Antoni Pohlmann

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Antoni Pohlmann
Ilustracja
Antoni Józef Pohlman (1927)
Data i miejsce urodzenia

9 czerwca 1909
Podhajce

Data i miejsce śmierci

14 marca 1987
Kraków

Miejsce spoczynku

cmentarz Rakowicki w Krakowie

Narodowość

polska

Edukacja

Państwowe Gimnazjum Męskie im. Królowej Zofii w Sanoku

Alma Mater

Politechnika Lwowska

Uczelnia

Politechnika Krakowska

Wydział

Mechaniczny

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi
Multimedia w Wikimedia Commons

Antoni Józef Pohlmann, także Pohlman (ur. 9 czerwca 1909 w Podhajcach, zm. 14 marca 1987 w Krakowie) – polski inżynier, wykładowca akademicki, specjalista w dziedzinie pojazdów szynowych.

Grobowiec Antoniego Pohlmanna

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Antoni Pohlmann[a] urodził się 9 czerwca 1909 w Podhajcach[1]. Był synem Oskara Pohlmana, inżyniera budowniczego z Poznania[2]. Miał brata Witolda Józefa (ur. 1908)[3].

17 maja 1927 zdał egzamin dojrzałości w Państwowym Gimnazjum im. Królowej Zofii w Sanoku (w jego klasie był Stanisław Pilawski)[1][4][5]. Ukończył studia na Politechnice Lwowskiej z tytułem magistra inżyniera[6]. Został pracownikiem naukowym na tej uczelni. Od 1938 do 1941 był asystentem w Katedrze Budowy Maszyn Kolejowych[7]. Był zastępcą prof. Adolfa Langroda, a od 1964 kierownikiem Katedry Budowy Pojazdów Szynowych na Wydziale Mechanicznym Politechniki Krakowskiej[7]. Później był starszym wykładowcą i kierownikiem powołanego w 1970 Zakładu Konstrukcji Pojazdów Szynowych na WM PK oraz pełnił funkcję zastępcy dyrektora Instytutu Pojazdów Szynowych[6][7]. Pełnił stanowisko prodziekana[6]. Był specjalistą w dziedzinie pojazdów szynowych[6]. Był członkiem Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Mechaników Polskich[6].

W latach 50. zamieszkiwał przy ówczesnej ulicy Bitwy pod Lenino 18[8]. Zmarł 14 marca 1987[6]. Został pochowany na cmentarzu Rakowickim w Krakowie 20 marca 1987[6].

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ W dokumentach szkolnych, w tym w Sprawozdaniu Dyrekcji Państwowego Gimnazjum im. Królowej Zofii w Sanoku za rok szkolny 1926/1927 było podawane nazwisko „Pohlman”. Por. XXXX. Sprawozdanie Dyrekcji Państwowego Gimnazjum im. Królowej Zofii w Sanoku za rok szkolny 1926/1927. Sanok: 1927, s. 11, 21. W późniejszych publikacjach pojawiała się forma nazwiska „Pohlmann”. Por. Antoni Pohlmann. Nekrologi. „Dziennik Polski”, s. 5, Nr 66 z 19 marca 1987. 

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b XXXX. Sprawozdanie Dyrekcji Państwowego Gimnazjum im. Królowej Zofii w Sanoku za rok szkolny 1926/1927. Sanok: 1927, s. 11, 21.
  2. ↑ Państwowe Gimnazjum im. Królowej Zofii w Sanoku. Katalog główny, rok 1921/22 (zespół 7, sygn. 82). AP Rzeszów – O/Sanok, s. 239.
  3. ↑ Państwowe Gimnazjum im. Królowej Zofii w Sanoku. Katalog główny, rok 1921/22 (zespół 7, sygn. 82). AP Rzeszów – O/Sanok, s. 335.
  4. ↑ Edward Zając, Oświata i szkolnictwo. Życie kulturalne. Środowisko kulturalne, Pomiędzy wojnami światowymi 1918-1939, w: Sanok. Dzieje miasta. Praca zbiorowa pod redakcją Feliksa Kiryka, Kraków 1995, s. 577.
  5. ↑ Absolwenci. 1losanok.pl. [dostęp 2017-01-03].
  6. ↑ a b c d e f g h i j k l Antoni Pohlmann. Nekrologi. „Dziennik Polski”, s. 5, Nr 66 z 19 marca 1987. 
  7. ↑ a b c Historia Instytutu Pojazdów Szynowych Politechniki Krakowskiej. m8.mech.pk.edu.pl. [dostęp 2017-01-03].
  8. ↑ Zofia Bandurka: Wykaz imienny zaproszonych i obecnych na Zjeździe – przygotowała mgr Zofia Bandurkówna. W: Dwa dni w mieście naszej młodości. Sprawozdanie ze zjazdu koleżeńskiego wychowanków Gimnazjum Męskiego w Sanoku w 70-lecie pierwszej matury w roku 1958. Warszawa: 1960, s. 140.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Antoni_Pohlmann&oldid=71972973”