Andrzej Zabłocki
Data i miejsce urodzenia |
27 stycznia 1945 |
---|---|
Data śmierci |
listopad 2023 |
Prezes Zjednoczenia Polskiego im. Ignacego Domeyki w Chile | |
Okres |
od 1992 |
Odznaczenia | |
Andrzej Zabłocki (ur. 27 stycznia 1945 w Wilnie[1], zm. w listopadzie 2023[2]) – polski inżynier, górnik, działacz polonijny w Ameryce Południowej.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Syn Kazimierza. Podjął studia na Wydziale Budownictwa Politechniki Wrocławskiej, a po dwóch latach przeniósł się na Wydział Geoinżynierii, Górnictwa i Geologii tej uczelni, gdzie ukończył studia w 1968. Następnie podjął pracę w Strzeblowskich Kopalniach Surowców Mineralnych i Kombinacie Górniczo-Hutniczym Miedzi. Po kilku miesiącach, w 1970, wyjechał do Finlandii, gdzie podjął pracę w górnictwie. Został również autorem dwóch fińskich podręczników. Następnie został inżynierem sprzedaży w koncernie Atlas Copco. Później objął w nim funkcję dyrektora ds. górnictwa. W 1982 jako przedstawiciel tej firmy trafił do Chile, gdzie podjął działalność w instytucjach górniczych. W 2005 został dyrektorem w Zarządzie Chilijskiego Instytutu Inżynierów Górnictwa.
Publikuje w czasopismach specjalistycznych branży górniczej ukazujących się m.in. w Polsce, Chile, Peru i Finlandii.
Był wiceprezesem Zjednoczenia Polskiego w Finlandii[1]. W 1989 współtworzył Zjednoczenie Polskie im. Ignacego Domeyki w Chile, a następnie objął funkcję jego prezesa. Został również wiceprezesem Unii Stowarzyszeń i Organizacji Polskich w Ameryce Łacińskiej.
Odznaczenia i wyróżnienia[edytuj | edytuj kod]
Za wybitne zasługi w działalności polonijnej, w 1994 prezydent Lech Wałęsa odznaczył go Krzyżem Oficerskim Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej[3], a w 2004 prezydent Aleksander Kwaśniewski przyznał mu Krzyż Komandorski tego orderu[4].
W 2004 otrzymał Medal Uznania Izby Deputowanych Chile, a w 2011 Nagrodę Ministra Górnictwa Chile. W 2009 otrzymał przyznawany przez chilijski rząd oraz organizacje branżowe tytuł „Górnika Roku”[5]. Został również uhonorowany „Medalem za 25 lat pracy w zawodzie”.
W 2021 otrzymał od Ministra Spraw Zagranicznych Odznaką Honorową „Bene Merito”[1].
Publikacje[edytuj | edytuj kod]
- Górnictwo, podręcznik, 1982,
- Inżynieria Cywilna, podręcznik, 1987.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Decyzja nr 72 Ministra Spraw Zagranicznych z dnia 8 lipca 2021 w sprawie nadania Odznaki Honorowej "Bene Merito".
- ↑ Ostatnie pożegnanie. - Polska w Chile - Portal Gov.pl [online], Polska w Chile [dostęp 2023-12-08] (pol.).
- ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 27 września 1994 r. o nadaniu orderów (M.P. z 1994 r. nr 64, poz. 564).
- ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 21 maja 2004 r. o nadaniu orderów i odznaczeń (M.P. z 2004 r. nr 51, poz. 869).
- ↑ Gratulował ambasador fiński, polski nie.... naszdziennik.pl, 6 marca 2009.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- POLSKA – FINLANDIA – CHILE, pwr.wroc.pl. ig.pwr.wroc.pl:80. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-07-11)].
- Inż. Andrzej Zabłocki wyróżniony w Chile, usopal.com, 16 września 2011. usopal.com:80. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-10-10)].
- Spotkanie z wybitnym inżynierem górnikiem, "Pryzmat" nr 201, kwiecień 2006
- Absolwenci Politechniki Wrocławskiej
- Działacze polonijni
- Ludzie urodzeni w Wilnie
- Odznaczeni Krzyżem Komandorskim Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej
- Odznaczeni Krzyżem Oficerskim Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej
- Odznaczeni Odznaką Honorową Bene Merito
- Polacy w Chile
- Polonia w Finlandii
- Polscy inżynierowie górniczy
- Pracownicy KGHM Polska Miedź
- Urodzeni w 1943
- Zmarli w 2023