Andrzej Kowalski (polityk)
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Zawód, zajęcie |
lakiernik |
Andrzej Kowalski (ur. 20 marca 1946 w Gdańsku) – polski działacz związkowy i socjalistyczny.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Syn Franiszka i Anny. Od 1967 r. pracował jako lakiernik w Zakładach Zmechanizowanego Sprzętu Domowego Predom-Polar we Wrocławiu. Od sierpnia 1980 r. członek NSZZ „Solidarność”. W okresie stanu wojennego członek struktur konspiracyjnych, współpracownik Regionalnego Komitetu Solidarności (RKS). Od 1985 r. organizator samorządu pracowniczego w zakładzie (został wybrany na członka Rady Pracowniczej). Wyrokiem z dnia 24 lutego 1986 r. skazany 6 miesięcy pozbawienia wolności z zawieszeniem wykonania kary na 2 lata za rozpowszechnianie literatury związkowej[1].
Aktywny uczestnik Pomarańczowej Alternatywy. W 1987 r. współzałożyciel pierwszego na Dolnym Śląsku jawnego Komitetu Założycielskiego NSZZ „Solidarność”. Pod naciskiem SB wraz Krzysztofem Zadrożnym zwolniony z tego powodu dyscyplinarnie z pracy. Oficjalnym zarzutem było zorganizowanie wraz z Józefem Piniorem wiecu 31 sierpnia 1987 r. pod siedzibą zakładu (przywrócono go do pracy w 1989 r. na podstawie ustawy o abolicji).
W 1987 r. jeden z założycieli Polskiej Partii Socjalistycznej. Członek prezydium Rady Naczelnej PPS. Później członek Rady Naczelnej PPS-Rewolucja Demokratyczna. Wielokrotnie zatrzymywany i karany przez kolegium. Współpracownik pism „Nowa Lewica” i „Nasz Przegląd”[2].
Po 1990 r. członek NSZZ „Solidarność” w Polarze. Od 2006 r. na emeryturze. Obecnie przewodniczy Radzie Sekretariatu Emerytów i Rencistów NSZZ „Solidarność” Region Dolny Śląsk. Z racji tej funkcji wchodzi w skład zarządu Regionu[3] oraz zasiadł w Radzie Krajowego Sekretariatu Emerytów i Rencistów Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność”.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Według informacji zamieszczonych na stronie IPN widnieje również wyrok skazujący w 1982 r. jednak zdaniem samego zainteresowanego – chodzi o innego Andrzeja Kowalskiego.
- ↑ Szczepan Rudka, Poza cenzurą. Wrocławska prasa bezdebitowa 1973–1989, Wrocław 2001 s. 365.
- ↑ Władze Regionu Dolny Śląsk NSZZ „Solidarność”.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Roman Stefanowski: Polska Partia Socjalistyczna 1892–1992, Warszawa 1992.
- Padraic Kenney: Wrocławskie zadymy. Wrocław: Oficyna Wydawnicza Atut – Wrocławskie Wydawnictwo Oświatowe, 2007. ISBN 978-83-7432-153-2. OCLC 169966537.
- Dane osoby z katalogu osób „rozpracowywanych” [online], katalog.bip.ipn.gov.pl [dostęp 2021-12-21].