Przejdź do zawartości

Annikeris

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Annikeris (Ἀννίκερις) – grecki filozof działający w III wieku p.n.e., hedonista, reprezentant szkoły cyrenajskiej[1][2].

Pochodził z Cyreny[2]. Był uczniem Arystypa Młodszego i następcą Hegezjasza[1]. Rozszerzył doktrynę cyrenaików o zagadnienia etyczne, wskazując istnienie wyższych niż czysto egoistyczne przyjemności, wypływających ze szlachetnych uczuć wobec innych, do których zaliczał przyjaźń, miłość wobec bliskich i umiłowanie ojczyzny[1][2]. Wykupił z niewoli Platona[3][4][5] (za dwadzieścia min)[6], gdy ten został sprzedany jako niewolnik przez zatarg z Dionizosem I, władcą Syrakuz.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c Mała encyklopedia kultury antycznej. red. Zdzisław Piszczek. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1983, s. 49. ISBN 83-01-03529-3.
  2. a b c Adam Krokiewicz: Sokrates. Etyka Demokryta i hedonizm Arystypa. Warszawa: Aletheia, 2000, s. 280-281. ISBN 83-87045-49-7.
  3. Debra Nails, The Life of Plato of Athens, [w:] Hugh H. Benson (red.), A Companion to Plato, Oxford 2006, s. 6.
  4. W.H. Porter, The Sequel to Plato’s First Visit to Sicily, „Hermathena”, 61 (May, 1943), s. 46, JSTOR: 23037474.
  5. William Keith Chambers Guthrie, A History of Greek Philosophy, t. IV: Plato. The Man and his Dialogues. Earlier Period, Cambridge 1975, s. 18–19
  6. Marsilio Ficino, Żywot Platona, Mikołaj Olszewski (tłum.) [w:] Humanistyczne żywoty filozofów starożytnych, Warszawa 2008, s. 473-475; por. Diogenes Laertios, Żywoty i poglądy słynnych filozofów, Kazimierz Leśniak (tłum.), Warszawa 1976, s. 171-172.