Antoni Zakrzewski (chorąży zawkrzeński)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Antoni Zakrzewski
Herb
Dołęga
Data urodzenia

ok. 1700

Data śmierci

1758

Ojciec

Stanisław Zakrzewski

Matka

Dorota Chełstowska

Antoni Zakrzewski herbu Dołęga (ur. ok. 1700, zm. 1758) – chorąży zawkrzeński, poseł na sejmy.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się ok. 1700 roku jako syn Stanisława, sędziego ziemskiego płockiego, i Doroty Chełstowskiej[1]. Pochodził z rodu szlacheckiego osiadłego w województwach płockim i mazowieckim; należał do jego najwybitniejszych przedstawicieli w XVIII wieku.

Całe jego życie minęło w służbie dla kraju. Piastował liczne urzędy pnąc się po szczeblach godności w ziemiach płockiej i zawkrzeńskiej, gdzie znajdowały się jego majątki. Był po kolei[2][3]: miecznikiem (1733), stolnikiem (1740), wreszcie chorążym ziemi zawkrzeńskiej (1744). Przez wiele lat piastował równocześnie urząd porucznika powiatu bielskiego[4]. Od 1741 roku sprawował funkcję podstarosty płockiego[5], a od 1750 roku sędziego grodu płockiego[6].

W 1733 roku opowiedział się za kandydaturą Stanisława Leszczyńskiego na tron Rzeczypospolitej[4]. Później był jednak stronnikiem Wettynów. W 1737 roku został obrany marszałkiem sejmiku w Raciążu, zwołanego przez Mikołaja Podoskiego, wojewodę płockiego. Zasiadał także w Trybunale Koronnym jako deputat województwa płockiego (1744)[7].

Pod koniec życia, w 1750 i 1754 roku, wybrany został posłem województwa płockiego na sejmy Rzeczypospolitej[8]. W 1750 roku posłował razem z Pawłem Michałem Mostowskim, generałem adiutantem króla, Stanisławem Dembowskim, podczaszym zawkrzeńskim i Franciszkiem Podoskim; w 1754 roku z Michałem Rudzińskim, starostą chęcińskim, Janem Chryzostomem Krajewskim, instygatorem koronnym i Józefem Jeżewskim, stolnikiem płockim.

Łączyły Antoniego Zakrzewskiego związki polityczne i rodzinne z Mostowskimi, a także z Matuszewiczami, Kępskimi, Jaroszewskimi i Jeżewskimi. Stanowili oni wpływową partię rodzinno-polityczną na Mazowszu Północnym[9].

Żonaty był z Katarzyną Jeżewską, z którą miał pięciu synów i dwie córki[10].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. J. Łempicki, Herbarz mazowiecki, t. III, Poznań 1998, s. 624-625
  2. J. Łempicki, Herbarz mazowiecki, t. III, Poznań 1998, s. 625-626
  3. L. S. Zakrzewski, Dołęga-Zakrzewscy: informator historyczny, genealogiczny i socjologiczny, Warszawa 2011, s. 48, 70-71
  4. a b J. Dunin-Borkowski, M. Dunin-Wąsowicz, Elektorowie królów Władysława IV, Michała Korybuta, Stanisława Leszczyńskiego i spis stronników Augusta III (w:) "Rocznik Towarzystwa Heraldycznego we Lwowie", t. 1, r. 1908/9, Lwów 1910, s. 266
  5. M. Pawliszczew, Herbarz rodzin szlacheckich Królestwa Polskiego najwyżej zatwierdzony, Warszawa 1853
  6. J. Łempicki, Herbarz mazowiecki, t. III, Poznań 1998, s. 626
  7. J. Łempicki, Herbarz mazowiecki, t. III, Poznań 1998, s. 625
  8. W. Konopczyński,Diariusze sejmowe z lat 1750, 1752, 1754, 1758, t. 3, Warszawa 1912, spisy posłów
  9. M. Matuszewicz, Diariusz życia mego, t. 1, Warszawa 1986, s. 465
  10. L. S. Zakrzewski, Dołęga-Zakrzewscy: informator historyczny, genealogiczny i socjologiczny, Warszawa 2011, s. 48-49

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • J. Dunin-Borkowski, M. Dunin-Wąsowicz, Elektorowie królów Władysława IV, Michała Korybuta, Stanisława Leszczyńskiego i spis stronników Augusta III, (w:) "Rocznik Towarzystwa Heraldycznego we Lwowie", t. 1, r. 1908/9, Lwów 1910;
  • W. Konopczyński, Diariusze sejmowe z lat 1750, 1752, 1754, 1758, t. 3, Warszawa 1912;
  • J. Łempicki, Herbarz mazowiecki, t. III, Poznań 1998;
  • M. Matuszewicz, Diariusz życia mego, t. 1, Warszawa 1986;
  • M. Pawliszczew, Herbarz rodzin szlacheckich Królestwa Polskiego najwyżej zatwierdzony, Warszawa 1853;
  • L. S. Zakrzewski, Dołęga-Zakrzewscy: informator historyczny, genealogiczny i socjologiczny, Warszawa 2011.