Apologia Skanderbega

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Apologia Skanderbega
Georgius Castriottus Epirensis vulgo Scanderbegh, Epirotarum Princeps fortissimus ac invictissimus suis et Patriae restitutus
Autor

Frang Bardhi

Tematyka

Skanderbeg

Typ utworu

apologia

Data powstania

1636

Wydanie oryginalne
Miejsce wydania

Wenecja

Język

język łaciński

Data wydania

1636

Apologia Skanderbega (alb. Apologjia e Skënderbeut) – wydana w Wenecji w 1636 roku książka autorstwa Franga Bardhiego. Dokładny tytuł książki to Georgius Castriottus Epirensis vulgo Scanderbegh, Epirotarum Princeps fortissimus ac invictissimus suis et Patriae restitutus (pol. Jerzy Kastriota z Epiru, powszechnie znany jako Skanderbeg, najsilniejszy i najbardziej niezwyciężony książę Epirotów, który powrócił do własnego kraju)[1].

Opis[edytuj | edytuj kod]

W 1631 lub 1632 roku bośniacki biskup Ivan Tomko Marnavić opublikował pracę, w której stwierdził, że albański bohater narodowy Skanderbeg miał bośniackie pochodzenie[2][3]. Frang Bardhi opublikował Apologię Skanderbega w celu obalenia tej tezy; jednymi z przedstawionych dowodów na albańskie pochodzenie Skanderbega były mity i ludowe opowieści o nim[4][5][6][3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]