Antoni Karol Plamitzer
 Prof. Antoni Plamitzer podczas wykładu, 1946 | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| profesor nauk technicznych | |
| Specjalność: geometria wykreślna | |
| Alma Mater | |
| Doktorat | |
| Habilitacja | |
| Profesura | |
| Nauczyciel akademicki | |
| Uczelnia |
Politechnika Lwowska |
Antoni Karol Plamitzer (ur. 8 września 1889 w Nowej Wsi Narodowej, zm. 15 października 1954 w Krakowie) – polski inżynier mechaniki i budownictwa, nauczyciel akademicki związany z uczelniami we Lwowie, Krakowie i Gliwicach.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodził się 8 września 1889 w Nowej Wsi Narodowej w Wielkim Księstwie Krakowskim[1] (obecnie jest to część Krakowa, okolice ulicy Nowowiejskiej[2]). W latach 1901–1908 uczęszczał do C.K. Szkoły Realnej w Jarosławiu. W szkole tej 1 czerwca 1908 złożył egzamin dojrzałości z odznaczeniem. Studia akademickie odbywał w latach 1908–1914 na Wydziale Inżynierii w C. K. Szkole Politechnicznej[3] we Lwowie. Przez cztery semestry w latach 1910–1912 był słuchaczem nadzwyczajnym na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu we Lwowie. 9 marca 1911 na Wydziale Inżynierii w C. K. Szkole Politechnicznej we Lwowie złożył pierwszy egzamin państwowy ze stopniem znamienitym. Na uczelni tej uzyskał w 1914 roku stopień naukowy doktora nauk technicznych na podstawie rozprawy Przyczynek do teorii krzywych płaskich i powierzchni. W 1911 rozpoczął pracę zawodową na tej uczelni, zatrudniając się w Katedrze Geometrii Wykreślnej, gdzie zajmował kolejno stanowiska: asystenta, doktora, a w 1921 doktora habilitowanego. Podstawę habilitacji stanowiła praca O inwolucyjnych pękach krzywych płaskich. Stanowisko profesora uzyskał w 1922, a tytuł profesora zwyczajnego w 1929. W latach 1922–1945 był kierownikiem II Katedry Geometrii Wykreślnej na Wydziale Mechanicznym Politechniki Lwowskiej. Dwukrotnie sprawował funkcję dziekana tego wydziału[1].
Po zakończeniu II wojny światowej osiedlił się w Krakowie, gdzie został kierownikiem Katedry Geometrii Wykreślnej w Akademii Górniczo-Hutniczej. W tym samym czasie Krajowa Rada Narodowa erygowała 24 maja 1945 Politechnikę Śląska wraz z w Wydziałem Inżynieryjno-Budowlanym, który stanowił jeden z czterech wydziałów tej nowej uczelni technicznej. Antoni Plamitzer został skierowany do organizowania tej formowanej w Krakowie nowej jednostki naukowo-dydaktycznej, gdzie został pełniącym obowiązki dziekana. Do jego obowiązków należało przeprowadzenie pierwszego naboru studentów oraz rozpoczęcie pierwszego roku akademickiego, które zaplanowano na 5 czerwca 1945. Oficjalnie obowiązki dziekana objął 11 czerwca tego samego roku. Po niespełna trzech tygodniach złożył na ręce rektora organizującej się uczelni prof. Władysława Kuczewskiego rezygnację z powodu złego stanu zdrowia. Rezygnacja została przyjęta.
Według cząstkowych danych oraz zebranych informacji, w ramach Wydziału Inżynieryjno-Budowlanego Politechniki Śląskiej w Krakowie, profesor Plamitzer był pierwszym kierownikiem Katedry Geometrii Wykreślnej. Prowadził zajęcia dydaktyczne z geometrii wykreślnej. Był autorem podręczników z aksonometrii prostokątnej, elementów geometrii rzutowej, geometrii wykreślnej. Był też laureatem wielu odznaczeń, nagród i wyróżnień przedwojennych. Zmarł nagle 15 października 1954 w Krakowie i został pochowany na cmentarzu Rakowickim.
Synem prof. Antoniego Karola Plamitzera był prof. Antoni Marian Plamitzer, a córkami Helena Mołodecka z domu Plamitzer[4], w młodości asystentka profesora Hugo Steinhausa na Uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie, oraz Jadwiga Grażyna Ligęza[1]. Wnukami profesora Antoniego Karola Plamitzera są prof. Antoni Ligęza[5], ekspert w dziedzinie inżynierii wiedzy, oraz prof. Paweł Ligęza[6][7], ekspert w dziedzinie metrologii przepływów, krótkofalowiec SP9IIG, obaj odznaczeni Złotymi Krzyżami Zasługi nadanymi przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Antoni Karol Plamitzer [online], Na stronie błędnie zamieszczono zdjęcie syna profesora A. K. Plamitzera, www.ipsb.nina.gov.pl [dostęp 2022-08-21] (pol.).
- ↑ Tomy – Poczet Krakowski [online], www.poczetkrakowski.pl [dostęp 2022-08-21].
- ↑ Politechnika Lwowska 1844-1945 [online], lwow.home.pl [dostęp 2022-08-21].
- ↑ Roman Duda, Pearls from a Lost City: The Lvov School of Mathematics [online], 2014.
- ↑ Antoni Robert Ligęza – Historia AGH [online], historia.agh.edu.pl [dostęp 2022-08-21].
- ↑ P. Ligęza, An investigation of a constant-bandwidth hot-wire anemometer, „Flow Measurement and Instrumentation”, 20 (3), 2009, s. 116–121, DOI: 10.1016/j.flowmeasinst.2009.02.002, ISSN 0955-5986 [dostęp 2022-08-21] (ang.).
- ↑ Paweł Ligęza, PhD, DSc – Editorial Board – Flow Measurement and Instrumentation – Journal – Elsevier [online], www.journals.elsevier.com [dostęp 2022-08-21].