Dołęga (herb szlachecki)
| ||
 Herb Dołęga | ||
| Typ herbu | szlachecki | |
| Alternatywne nazwy | Dolanga, Dołegi, Dołężyta | |
| Pierwsza wzmianka | 1345 (pieczęć), 1402 (zapis) | |
Dołęga (Dolanga[1], Dołegi, Dołężyta[2]) – polski herb szlachecki, wzmiankowany w najstarszym zachowanym do dziś polskim herbarzu, Insignia seu clenodia Regis et Regni Poloniae, spisanym przez historyka Jana Długosza w latach 1464–1480[3].
Dołęga jest jednym z 47 herbów adoptowanych przez bojarów litewskich na mocy unii horodelskiej z 1413 roku. Nieznany przedstawiciel rodu rycerskiego Dołęgów, adoptował wówczas bojara, Monstwilda[4]. Wraz z upływem czasu i rozwojem struktury szlacheckiej, Dołęgowie podzielili się na wiele rodzin[5]. Najbardziej znane rody z późniejszych epok, pieczętujące się herbem Dołęga to między innymi: Cieszkowscy[6] i Lasoccy[7].
Dołęgi używała też Maria Skłodowska-Curie[8].
Opis herbu[edytuj | edytuj kod]
Opis historyczny[edytuj | edytuj kod]
Jan Długosz blazonuje herb następująco[9]:
Dolanga ex familia Accipitrum deriuata, babatum transversale album, in summitate cruce, in anteriori parte sagitta ornatum defert.
Kasper Niesiecki blazonuje, podając się na dzieła historyczne Szymona Okolskiego, Bartosza Paprockiego, Marcina Bielskiego i Wojciecha Kojałowicza, opisuje herb[10]:
Ma być podkowa biała, do góry barkiem, ni brama wystawiona, krzyż złoty u niej na wierzchu i środku, w pośrodku podkowy strzała biała albo bełt żeleźcem na dół, w polu błękitnym. W hełmie skrzydło sępie, a przez nie strzała z żeleźcem w prawą obrócona.
Opis współczesny[edytuj | edytuj kod]
Opis skonstruowany współcześnie brzmi następująco[a]:
Na tarczy w polu błękitnym krzyż kawalerski złoty na barku srebrnej podkowy. Ze środka podkowy wychodzi strzała srebrna żeleźcem na dół.
W klejnocie skrzydło czarne przeszyte strzałą srebrną.
Labry herbowe błękitne, podbite srebrem.
Geneza[edytuj | edytuj kod]
Najwcześniejsze wzmianki[edytuj | edytuj kod]
Najstarsza pieczęć pochodzi z 1345 roku, a pierwsza wzmianka w źródłach pisanych z 1402 roku[potrzebny przypis].
Najwcześniejsze źródło heraldyczne wymieniające herb to datowane na lata 1464–1480 Insignia seu clenodia Regis et Regni Poloniae polskiego historyka Jana Długosza. Zapisuje on informacje o herbie wśród 71 najstarszych polskich herbów szlacheckich[11].
W wyniku unii horodelskiej w 1413 herb został przeniesiony na Litwę. Do rodu Dołęgów przyjęty został bojar Monstwild (Monstwyld, Monstiwyld, Monstwid). Przedstawiciel rodu polskiego jest nieznany (napis na dołączonej do aktu pieczęci da się odczytać tylko częściowo)[4].
Legenda herbowa[edytuj | edytuj kod]
Herb ten się w Polsce urodził: bo gdy Bolesław Krzywousty z Prusakami wojował, rycerz Dołęga nazwany, herbu Pobóg, z boku z zasadzki, wodza Pruskiego wojska, tak dobrze z kuszy ugodził, ze go z konia zwalił i z życia wyzuł; czym przestraszeni ludzie jego, snadniej potem od Polskiej szabli porażeni zostali. Za tę przysługę od Króla do ojczystego herbu swego, wziął strzałę w przydatku, a herb od imienia jego Dołęga nazwany. Mnie się zda, że starszy ten herb od czasów Bolesława Krzywousta: bo dobrze za panowania jego, już tego domu familianci w senacie zasiadali. Niektórzy przydają, że herb Niezgoda, od Dołęgi wziął swoje początki[11].
