Andrzej Zieliński (dziennikarz)

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Andrzej Zieliński
Data i miejsce urodzenia

13 maja 1939
Warszawa

Data i miejsce śmierci

8 sierpnia 2023
Warszawa

Zawód, zajęcie

dziennikarz, pisarz, politolog

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski

Andrzej Antoni Zieliński (ur. 13 maja 1939 w Warszawie[1], zm. 8 sierpnia 2023 tamże[2]) – polski dziennikarz i pisarz, doktor nauk politycznych. Autor książek dotyczących historii średniowiecznej Polski i Europy[3]. Od 1996 do 2022 członek Jury Ogólnopolskiego Konkursu "Modernizacja Roku & Budowa XXI w." Współpracował z Konkursem od jego pierwszej edycji.[4][5]

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W 1961 ukończył studia na Wydziale Dziennikarstwa Uniwersytetu Warszawskiego, w 1985 obronił pracę doktorską z nauk politycznych[6][1]. W latach 1961–1973 pracował w „Sztandarze Młodych”, m.in. jako kierownik działu społeczno-politycznego, w latach 1971–1980 był sekretarzem redakcji, a następnie zastępcą redaktora naczelnego w „Walce Młodych”. W latach 1981–1991 pracował jako komentator ekonomiczny w „Rzeczpospolitej”. Od 1991 był redaktorem naczelnym „Rynków Zagranicznych”[1]. Ponadto współpracował z „Kulturą”, „Perspektywami”, „Gazetą Krakowską” i „Polityką”[6]. Obecnie jest na emeryturze.

W latach 1961–1981 członek Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich, m.in. w latach 1969–1971 był członkiem zarządu SDP, następnie członek Stowarzyszenia Dziennikarzy PRL (1982–1990) i Stowarzyszenia Dziennikarzy Rzeczypospolitej Polskiej (od 1990), w latach 1963–1990 członek Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej[1]. Laureat wielu nagród dziennikarskich.

W 2000 odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski[7].

Publikacje książkowe[edytuj | edytuj kod]

  • Tajemnice polskich templariuszy[3], Wydawn. Bellona, Warszawa 2003.
  • Tajemnice polskich templariuszy, wyd. II rozszerzone Wydaw. Rytm 2013; wyd. III 2018.
  • Malta 1565[3], Wydawn. Bellona, Warszawa 2004 (seria „Historyczne bitwy”); wyd. II Bellona 2015.
  • Opat krzyżowców. Św. Bernard[3], Wydawn. Bellona, Warszawa 2005.
  • Początki Polski. Zagadki i tajemnice[3], Wydawn. Bellona, Warszawa 2007; wyd. II 2015.
  • Przekleństwo tronu Piastów[3], Wydawn. Klub dla Ciebie (Bauer-Weltbild Media), Warszawa 2007.
  • Przekleństwo tronu Piastów, wyd. II rozszerzone Wydaw. Rytm 2013; wyd. III Wydaw. Rytm 2019 (ISBN 978-83-739-9545-1)
  • Polskie legendy, czyli jak to mogło być naprawdę[3], Wydawn. Świat Książki 2009.
  • Władysław Łokietek. Niezłomny czy nikczemny?, Wydawn. Klub dla Ciebie (Bauer-Weltbild Media), Warszawa 2010.
  • Oskarżony Jan Długosz, Wydawn. Świat Książki (Grupa Wydawn. Weltbild Media), Warszawa 2011.
  • Król apostata. Największa tajemnica polskiego średniowiecza[3], Wydawn. Racjonalista, Wrocław 2011.
  • Pierwsze stulecie Polski, Wydawn. Bellona 2013 /rozszerzona wersja Początków Polski/.
  • Skandaliści w koronach. Łotry, rozpustnicy i głupcy na polskim tronie, Prószyński i S-ka, Warszawa 2013.
  • Miecze wikingów, Wydawn. Rytm 2014.
  • Rycerze krzyża i miecza, Wydawn. Rytm 2015; wyd. II 2020.
  • Sarmaci, katolicy, zwycięzcy. Kłamstwa, przemilczenia i półprawdy w historii Polski, Prószyński i S-ka, Warszawa 2015.
  • Książęta warszawskich ulic, Wydawn. Rytm 2016.
  • Miecz i habit, Wydawn. Rytm 2016.
  • Czy smok wawelski był człowiekiem? Historia polskich legend, /wyd. II rozszerz. Polskich legend/, Rytm 2016.
  • Żony, kochanki, damy, intrygantki. Niezwykłe kobiety u boku naszych władców, 2017.
  • Wyklęty król. Największa tajemnica polskiej historii, 2018 (ISBN 978-83-7399-779-0).
  • Wielkie miłości, romanse, zazdrości, 2020.
  • Zabić króla, 2020.
  • Nieudacznicy, rozpustnicy, szaleńcy. Przemilczane fakty o wielkich Polakach, 2021.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c d Kto jest kim w Polsce. Informator biograficzny. Edycja 3, wyd. Interpress, Warszawa 1993, s. 843.
  2. ↑ Andrzej Zieliński, Warszawa, 16.08.2023 - kondolencje [online], wyborcza.pl [dostęp 2024-04-22] (pol.).
  3. ↑ a b c d e f g h Andrzej Zieliński Oskarżony Jan Długosz, wyd. 2011, okładka s. IV.
  4. ↑ www.modernizacjaroku.org.pl/pl/news/zegnamy-jurora-ktory-byl-z-nami-od-poczatku-konkursu [dostęp 23.11.2023]
  5. ↑ www.modernizacjaroku.org.pl/ [dostęp 23.11.2023]
  6. ↑ a b Nota biograficzna na stronie dziennikarzerp.org.pl. [dostęp 2017-10-21].
  7. ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 20 listopada 2000 r. o nadaniu orderów i odznaczeń (M.P. z 2001 r. nr 3, poz. 67).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Andrzej_Zieliński_(dziennikarz)&oldid=73574528”