Annuitet

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Annuitet − regularny strumień pieniężny o stałej wartości[1].

Metoda płatności annuitetowej ma zastosowanie m.in. w sektorze finansowym (np. regularne wpłaty na konto oszczędnościowe, miesięczne spłaty kredytu, pożyczki lub leasingu), ubezpieczeniowym (np. miesięczne płatności z tytułu ubezpieczenia) czy emerytalnym (np. dożywotnie emerytury/renty)[2].

Annuitet trwający w nieskończoność określany jest jako annuitet bezterminowy (bezterminowe prawo do dochodu)[3].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. William F. Samuelson, Stephen G Marks: Ekonomia menedżerska. Warszawa: Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne, 2009, s. 858. ISBN 978-83-208-1776-8.
  2. Stephen G. Kellison, The Theory of Interest., 1970.
  3. William F. Samuelson, Stephen G Marks: Ekonomia menedżerska. Warszawa: Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne, 2009, s. 859. ISBN 978-83-208-1776-8.