Herbowni[edytuj | edytuj kod]
Lista herbownych w artykule sporządzona została na podstawie wiarygodnych źródeł, zwłaszcza klasycznych i współczesnych herbarzy. Należy jednak zwrócić uwagę na częste zjawisko przypisywania rodom szlacheckim niewłaściwych herbów, szczególnie nasilone w czasie legitymacji szlachectwa przed zaborczymi heroldiami, co zostało następnie utrwalone w wydawanych kolejno herbarzach. Identyczność nazwiska nie musi oznaczać przynależności do danego rodu herbowego. Przynależność taką mogą bezspornie ustalić wyłącznie badania genealogiczne.
Pełna lista herbownych nie jest dziś możliwa do odtworzenia, także ze względu na zniszczenie i zaginięcie wielu akt i dokumentów w czasie II wojny światowej (m.in. w czasie powstania warszawskiego w 1944 spłonęło ponad 90% zasobu Archiwum Głównego w Warszawie, gdzie przechowywana była większość dokumentów staropolskich)[12]. Lista nazwisk znajdująca się w artykule pochodzi z Herbarza polskiego, Tadeusza Gajla (545 nazwisk[13])[14]. Występowanie na liście nazwiska nie musi oznaczać, że konkretna rodzina pieczętowała się herbem Dołęga. Często te same nazwiska są własnością wielu rodzin reprezentujących wszystkie stany dawnej Rzeczypospolitej, tj. chłopów, mieszczan, szlachtę. Jest to jednakże dotychczas najpełniejsza lista herbownych, uzupełniana ciągle przez autora przy kolejnych wydaniach Herbarza. Tadeusz Gajl wymienia następujące nazwiska uprawnionych do używania herbu Dołęga[14]:
- Babicki, Babiłło, Babin, Babiński, Baczewski, Bajrulewicz, Barsoba, Bartnicki, Bielawski, Bielski, Blumski, Bobrownicki, Bobrowski, Bogaszewski, Bogaszycki, Boguszycki, Bołtuć, Bomblewicz, Bomejko, Borejka, Borejko, Boreyko, Borkowski, Borowski, Borsa, Borsoba, Borsuk, Borsza, Brudzewski, Bruszewski, Bublewicz, Bujwid, Burczak, Burnak, Burnejko, Butkiewicz, Buywid, Bychawski, Bykowski, Bywalkiewicz,
- Cander, Cebryszewski, Cebrzyszewski, Cegielski, Chludziński, Chodacki, Chodakin, Chodakowski, Chodasewicz, Chodasiewicz, Chodykin, Chudykowski, Ciemniewski, Cieszejko, Cieszkowski, Ciołuchowski, Ciszkowski, Ciundziewicki, Ciundziewicz, Cygański, Cymdacki, Czochański, Czwaliński, Czygański, Czyndacki,
- Dangowiecki, Dargiewicz, Dargiłowicz, Dąbrowski, Diakiewicz, Didkowski, Dimidecki, Dłużniewski, Dmiński, Dmoszyński, Dniński, Doblinowicz, Dobruchowski, Dobrzykowski, Dokurno, Doliński, Dołęga, Dołęgowski, Dołobowski, Dołumbowski, Dombrowicz, Dombrowski, Domejko, Domeyko, Domniewski, Dramiński, Dubiński, Dusinkiewicz, Duszyński, Dymiński, Dymowski, Dziedzicki, Dziedziewicz, Dziewlewski, Dzięcielewski, Dzięgielewski, Dzięgielowski, Dzimiński, Dziubienko, Dziubiński, Dziublewski, Dziwlewski,
- Eminowicz,
- Falencki, Fedorowicz, Felden, Filozofowicz, Frąckiewicz, Fronckiewicz, Fudakowski,
