Przejdź do zawartości

Aptenodytes

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Aptenodytes[1]
J.F. Miller, 1778[2]
Ilustracja
Przedstawiciel rodzaju – pingwin cesarski (A. forsteri)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

pingwiny

Rodzina

pingwiny

Rodzaj

Aptenodytes

Typ nomenklatoryczny

Aptenodytes patagonicus J.F. Miller, 1778

Synonimy
Gatunki
  • A. patagonicus
  • A. forsteri

Aptenodytesrodzaj ptaków z rodziny pingwinów (Spheniscidae).

Zasięg występowania

[edytuj | edytuj kod]

Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Antarktyce, na wyspach subantarktycznych i w Ameryce Południowej[6].

Morfologia

[edytuj | edytuj kod]

Długość ciała 94–115 cm; masa ciała 9–46 kg[6].

Systematyka

[edytuj | edytuj kod]

Etymologia

[edytuj | edytuj kod]
  • Aptenodytes (Apterodita): gr. απτην aptēn, απτηνος aptēnos „bezskrzydły”, od negatywnego przedrostka α- a-; πτηνος ptēnos „skrzydlaty”; δυτης dutēs „nurek”, od δυω duō „nurkować”[7].
  • Pinguinaria: ang. nazwa Pinguin dla alki olbrzymiej[8]. Gatunek typowy: Aptenodytes patagonicus J.F. Miller, 1778.
  • Eriornis: gr. εριον erion „wełna”; ορνις ornis, ορνιθος ornithos „ptak”[9]. Nomen nudum.

Podział systematyczny

[edytuj | edytuj kod]

Do rodzaju zaliczane są dwa gatunki[10]:

  1. Niepoprawna późniejsza pisownia Aptenodytes J.F. Miller, 1778.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Aptenodytes, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. J.F. Miller: Icones animalium et plantarum. Cz. 4. Londyn: John Frederick Miller, 1778, s. ryc. 23. (łac.).
  3. G.A. Scopoli: Deliciae florae et faunae Insubricae. Cz. 2. Ticini: Ex Typographia Reg. & Imp. Monasterii S. Salvatoris. Praesidib. Rei litter. permittentibus 1787, 1786, s. 91. (łac.).
  4. G. Shaw: Musei Leveriani explicatio, anglica et latina. London: Impensis Jacobi Parkinson, 1792, s. 144. (łac.).
  5. J. Brookes: Museum Brookesianum: a descriptive and historical catalogue of the remainder of the anatomical & zootomical museum. (London): Printed by Richard Taylor, 1830, s. 96. (ang.).
  6. a b I. Martínez: Family Spheniscidae (Penguins). W: J. del Hoyo, A. Elliott & J. Sargatal: Handbook of the Birds of the World. Cz. 1: Ostrich to Ducks. Barcelona: Lynx Edicions, 1992, s. 155. ISBN 84-87334-10-5. (ang.).
  7. Apterodita, [w:] The Key to Scientific Names, J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca [dostęp 2021-12-21] (ang.).
  8. Pinguinaria, [w:] The Key to Scientific Names, J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca [dostęp 2021-12-21] (ang.).
  9. Eriornis, [w:] The Key to Scientific Names, J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca [dostęp 2021-12-21] (ang.).
  10. Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek, M. Kuziemko: Rodzina: Spheniscidae Bonaparte, 1831 – pingwiny - Penguins (wersja: 2020-11-15). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2021-12-21].