławku, wiceprzewodniczącym Sądu Rejonowego tamże i przewodniczącym Wydziału Rodzinnego tegoż sądu. W latach 80. zaczął orzekać w Sądzie Wojewódzkim we Włocławku, od 1985 był przewodniczącym jego Wydziału Karnego.

Od 1967 należał do Stronnictwa Demokratycznego, z ramienia którego przez dwie kadencje zasiadał w Miejskiej Radzie Narodowej Włocławka. W 1989 uzyskał mandat posła na Sejm kontraktowy w okręgu włocławskim. Był zastępcą przewodniczącego Komisji Sprawiedliwości, ponadto zasiadał w Komisji Nadzwyczajnej do zbadania działalności Ministerstwa Spraw Wewnętrznych. W 1990 zawiesił członkostwo w SD w związku z pracą w sądownictwie, pozostał jednak członkiem Klubu Poselskiego partii do końca kadencji. W 1991 nie ubiegał się o reelekcję.

Od 1990 do 1994 jako przedstawiciel sędziów wchodził w skład Krajowej Rady Sądownictwa. W 1993 został powołany na sędziego Sądu Najwyższego. Ponownie w KRS zasiadał w latach 1996–1998 jako osoba powołana przez prezydenta RP Aleksandra Kwaśniewskiego[1]. Orzekał w SN do czasu przejścia w stan spoczynku, pełniąc później do 2007 obowiązki rzecznika dyscyplinarnego w tym sądzie.

W 1974 odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi[2], a w 2005 Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski[3][4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Informacje na stronie KRS. [dostęp 2020-02-20].
  2. Profil na stronie Biblioteki Sejmowej. [dostęp 2013-11-23].
  3. M.P. z 2005 r. nr 74, poz. 1024
  4. Nominacje sędziowskie w Pałacu Prezydenckim. prezydent.pl, 7 grudnia 2005. [dostęp 2013-11-23].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]