- Gabriałowicz, Gabryałowicz, Gajewnicki, Galemski, Galewski, Galimski, Galiński, Gałemski, Gerkont, Gikont, Gintyłł, Gintyłło, Girkont, Giryn, Giziński, Giżyński, Głębski, Głogowski, Główczyński, Gniewkowski, Gołgin, Gorecki, Gorelski, Gotgin, Górecki, Górski, Graba, Grabia, Grabianka, Grabowski, Grabski, Graby, Grad, Grzembski, Grzębski, Guzowski, Gzowski,
- Hatowski, Herman, Horodecki, Horodelski, Huliński, Husiewicz,
- Jadkiewicz, Janczewski, Jargiewicz, Jarmułt, Jarzymowski, Jasieński, Jasiński, Jassowicz, Jastrzębski, Jerzmanowski, Jodkiewicz, Jodkowicz, Jorecki, Jurgenson, Jurgielewicz, Jurgutowicz, Jurkiewicz,
- Kadowski, Kalicki, Kamieński, Kamiński, Karniewski, Kędzierski, Kielus, Kiełpsza, Kliczewski, Kliszewski, Kluczewski, Kniaźnin, Kobiernicki, Kobliński, Kobyliński, Kolankowski, Komorowski, Konarski, Kondracki, Kondradzki, Kopański, Kornałowski, Koskowski, Kosołapowicz, Kossowski, Kostkowski, Koszka, Koszko, Koszkowski, Kosztownia, Kosztowny, Kowalewski, Kowalowski, Kozarewicz, Kozarowicz, Kozierowski, Koziorowski, Koziroski, Kozirowski, Kretkowski, Kretowicz, Krośnia, Krośnicki, Krukowski, Krusieński, Krusiński, Krymuski, Krysiński, Krzymuski, Krzyżanowski, Kubalski, Kubaszewski, Kuberski, Kuborowicz, Kucharski, Kulinowski, Kupść, Kurklański, Kuszewicz, Kutklański, Kwaśniewski,
- Lach, Lamparski, Lassocki, Laszany, Lenkowicz, Leski, Lewandowski, Liberacki, Liberadzki, Lipiński, Lipniewicz, Luberacki, Luberadzki, Luboradzki, Lusczkowski, Lusiński, Luszyński,
- Łapiński, Ławski, Łączyński, Łęcki, Łękowski, Łęski, Łosiewicz, Łośniewicz, Łukawski, Łukoski, Łukowski, Łyczkowski,
- Macharski, Machciński, Machczyński, Mackun, Makowiecki, Malcewicz, Małkowicz-Sutocki, Marcinowski, Mazierkiewicz, Mazowiecki, Mażejko, Mączyński, Mąkowiecki, Mąstowicz, Mchowski, Mdzewski, Melicz, Melitz, Mellitz, Mikulski, Milcz, Miostowt, Mlicki, Mohylewski, Mohylowski, Mohyłowski, Moniuszko, Monstowicz, Monstwild, Montwid, Montwit, Mostowicz, Mostowski, Mostowt, Moszczeński, Możejko, Mycielski, Myśliborski,
- Nalepiński, Narzymski, Nastorowicz, Nestorowicz, Niegłosowski, Niegłoszowski, Niesiołowski, Niesułowski, Niesułtowski, Niewiadomski, Niewiadowski, Niewiardowski, Niski, Nitosławski, Nitostawski, Nitowski, Noniewicz, Nosarzewski,
- Ogołowicz, Olsejko, Olsiejko, Olszewski, Olszowski, Osiecki, Osowski, Ossowski, Ostrowicki, Otocki, Owicki, Owidzki,
- Pacewicz, Peldowicz, Pełdowicz, Piełdowicz, Pietrasiewicz, Pietraszewicz, Piskarski, Piskorek, Piskorski, Pniewski, Podgórski, Podkowicz, Podleski, Podlewski, Podymiński, Pokempinowicz, Pokępinowicz, Polichnowski, Pomorzański, Potrykowski, Proniewicz, Prysiewicz, Pryssewicz, Przetecki, Przetocki, Przyałgowski, Przygrodzki, Przyjałgowski, Putrament,
- Radzimin, Radzimiński, Radzimowski, Radziwiłłowicz, Radziwiłowicz, Rodlinowicz, Rogoszewski, Roskowski, Roszkowski, Rościeski, Rościszewski, Ruchladko, Rurawski, Rusieński, Rusiński, Rybiński, Rychalski, Rycharski, Rychurski, Rykacki, Rykaczewski, Rykaszewski, Rząśnicki, Rząźnicki, Rzepiszewski, Rzepiszowski,
- Sabiński, Saim, Sapieszko, Sarnowski, Sczepański, Secemski, Siemaszkowicz, Siemiaszkiewicz, Siemiński, Sierakowski, Skarbek, Składkowski, Składowski, Skłodowski, Skłotowski, Skonieczny, Skossowski, Skoszewski, Skwarski, Słożowicki, Słucki, Słuszkiewicz, Służowiecki, Smarzewski, Smarzowski, Smarzykowski, Snadzki, Snowski, Sobiciński, Sobiejuski, Sobierajski, Sobiński, Sobocki, Sosnowski, Srebrowski, Srzeński, Stański, Starozębski, Starozrębski, Starozrzębski, Staroźrebski, Starożebrski, Stawiński, Stroiński, Stroński, Strujkiewicz, Strusiński, Stryjowski, Strzeński, Sułocki, Suszewski, Sutocki, Sutowicz, Szantyr, Szaramowicz, Szarkowski, Szarnowski, Szarszewski, Szarzewski, Sządzia, Szczepankowski, Szczepański, Szczerbiński, Szczutowski, Szczytowski, Szeczemski, Szepiecki, Szeptycki, Szernel, Szerwiński, Szetkiewicz, Szondzia, Szornel, Szramowicz, Szreński, Szuszkiewicz, Szutowicz, Szyrma, Szyrwiński, Szyszka, Szyszkiewicz, Szyszko, Szyszkowicz, Szyszło,
- Święcki, Świętochowski,
- Tochman, Tocki, Topczewski, Topiczewski, Towtwojsz, Trembecki, Truchelski, Trupelski, Trzciński, Turowicz, Turowski, Turski,
- Uciński, Uliński, Ulkiewicz, Umiński, Usiński, Uścieński, Utkiewicz,
- Waldowski, Walentynowicz, Wałdowski, Weide, Wermiński, Wersocki, Weyde, Weyden, Węgierski, Wialbut, Wierzbicki, Wierzbowicz, Wierzbowski, Wilkaniec, Witkowicki, Witkowski, Włodkowski, Wojszycki, Wolniewicz, Wrzosek, Wrzoskiewicz, Wybczyński, Wypczyński, Wyrwicz, Wysocki,
- Zabieński, Zajewski, Zakrzewski, Zakusiła, Zakusiło, Zaleski, Zalewski, Zalubowski, Ząbieński, Ząbiński, Zduński, Zeleniewski, Zeleski, Zelewski, Zieleniecki, Zieleniewski, Zieliński, Zlewodzki, Zliwodzki, Złowodzki,
- Żabieński, Żabiński, Żebrański, Żeleski, Żelewski, Żelski, Żołkowski[14].
Znany jest też starożytny polski ród Lechów herbu Dołęga, o których wspomina chociażby Paprocki w swoim herbarzu[15].
Znani herbowni[edytuj | edytuj kod]
- Jerzy Mycielski
- Zygmunt Mycielski
- Paweł Włodkowic
- Maria Skłodowska-Curie
- Antoni Gorecki
- Adam Wrzosek
- Filip Zaleski
- Wacław Zaleski
- Karol Wyrwicz
- Roch Kossowski
- Michał Lasocki
- Feliks Szreński
- Franciszek Nitosławski
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Opis współczesny jest skonstruowany zgodnie z obecnymi zasadami heraldyki. Zobacz: Blazonowanie.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Długosz 1885 ↓, s. 15-27.
- ↑ Aleksandra Cieślikowa, Kazimierz Rymut, Maria Malec, Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. Cz. 6, Nazwy heraldyczne, oprac. Maria Bobowska-Kowalska, Kraków: Instytut Języka Polskiego, 1995, s. 13, ISBN 83-85579-73-7 [dostęp 2021-06-17].
- ↑ Jan Długosz, Insignia seu Clenodia Regis et Regni Poloniae. Z kodeksu kórnickiego, wydał dr. Z. Celichowski, Zygmunt Celichowski, Poznań: Biblioteka Kórnicka, 1885, s. 25 [dostęp 2021-06-14] (pol.).
- ↑ a b Władysław Semkowicz (red.), Rocznik Towarzystwa Heraldycznego we Lwowie., t. VIII, Kraków: Towarzystwo Heraldyczne we Lwowie, 1928, s. 141.
- ↑ Roman Sękowski, Herbarz szlachty śląskiej: informator genealogiczno-heraldyczny., t. T.3, Katowice: Fundacja „Zamek Chudów”; Videograf II, 2003, s. 5-6, ISBN 83-7183-293-1.
- ↑ Kasper Niesiecki, Powiększony dodatkami z poźniejszych autorów rękopismów, dowodów, urzędowych i wydany przez Jana Nep. Bobrowicza, Jan Nepomucen Bobrowicz, t. III, Lipsk: Breitkopf i Haertel, 1839, s. 123-133 [dostęp 2021-05-22].
- ↑ Kasper Niesiecki, Powiększony dodatkami z poźniejszych autorów rękopismów, dowodów, urzędowych i wydany przez Jana Nep. Bobrowicza, Jan Nepomucen Bobrowicz, t. IV, Lipsk: Breitkopf i Haertel, 1839, s. 20-26 [dostęp 2021-05-22].
- ↑ Maria Skłodowska h. Dołęga, Sejm-Wielki.pl [dostęp 2021-06-02].
- ↑ Jan Długosz, Insignia seu Clenodia Regis et Regni Poloniae. Z kodeksu kórnickiego, wydał dr. Z. Celichowski, Zygmunt Celichowski, Poznań: Biblioteka Kórnicka, 1885, s. 24 [dostęp 2021-06-14] (pol.).
- ↑ Kasper Niesiecki, Powiększony dodatkami z poźniejszych autorów rękopismów, dowodów, urzędowych i wydany przez Jana Nep. Bobrowicza, Jan Nepomucen Bobrowicz, t. III, Lipsk: Breitkopf i Haertel, 1839, s. 362-365 [dostęp 2021-05-22].
- ↑ a b Celichowski 1885 ↓, s. 15-27.
- ↑ Archiwum Główne Akt Dawnych w Warszawie:, Zarys dziejów kształtowania się zasobu AGAD [dostęp 2013-08-13].
- ↑ Tadeusz Gajl, Dołęga, nazwiska, Lech Milewski, gajl.wielcy.pl [dostęp 2021-06-02].
- ↑ a b c Tadeusz Gajl: Herbarz polski od średniowiecza do XX wieku : ponad 4500 herbów szlacheckich 37 tysięcy nazwisk 55 tysięcy rodów. L&L, 2007. ISBN 978-83-60597-10-1.
- ↑ Bartosz Paprocki, Herby rycerstwa polskiego przez Bartosza Paprockiego zebrane i wydane r. p. 1584; wydanie Kazimierza Józefa Turowskiego. Kazimierz Józef Turowski, wbc.poznan.pl, Kraków 1584, s. 512 [dostęp 2021-05-22].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Jan Długosz: Insignia seu Clenodia Regis et Regni Poloniae. Z kodeksu kórnickiego, wydał dr. Z. Celichowski. Zygmunt Celichowski. Poznań: Biblioteka Kórnicka, 1885, s. 27.
- Bartosz Paprocki: Herby rycerstwa polskiego przez Bartosza Paprockiego zebrane i wydane r. p. 1584; wydanie Kazimierza Józefa Turowskiego. Kazimierz Józef Turowski. Kraków: Biblioteka Polska, 1584 & 1858, s. 1140.
- Juliusz Ostrowski: Księga herbowa rodów polskich. Cz. I. Gł. skł.: Bolcewicz, 1897, s. 628.
- Juliusz Ostrowski: Księga herbowa rodów polskich. Cz. II. Gł. skł.: Bolcewicz, 1906, s. 388.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Herbarz polski – internetowy herbarz Tadeusza Gajla. (pol. • ang.).
- Genealogia Grocholskiego – herb Dołęga w Genealogii Grocholskiego (pol.).
- Genealogia Łyczkowskich – herb Dołęga w Genealogii Łyczkowskich. (pol. • biał. • ang. • ros.).
| Odmiany baronowskie | |
|---|---|
| Odmiany hrabiowskie | |
| Odmiany | |
| Odmiany niepewne |
| Herby | |
|---|---|
| Elementy herbu | |
| Oznaki godności | |
| Inne | |
| Heraldyka według kraju |
